Βάζεις στόχους. Καταστρώνεις σχέδια. Χαράζεις στρατηγικές. Αναλύεις κινήσεις, κάνεις συνειρμούς, πολιορκείς κι αναδιπλώνεσαι. Η έκβαση όμως άγνωστη.

Η νομοτέλεια αφορά τη χλωρίδα και την πανίδα. Ο Θεός έστειλε στους ανθρώπους και τις συγκυρίες για να μην κερδίζουν μόνο οι ξενέρωτοι, ρηχοί και πατόκορφα προγραμματισμένοι γιάπηδες, αλλά πού και πού να κάνουν την έκπληξη κάτι ανισόρροποι, ανοργάνωτοι, άπληστοι, αυτοκαταστροφικοί, ψεύτες, μυστήριοι, σκοτεινοί και κατά βάση ασόβαροι τύποι σαν του λόγου μου.  

Περνάμε καλά. Διαλυόμαστε. Καταστρέφουμε συνειδήσεις. Κάνουμε τέχνη της συμφοράς. Τόσο οπισθοδρομικοί που στο τέλος καταντούμε μεταμοντέρνοι!

Η μουσική του δεν ακούγεται. Παρόλα αυτά εκείνη ηρωικά του ζήτησε να της παίξει ένα ακόμα δικό του κομμάτι.

- Δηλαδή θες να μου πεις ότι σ’ άρεσε το προηγούμενο και θες να ακούσεις κι άλλο?

- Θέλω ν’ ακούσω.

- Καλά θα σου παίξω ένα απ’ τα αγαπημένα μου

‘Τα υπάρχοντά μου κράτα

  Συν το σπίτι στην Ακράτα’’ ε?

-         (Γκλουπ) Άστο καλύτερα, μίλα μου λίγο για σένα.

-         Μμμ ναι, ξεκίνησα να παίζω τρομπόνι στα 8. Με άκουσε ο σπουδαίος Μίκυ και με πήρε στην ορχήστρα του (η ορχήστρα του Μίκυ) όπου διέπρεψα ως Ντάφι Ντακ. Μετά ασχολήθηκα με την τηλεόραση κι έπαιξα σ’ ένα διαφημιστικό.

-         (Γκλουπ)(Γκλουπ) Σοβαρά? Σε ποιο?

-         Έπλενα πιάτα στο Βιλλαμπάχο, πραγματικά αξέχαστη εμπειρία! Χτυπήσαμε την Βιλλαρίμπα στα ίσα! Όπως καταλαβαίνεις, έγινα ανάρπαστος, να με ζητάνε εστιατόρια, μεζεδοπωλεία…

-         Να παίζεις μουσική τα βράδια?

-         Όχι να κόβω ντοματοσαλάτα

-         (Γκλουπ)(Γκλουπ)(Γκλουπ)

Η κοπέλα έτρεξε προς την έξοδο. Ο τύπος είναι άνω ποταμών!!!

Έφυγε, αλλά γύρισε. Στη βιασύνη της ξέχασε το πορτοφόλι της. Ένας μεταμορφωμένος νεαρός σκάλιζε στη ξύλινη κιθάρα μελωδίες όμορφες, ικανές να συνεπάρουν και .να σαγηνέψουν κάθε ανθρώπινη φύση. Έμεινε ως το πρωί. Μετά έφυγε για πάντα. Η εκτροπή για άλλη μια νύχτα νίκησε τη ροή των πραγμάτων