Γύρναγα σπίτι μέσα στην καλή χαρά, πραγματικά ενθουσιασμένη με το πώς είχε εξελιχτεί η μέρα μου και εκεί που ήμουνα στο τρένο, πέφτει το βλέμα μου στο πρωτοσέλιδο μιας εφημερίδας. "Car bomber bid to kill 1.700 clubers". Προσπαθούσα να διαβάσω το άρθρο αλλά δεν τα κατάφερα, μέχρι που βγαίνοντας από τον σταθμό πήγα και πήρα την δική μου εφημερίδα.

Χτες το βράδυ λέει, στις 2, μια πράσινη Mercedes γεμάτη εκρηκτικά εγκαταλείφθηκε έξω από το club Tiger Tiger, στην Piccadilly. Η αστυνομία ενημερώθηκε άμεσα και με τη βοήθεια πυροτεχνουργών ο εκρηκτικός μηχανισμός εξουδετερώθηκε με ελεγχόμενη έκρηξη. Σε περίπτωση που τελικά ο μηχανισμός έμπαινε σε λειτουργία τα θύματα θα μπορούσαν να είναι πάρα πολλά, καθότι το σημείο είναι κεντρικό και πολυσύχναστο, ιδιαίτερα σε νεαρές ηλικίες (φοιτητές και νέοι που διασκεδάζουν στα μπαράκια και clubs της περιοχής).

Πέρσι το καλοκαίρι η Βρετανία έπεσε θύμα τρομοκρατικών εκρήξεων στο μετρό και στα λεωφορεία του κέντρου. Τότε είχα γνωστούς στην πόλη, οι οποίοι αν και ευτυχώς δεν έπαθαν τίποτα, είχαν δικούς τους γνωστούς που είτε τραυματίστηκαν, είτε σκοτώθηκαν. Από το Σεπτέμβριο που ήρθα ακούω συνέχεια στο μετρό τις ανακοινώσεις περί προσοχής και διαφύλαξης των προσωπικών μας πραγμάτων και της ανάγκης να ενημερώσουμε άμεσα τον κοντινότερο αστυνομικό σε περίπτωση που παρατηρήσουμε κάτι ύποπτο ή κάποια αποσκευή παρατημένη. Τότε το είχα βρει υπερβολικό. Με τον καιρό το συνήθισα, έπαψε να μου κάνει εντύπωση και σχεδόν περνούσε απαρατήρητη κάθε παρόμοια ανακοίνωση. Έγινε δεύτερη φύση, κάτι σαν το "Please mind the gap".

Όμως η αντίδρασή σου είναι διαφορετική όταν πλέον συνειδητοποιείς ότι η οποιαδήποτε απειλή, μπορεί να σε αφορά πιο άμεσα από όσο φαντάζεσαι. Το Tiger Tiger είναι από τα βασικά "στέκια" μας. Γενικότερα η Piccadilly είναι από τα μέρη που συχνάζουμε, όπως και πάρα πολλοί άλλοι εξάλλου. Αυτή η είδηση, για βόμβα στο συγκεκριμένο χώρο, ο οποίος μετά από τόσους μήνες μας έχει γίνει οικείος, με τάραξε.

------------------------------------------------------------------------------

Κι από την άλλη μαθαίνω και για τις πυρκαγιές που μαίνονται στην Ελλάδα. 150 φωτιές σε όλη τη χώρα.. Λάρισα, Πήλιο και Πάρνηθα. Από τα Δερβενοχώρια Αττικής, η φωτιά περτάτησε 20 χιλιόμετρα ως την Πάρνηθα... Ο μοναδικός εθνικός δρυμός της Αττικής που είχε μείνει σχεδόν καταστράφηκε. Κι αντίθετα με την Πεντέλη που έχει πεύκα, στην Πάρνηθα είχε ελατόδασα τα οποία δεν αναγεννώνται.Πέρσι την Καθαρά Δευτέρα είχαμε κάνει πικ νικ στην Πάρνηθα. Τότε είχαμε περάσει μια υπέροχη μέρα στο βουνό -παρόλο που ψιλοέβρεχε.. Φέτος φοβάμαι ότι τελικά τίποτα δεν θα έχει απομείνει.. H εικόνα στο εσώφυλλο της εφημερίδας είναι τρομαχτική. Η Ακρόπολη -που μόλις χτες μνημόνευα- και γύρω της ένα μαύρο καταθλιπτικό σύννεφο καπνού...

------------------------------------------------------------------------------

Ήθελα να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου από το Wimbledon, το ματς της Δανιηλίδου και το παλιό παραδοσιακό κόκκινο λεωφορείο που ανακάλυψα. Αλλά τώρα, με αυτά που διάβασα και διαβάζω μου έφυγε η όρεξη...