Ονειρεύομαι,καμιά φορά …

τα άγουρα χρόνια της φθοράς μου,

τα φτερά που έχασα

στο δρόμο προς την τελειότητα,

τις απύθμενες λέξεις,

που τραγουδούσαν χορεύοντας..

σαν χιονοψιχάλες,σε παγωμένο καιρό.

Ονειρεύομαι…Πολλές φορές…

τις ξεχασμένες ιστορίες,

τις νύχτες των δακρύων μου,

τα χτυπήματα της πόρτας,

από τους ξέφρενους ανέμους,

τα δεντράκια της αυλής

που πηγαινοέρχονταν,

σταματώντας καμιά φορά,

να πάρουν μιαν ανάσα,

να με κοιτάξουν στα μάτια,

και να μου παραπονεθούν,

που δεν τους μίλησα.