Και περιμένοντας μπροστά στον γκισέ του υπουργείου συγκοινωνιών για την παραλαβή της άδειας οδήγησης, σε μια ουρά αρκετών ατόμων ανάμεσα σε γκρίνια και ένταση λόγω της αναμονής και σε μια προσπάθεια να αλλάξει το κλίμα της συζήτησης ρώτησα τον ασπρομάλλη κύριο που ήταν δίπλα μου αν εργάζεται ή είναι συνταξιούχος γιατί βιαζότανε μιας και 10:30 το πρωί ίσος ήθελε να γυρίσει άμεσα στην εργασία του.

Όχι, συνταξιούχος είμαι λέει και η συζήτηση προχώρησε, βέβαια του λέω θα έχετε εγγονάκια στην ερώτηση κοντοστάθηκε η φωνή του μπα διό παιδιά έχω, βέβαια παντρεύτηκα μεγαλούτσικος εννοώντας πως τα παιδιά του δεν είναι πολύ μεγάλα.

Εκεί άρχισε και σήμερα τα παιδιά δεν κάνουν οικογένεια ο μισθός δε φτάνει για το νοίκι μένουν στο παιδικό δωμάτιο και η σύνταξη δε φτάνει μου στέλνει βοήθεια ο αδελφός από το χωριό.

Κόντεψα να βάλω τα κλάματα ήμουν έτοιμος να αρχίσω το ψάξιμο στις τσέπες μπας και βρω κανένα νόμισμα να τον βοηθήσω και εγώ.

Εκείνη τη στιγμή πως μου ήρθε και του λέω σκέψου να ζούσαμε και σε μια κομμουνιστική χώρα από αυτές που υπήρχαν στην ανατολική Ευρώπη Ω Ω του θαύματος ο συνομιλητής μου αναποδογύρισε ξέχασε ή έβαλε κατά μέρος την πίκρα και το καημό του και άρχισε την απαγγελία ναι τους είδαμε, άρχισε να αναφέρει ονόματα διασήμων που στα μάτια του στο μυαλό του αντιπροσώπευαν αυτόν τον κόσμο, τον ψεύτικο παράδεισος, με την έννοια πως, μην ακούτε δε γίνονται θαύματα σαν αυτά που περιγράφει το ευαγγέλιο.

Και να το τραγελαφικό μέσα στη φτώχεια και το αδιέξοδο που υπάρχει, γιατί αυτό είναι μια γενικότερη κατάσταση, αυτός ο αδελφός μας δεν μπορεί να καταλάβει ότι πέρα από τον σάπιο καθεστώς που ρουφά κάθε πλούτο που δημιουργεί η ανθρώπινη εργασία που δεν αφήνει περίσσευμα για μας καλά καλά για βασικές ανάγκες μας, μπορεί να υπάρξει ένα κοινωνικό σύστημα Σοσιαλιστικό που να καταργήσει την καπιταλιστική ιδιοκτησία μόνο που πρέπει να το πιστέψει και παλέψει ο ίδιος για αυτό.

Δεν ξέρει για τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας που εμποδίζεται από την υπάρξει των μεγάλων μονοπωλίων και των ανταγωνισμών τους. Η αναγκαιότητα γίνεται όνειρο και παλεύεις για αυτό όταν την αντιληφθεί κανείς.

ΥΓ παλεύοντας δεν πας άκλαυτος μπορεί να κοστίσει μα πάντα ο αντίπαλος θα σε υπολογίζει