Τρελή αγάπη αδέσποτη του ποιητή η μούσα
ποτέ δε βρήκες φυλακή εμπόδιο δε βρήκες.
Η αγάπη και ο έρωτας που στήνουνε καρτέρι
ποιος θα βαστήξει ποιο γερά ποτέ κανείς δεν ξέρει
ανθίζουν λεμονοπορτοκαλιές ανοίγουν τα ουράνια
φεύγουνε οι κλεφτές ματιές τρέχουνε σα ποτάμια
που σιγοψιθυρίζουνε τραγούδια και στιχάκια
στα δροσερά τα κάλλη της μυριάδες αστεράκια,
της Αφροδίτης γίνανε διάφανα λογάκια.
Σε τόπους μητριαρχικούς στη φύση την παρθένα
ποτέ δεν είχες προδοθεί δε σ' έχασε το βλέμμα.
Τώρα χοντρά τα τάλιρα οι προίκες και το έχει
Σκοτώνουν κάθε αγνή καρδιά και σφάζουν με το έχει.
Αλλαγές νότες ρομαντικές ποίηση Πεζό Ποιημα ποίημα Ποίημα Σκέψεις Τραγούδι