Σήμερα είπα να αφιερώσω μια μέρα στον εαυτό μου.

Πόσες φορές έχω πει αυτό το μήνα ότι ο κόσμος είναι μικρός ? Και πόσες φορές έχω πει αυτό το μήνα ότι ποτέ μη λες ποτέ ? Θα δούμε ? 

Σήμερα η μέρα είχε περιποίηση. Στα νύχια,  στο πρόσωπο στο σώμα. Μου το χρωστούσα.

Εκεί λοιπόν που χαλάρωσα ξεκινήσαμε μια όμορφη κουβεντα. Θυμήθηκα αιώνες πριν εσένα, τον τρόπο που γνωριστήκαμε. Αν έστω κι  παράγοντας από αυτούς τους πολλούς που μας χώριζαν ήταν διαφορετικός, ίσως οι ζωές μας να ήταν διαφορετικές.

Όταν όμως κάνει κάποιος σχέδια ο Θεός έχει άλλα σχέδια ίσως για μας. Όχι δεν μετανιώνω , 1000 ζωές να είχα εσένα πάλι θα διάλεγα η κάτι που σου μοιάζει. Όχι οπτικά αλλά στη συμπεριφορά και τις αξίες. Θα  σκέφτομαι πάντα με ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι που να χάσω τη μνήμη μου από τα γηρατειά, σε ευχαριστώ που μου έμαθες κατ αρχάς τι είναι ΑΓΑΠΗ και ΣΕΒΑΣΜΟΣ  και να μην συμβιβάζομαι με κάτι λιγότερο από αυτό.