ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
08 Μαρτίου 2025, 09:46
Διάλογος με τις μικρές μου


Μαρί:Σήμερα μου άρεσε όπως έπαιξες πιάνο.

Χρηστος:Εγκρίνεις Μαρί μου;

Μαρι:Ναι.Επαιξες χωρίς διακοπές στη μελωδία και πέρασες αυτό που νοιώθεις.

Χρηστος:Μα είναι απλό το κομμάτι.

Μαρι:Δεν έχει σημασία αυτό.Θα παίξεις και δυσκολότερα.

Σημασία έχει να νοιώθεις καλά 

Χρηστος:Δεν νοιώθω καλά γιατί έφυγες.Και εσύ και η Σοφη.

Σοφη:Α για να σου πω.Το ξέρεις ότι με το να κλαις δε μας γυρίζεις πισω;

Χρηστος:Μην μου θυμώνεις Σοφη μου 

Ξέρεις πόσο θα θελα να σας γυρίσω πίσω.

Θα πούλαγα και την ψυχή μου στο διάβολο για να έχω 1 ώρα μαζί σας 

Σοφη:Δε θυμώνω.Κι εγώ θα θελα να γυρίσω πίσω στην αγκαλιά σου.

Να τρέχω στο πεζούλι νιουριζοντας όλο αγάπη όταν σε βλέπω εκεί.

Όμως επειδή ακριβώς σε αγαπώ δε θέλω να σκέφτεσαι συμφωνίες με το διάβολο.

Αυτός θα σε εξαπατήσει.

Χρηστος:Νοιώθω σε αδιέξοδο.Μου λείπετε πολύ 

Αυτό που μου δώσατε εσείς δε το χα ξανανιώσει.Ήταν πολύ ξεχωριστό.

Αγάπη άνευ όρων.

Χαιρόμουν απλά να σας βλέπω.Να σας νοιώθω.

Δε χρειαζόταν να πούμε τίποτα 

Τι κι αν μιλούσαμε άλλη γλώσσα 

Οι καρδιές μας μιλούσαν το ίδιο

Κάθε μέρα και χειρότερα.

Τίποτα δε με παρηγορεί.

Σοφη:Να μου προσέχεις το Γατουλη και το Γιάννη 

Μη τους αφήσεις να έρθουν να μας βρουν από τώρα.

Εδώ ο χρόνος δεν υπάρχει.

Μπορείς να κάνεις ότι θες για οσο θες

Μπορώ να λιαζομαι στην καταπράσινη φωλιτσα μου για οσο θέλω 

Μπορώ να γεύομαι τα πιο νόστιμα φαγητά.

Με τη Μαρί εδώ είμαστε φίλες.

Μαρί:Ναι ποιος το περιμενε;

Μας έβαλαν να κάτσουμε δίπλα δίπλα στο λεωφορείο που πήγαινες στον Παράδεισο 

Ξέρεις όμως κατι;

Οσο καλά κι αν περνάμε εδώ...

Μας λείπετε πολύ 

Κι εμείς ποναμε.

Όχι το σώμα μας γιατί το αποχωρίστηκαμε.

Το είδαμε να γίνεται φλόγα στάχτη και καπνός που σα πολύχρωμη σερπαντινα στόλισε τον αέρα 

Πονάει η ψυχη μας που θα είναι για πάντα απ ότι μας είπαν.

Πότε θα χαρουμε;

Όταν οι ψυχές κάποια στιγμή ξανασμίξουν.

Για αυτό Χρήστο κοίτα να είσαι καλός για να ρθεις κι εσύ εδώ στον Παράδεισο.

Και άσε τις συμφωνίες με τον κακό.

Ζήσε καλά ζήσε όμορφα αγάπα στιγμές και πρόσωπα 

Κι εμείς εδώ είμαστε δε χανόμαστε 

Καλή σου ημέρα!

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

freddieKrueger (08.03.2025)
Τίποτα δε θα τις φέρει πίσω.
Πάνε.
Χάθηκαν στο άπειρο.
Τίποτα από αυτές δεν έμεινε επί Γης.
Δεν ξέρω αν θα το ξεπεράσω ποτέ αυτό το τραύμα.
Πρώτη φορά είναι που δεν έχω επιθυμία να συνεχίσω να ζω.
Το ξέρω ότι έχω κι άλλες ζωούλες να νοιαστώ.
Νοιώθω τόσο αδύναμος.Τοσο απεγνωσμένα θλιμμένος.
Όλα είναι ανούσια.
Αδυνατώ να σηκωθώ μετά από τέτοιο χτύπημα.
Μέσα στην ασχήμια του κόσμου είχα βρει μια όαση ομορφιάς και αγάπης.Στοργής.
Την έχασα.
Όχι τελείως.
Μα σημαντικά.

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
freddiekrueger

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/freddiekrueger

Αυθόρμητες δίχως λογοκρισία σκέψεις που καθορίζονται απο μια στιγμή...αυτη ειναι ικανη να φερει την καταστροφη η το μεγαλειο...τις πιο πολλες φορες απλα φερνει την επομενη στιγμη...



Επίσημοι αναγνώστες (11)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge