Κι εγώ θρηνώ για τα μικρά μου.

Αυτοί πήραν συνθήματα αγωνίας ετοιμοθάνατων και τα βαλαν σε πανό στον ανούσιο αγώνα τους.

Κι εγώ δακρύζω που τα μικρά μου δε θα νοιώσουν ξανά άνοιξη.

Αυτοί θα φωνάξουν για άλλη μια φορά στους δρόμους σε ένα αυτοσαμποταζ της καθημερινότητας τους.

Για ένα δίκαιο που ποτέ δε θα βρουν.

Πολεμώντας αόρατους εχθρούς και βάζοντας τα με  πολιτικούς και Θεό.

Κι εγώ φωνάζω και ουρλιαζω για δύο ζωές που δε θα ξαναδώ όσο ζω.

Οι νεκροί δε γυρίζουν πίσω.

Ότι και να κάνεις.

Κι αυτοί ζητούν δικαίωση.

Κι εγώ ζητώ γαλήνη.