Η βροχή και ο ήλιος των ημερών την είχαν φθείρει 

Ακόμη έστεκε μισοδιαλυμένη.

"Χαθηκε" ο τίτλος της.

Ήταν τότε που έψαχνα τη Μαρί μου σε δρόμους και κτηνιατρεία.

Τότε που η ελπίδα ότι θα γυρίσει ήταν ζωντανή.

Ξεκόλησα την αφίσα.

Τη φίλησα σαν εικόνισμα.

Το σκέφτηκα να την κρατήσω.

Όμως τι νόημα είχε πια.

Δε θα θελα να θυμάμαι τη Μαρί μου έτσι.

Ποσταρισμένη σε αφίσα αναζήτησης.

Περπάτησα ως το περίπτερο και επέστρεψα βαρύς με αναμνήσεις.

Στη διαδρομή της επιστροφής τα φαντάσματα των μικρών μου ήταν δίπλα μου 

Σκισμένη αφίσα σκισμένη καρδιά.

Πόσο θα θελα μια άλλη εξέλιξη σε αυτό το σενάριο.

Δε διαλέγουμε εμείς όμως.

Το χουμε πει ξανά.

Το χουμε διαπιστώσει.

Σε ένα άλλο κόσμο σε μια άλλη πραγματικότητα ίσως.

Σε ένα αστέρι μακρινό ναι.