Ουφ... πάει κι αυτό..

Δώσαμε σήμερα Finance... από τα 8 θέματα έπρεπε να γράψουμε τα 4... μια χαρά. Ανοίγω την κόλλα και τί να δω; Από τα 8 ήξερα το 1.. Μια φορά είπα να διαβάσω κι εγώ τα "sos" κι αποφάσισε η καθηγήτρια να πρωτοτυπήσει.. Άρχισα να γελάω με τα χάλια μου. Ειλικρινά σε αυτή την εξεταστική η αναισθησία μου με έχει εκπλήξει. Να φανταστείτε ότι το βράδυ δεν κοιμήθηκα για να διαβάσω, αλλά τελικά κατέληξα να παίζω στον υπολογιστή. Τέλος πάντων.. με 1 ερώτηση συμπαθητικά απαντημένη, 1 χάλια και 2 κάπου στο όριο (ίσως και λίγο πιο κάτω) περνάω;;;

Όχι πως έχει και σημασία βέβαια, γιατί ό,τι ήταν να γίνει έγινε. Δεν έχω όρεξη ούτε τις σημειώσεις μου να συμβουλευτώ για να δω πώς πήγα. Μου φτάνει που πέρασε κι αυτό, κι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου. Γιατί με ταλαιπώρησε. Όχι τόσο γιατί διάβασα και κουράστηκα (γιατί κακά τα ψέμματα, αυτό που έκανα δεν θεωρείται διάβασμα) απλά το είχα έννοια κι ένιωθα άσχημα που δε μπορούσα να συγκεντρωθώ. Κι η αναμονή, από την Πέμπτη μέχρι σήμερα, ήταν ό,τι χειρότερο... Αντί να θέλω πιο πολύ χρόνο για να προλάβω να κάνω όσα έπρεπε, επειδή δε μου έβγαινε να κάνω τίποτα, μετρούσα ανυπόμονα τις ώρες να έρθει η στιγμή που να μας δώσουν τα θέματα και να βγω από αυτή την αγωνία της αναμονής. Δεν τη μπορώ την αναμονή. Σε τίποτα.

Τέλος πάντων, αρκεί που πάει, πέρασε κι αυτό. Αποτελέσματα στο περίπου τον Ιούλιο, και στα σίγουρα τον Νοέμβριο, οπότε έχουμε καιρό... Τώρα πρέπει να στραφούμε στον επόμενο "στόχο", αυτόν της Παρασκευής. International Business Strategy. Κι εδώ δεν έχει επιλογή.. Τρία στα τρία παρακαλώ. Κι αν τολμάς κάνε επιλεκτικό διάβασμα...

Nevermind... Είμαι εξαντλημένη ψυχολογικά και σήμερα θα χαλαρώσω..
Από αύριο, βλέπουμε... ;-)