Τόσο μπέρδεμα...

Αχ, μωράκι σαστισμένο, μέσα στο μυαλό σου ξένο...

Ούτε να σβήνεις διάφορα ζήτησα, ούτε να απέχεις...

Άλλωστε, όσα ειπώθηκαν δεν αλλάζουν...

...ούτε μπορώ να τα διαγράψω και να πω ότι δεν έγιναν ποτέ...

...όχι μόνο δικά σου, αλλά και δικά μου...

Δεν παύω να θεωρώ τον εαυτό μου φύλακά-άγγελό σου...

Και ως τέτοιος, κάπου εκεί κοντά θα είμαι...

Πάντα!

Είτε με βλέπεις... είτε όχι...

Τους αγγέλους δεν τους βλέπουν πάντα...

...τους αισθάνονται όμως...

...κι ας νομίζεις ότι κάτι άλλαξε...

...κι ας συνεχίσεις να κλείνεις τα μάτια σου...

...κι ας συνεχίσεις να νομίζεις...

...να φοβάσαι...

...εγώ εκεί θα είμαι...

...για σένα!

(με μικρή καθυστέρηση...)

Το ρεφραίν της ημέρας - 13 Ιουνίου 2007

Ουράνέ μου, μες στ’ αστέρια σου πετώ

κι ανασαίνω απ’την πνοή σου

Άγγελέ μου, τα φτερά σου εγώ κρατώ

κι ανεβαίνω μαζί σου