Μου λείπει που έτρεχες να με βρεις γουργουρίζοντας.

Μου λείπει που ξαπόστενες στην αγκαλιά μου.

Να σε ψάχνω με αγωνία και να εμφανίζεσαι ξαφνικά τη στιγμή που ήμουν έτοιμος να σκάσω από αγωνία 

Μου λείπει η γλωσσίτσα σου που με έγλυφε τρυφερά στο χέρι

Μου λείπεις εσύ Σοφη μου

Αφάνταστα.

Σε ποιό αστέρι άραγε να είσαι τώρα;

Να με βλέπεις από κάπου;

Όπως και να.εχει...Μου λείπεις πολύ...

Κι εσύ και η Μαρί μου...η ψιλή της φωνούλα...ο ιδιαίτερος της τρόπος...η εξυπνάδα της και το πόσο παιχνιδιάρα ήταν...

Ελπίζω εκεί να είστε φίλες....