Κι ενώ βρισκόνουν στην τουαλέτα και ανακούφιζα τον προστάτη μου άκουγα από το δίπλα δωμάτιο του Ωδείου μια σοπράνο να τραγουδά το Αβε Μαρία.

Οι νότες της ήταν βελούδο για τ αυτιά μου.

Τέλειωσα την ούρηση.

Κατεβασα το καπάκι της λεκανης.

Έπλυνα τα χερια μου.

Κοίταξα την αρχή της καραφλας μου στα γκριζωπά μου μαλια.

Δεν ειμαι πια νεαρός σκεφτηκα.

Όμως εχω ώριμο κριτήριο απόλαυσης φωνών.

Θα με ονομαζα και συλλεκτη τους.

Μόλις σημερα ενα πολύτιμο διαμαντι μπήκε στη συλλογή μου.

Ένα μαγικο Ave Maria.