ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΚΑΟΥ ΜΠΟΙ

Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι,
το φως του φεγγαριού με οδηγεί στην πόλη.
Πίνω ένα ουίσκι, καπνίζω ένα τσιγάρο,
μου κλείνει μια το μάτι, μα εγώ δεν τη γουστάρω.

Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι.
Ο πρώτος στο ροντέο, ο πρώτος και στο βόλι.

Μέσα μου θυμός σαν γεμισμένο όπλο,
σε μένανε δεν πιάνει κανένα είδους κόλπο.
Το αίμα απ’ τις μπότες μου καλύπτει τα σπιρούνια
και μία μου γροθιά ανοίγει οκτώ ρουθούνια.

Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι.
Ο πρώτος στο ροντέο, ο πρώτος και στο βόλι.
Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι.
Στο ράντσο μου πηγαίνω και φεύγω απ' την πόλη.

Αυτοί που με εχθρεύονται μετράνε λίγες μέρες,
γι’ αυτούς κρατώ καβάτζα μου τις τελευταίες σφαίρες.
Ανόητα αισθήματα ποτέ δεν επιτρέπω,
φεύγω τα χαράματα, τις νύχτες επιστρέφω.