Ο χρόνος για μένα σταμάτησε το πρωινό της 15 Φλεβάρη όταν αντικρυσα άψυχο το πιο όμορφο πλάσμα της φύσης μπροστά μου.

Η ζωή έχασε κάθε γεύση κάθε ελπίδα.

Αδιαφορώ για τα πάντα.

Δε μπορώ να είμαι ούτε καλή παρέα ούτε να συμμετέχω πουθενά 

Δεν αντέχω καμία μοιρασιά με κανένα.

Αδιαφορώ παντελώς για το ανθρώπινο είδος.

Αυτοί άλλωστε μου στέρησαν τα μικρά μου.

Με το ζόρι πάω στο Ωδείο κι αυτό γιατί στ αλήθεια αγαπώ τη μουσική.

Στ αλήθεια θέλω να διδάξω φωνητική με μεράκι και αγάπη 

Μάθημα σολφεζ,ντικτέ 

Αρμονία

Πιάνο ξανά από την αρχή.

Μονωδία περνάμε καλά.

Στο ενδιάμεσο των μαθημάτων ξεσπάω σε θρήνο.

Σε κλάμμα γοερό.

Μιλάω στις φωτογραφίες της Σόφης και της Μαρί.

Φοβάμαι για τα υπόλοιπα μωρά μου.Για το Γατούλη μου.

Δανείζομαι λίγη παρηγοριά από ανθρώπους γύρω μου 

Αλλά όταν αρχίζουν να μου μιλάνε για τα δικά τους μικροπροβλήματα νοιώθω τον πάγο της απόστασης.

Αδιαφορώ τελείως.

Αδιαφορώ στ αλήθεια.

Τι με νοιάζουν οι εξετάσεις τους χεστηκα για το πρόγραμμα τους.

Με δυσκολία σηκώνομαι από το κρεβάτι κι αυτό για να φροντίσω τα μικρά μου η για να διαβάσω μουσική 

Ασκώ το επάγγελμα μου μηχανικά σα φάντασμα.

Γύρω μου κόσμος μίλα μα δεν ακούω.

Αδιαφορώ

Ο χρόνος για μένα σταμάτησε στις 15 Φλεβάρη.