Κοιτάω πίσω και βλέπω το άδειο.

Κάποτε θυμάμαι με ακολουθούσες γοργά γοργά με ήχους χαράς και προσμονής 

Μαζί κατηφορίζαμε το δρόμο.

Τώρα;

Όλα μια ανάμνηση που προσπαθεί να ντύσει χαλάσματα που κάποτε είχαν ζωή.

Το θαύμα;Οι προσευχές;

Έπιασαν 

Δε γινόταν να γιατρευτείς 

Όμως αυτό που συνέβη ήταν να ζήσουμε μερικές υπέροχες μέρες δεσίματος 

Κοιμήθηκα δίπλα σου με τον ήχο της ανασούλας σου να με νανουρίζει.

Είδαμε μαζί ταινία 

Σου έκανα ατελειωτα χάδια και φιλιά 

Λίγο πριν φύγεις μου τριφτηκες ξανά και ξανά σα να μου λες

"Δικός σου για παντα"

Τώρα που τα φώτα έσβησαν και μ άφησες μόνο σε αυτό τον άχρωμο και άσκοπο κόσμο 

Πες μου...που να σε βρω;

Σε ψάχνω στα σύννεφα,σε αναζητώ στη βροχή.

Κοιτώ στο γαλανό του ουρανού να δεις ότι σε ψάχνω 

Γιατί όταν κοιτώ πίσω μου δε σε βλέπω πια...