Στη νύχτα ψάχνει διέξοδο το φως

άδολα και ήσυχα να φανερωθεί

γραπώνεται στα βράχια και στις άκρες

των βουνών, με νύχια αετού ψάχνει να γραπωθεί

να δει τον έρωτα που μοιάζει με τραγούδι

γλυκό σαν άσμα της Σαπφώς 

Απλώνεται ψηλά  χύνοντας την ουσία του

σε κάθε ανυποψίαστο που κουβαλά το σύμπαν

κι εκείνος μαγεμένος να σιγοψιθυρίζει

λόγια που  ήρωες και σοφοί ποτέ τους δε σκεφτήκαν

ενός θεού που κρύβεται στα άδυτα του σκότους

και όλα χορεύουν και γελούν γύρω απ' την εξουσία του

Ένας θεός απρόσμενος σε λίγο θα χαθεί

και όλα ξανά θα γίνουν τριγύρω φωτεινά

με βία τα βουνά σκίζουν το αστροφώς

 και του βραδιού οι μουσικές θα γίνουν ουρλιαχτά

σ ένα θεατρικό που οι ήρωες ποθούν

μα το ολέθριο τέλος τους για πάντα έχει κριθεί