13:16 Ήταν η ώρα που με πήραν από την κλινική 

Το ηλιόλουλουστο μεσημέρι του Σαββάτου 4/10/2025 που γρήγορα συννέφιασε λες και η φύση όλη θρηνεί.

"Λυπάμαι πολύ κύριε αλλά ο Γατούλης σας παρά τις προσπάθειες μας δεν τα κατάφερε"

Το τηλέφωνο έκλεισε και μαζί με αυτό κάθε ελπίδα 

Ο Γατουλης έγινε αγγελούδι 

Είναι ήδη στην πτήση του και τον περιμένουν στις αφίξεις η αγαπημένη του Μαρί και η Σόφη 

Γατούλη μου σε αγαπώ πολύ στο έχω ξαναγράψει και στο έχω ξαναπεί

2 ώρες πριν είχα την ευκαιρία να σε αποχαιρετήσω με ένα χάδι και πολλές ζεστές σκεψεις 

Ήσουν ζωντανός και με κοίταζες 

Σου έλεγα ξανά και ξανά "ο μπαμπας είναι εδώ δεν εφυγε"

Ο μπαμπάς σου λοιπόν είναι εδώ δε θα φύγει ποτέ 

Πάντα θα σε περιμένει 

Κι όταν έρθει η άγ(ρ)ια εκείνη ώρα της δικής μου αποχώρησης ξέρω ότι θα πάω σε ένα μέρος που θα σε ξαναδώ 

Εσένα την πανέμορφη Σοφη μου και την Ντίβα Μαρί μου.

Το καταπράσινο εκφραστικό σου βλέμμα θα είναι για πάντα στάμπα στη σκέψη μου 

Η ζέστη μου αγκαλιά δική σου 

Καλό ταξίδι Άγγελε μου