Επειδή ορισμένοι έχουν φίλους τους συγγενείς μου, προκειμένου να πλησιάσουν εμένα, τους δηλώνω, ότι εγώ έχω τον τελευταίο λόγο, γενικώς! Όταν λοιπόν, εγώ λέω <Όχι> δεν το λέω για να το ακούσω εγώ, αλλά για να το καταλάβουν οι άλλοι! Θα το εκτιμούσα λοιπόν, ορισμένοι να κοίταζαν τη δουλειά τους, και να μην ασχολούνται με μένα, και τους συγγενείς μου, όπως εγώ δεν ασχολούμαι με κανέναν! Αλήθεια, τόσα χρόνια τώρα, δεν έχω κάνει σαφές, ότι δεν τους χρειάζομαι στη ζωή μου; Τι άλλο πρέπει να κάνω, προκειμένου να με αφήσουν σε ησυχία; Το βιολί, βιολάκι, έτσι δεν λένε;