Ξημέρωσε.....

Ωραία ημέρα....... Γεμάτη χρώματα... Ασορτί με το μέσα μου...

Χαράματα Τρίτης... είπα, μιας και δεν είχα ύπνο, να έβλεπα τον ουρανό να με καλημερίζει με χρώματα, όπως το πρωί της Κυριακής...

Αλλά αυτός μου απάντησε με αποχρώσεις του γκρι...

Φυσικό ήτανε... Αφού δεν ήσουνα εσύ εκεί, δίπλα μου, πώς να ζωντανέψει η ανατολή?...

Μόνο συννεφιά... και βροχή... Όλα ίδια, σου λέω...

Συννεφιά μέσα μου... συννεφιά και στα μάτια μου...

Σταγόνες από τον ουρανό... σαν τα δάκρυα που κυλούσαν στα μάγουλά μου...

Δεν ήθελα να μπω στο MusicHeaven... Ήξερα ότι δεν θα σε έβλεπα... Θα ήταν άδειο...

Κι έκατσα να "απολαύσω" αυτήν την εμπειρία...

Στην βεράντα... με παρέα την μουσική της φύσης, τον ήχο της βροχής... και το Amareto μου... Η Αίγινα δεν φαίνεται απέναντι... Μου κρύβεται κι αυτή, σαν το χθεσινοβραδυνό φεγγάρι...

Κι εσύ?.........

Ελπίζω τα αποψινά σου όνειρα να ήταν πιο ήσυχα...

Το σημερινό ρεφραίν είναι δικό μου...... Το έγραψα χθες το μεσημέρι, την ώρα που σε αποζητούσε η ψυχή μου...

Πού ήσουν?...

Πώς τα καταφέραμε πάλι έτσι?...

Το ρεφραίν της ημέρας - 05 Ιουνίου 2007

Κι όπως χτυπάνε οι σταγόνες της βροχής το πρόσωπό μου

Μέσα στους δρόμους σε γυρεύω, μα δεν είσαι πουθενά

Μόνο τις νύχτες με επισκέπτεσαι για λίγο στο όνειρό μου

Σχεδόν δειλά σου δείχνω το πικρό χαμόγελό μου

Μα πριν χαράξει φεύγεις, κι ένα δάκρυ μου κυλά