Εκεί που παλεύεις με τη Σκύλλα (τη regression analysis) και τη Χάρυβδη (το καταραμένο SPSS) και είσαι έτοιμη να αφεθείς στο έλεός τους...

Εκεί που έχεις χάσει κάθε ελπίδα να διατηρήσεις την φοιτητική σου αξιοπρέπεια...
(ναι υπάρχει κι αυτό, και συνίσταται στο να παραδώσεις μια εργασία το επίπεδο της οποίας θα σου επιτρέψει να κοιτάξεις κατάματα την επιτροπή και να πεις, "εγώ αυτό μπόρεσα, αυτό έκανα" χωρίς να αισθάνεσαι ανίκανη και άχρηστο πωταπό σκουλήκι)

Σε μια κίνηση απελπισίας (αναρωτιέμαι πραγματικά τί σκεφτόμουνα εκείνη την ώρα...) τσεκάρεις τα email σου... όχι τα προσωπικά... (αυτά τα τσεκάρεις ούτως ή άλλως κάθε 45λεπτο).. τα άλλα... τα του πανεπιστημίου...

Κι εκεί λοιπόν, ανάμεσα στα διάφορα διαφημιστικά και στις αγγελίες αναζήτησης εθελοντών για πειράματα στο νευρικό σύστημα και τη μυική μάζα, για συλλογή ούρων και χορήγηση ουσιών, παίρνει το μάτι σου ένα πολύ συγκεκριμένο email... "Re:Have a nice holiday!" ο τίτλος...

"Μα καλά.. εγώ δεν το τακτοποίησα αυτό μαζί με τα άλλα στο φάκελο της πτυχιακής;;;" σκέφτεσαι... και κάνεις κλικ...

Και το κείμενο, που ούτε στα πιο τρελά σου όνειρα δεν περίμενες, εμφανίζεται μπροστά σου σε όλο του το μεγαλείο:

"Greetings,

I am back in London, and available at home by telephone on Mοnday or in the office on Tuesday.

Best,

Gregory"

Αυτά είναι! Λίγο πριν την λήξη της τραγωκωμωδίας (ή μήπως τραγοκωμωδίας;;) που ζω την τελευταία βδομάδα (και όχι μόνο, αλλά αυτό είναι άλλο θεματάκι), εμφανίστηκε επιτέλους ο "από μηχανής" θεός....

Τελικά ίσως και να έχω ελπίδες...
αν και μάλλον θα πρέπει πρώτα να βρω το μαγικό ζωμό του Πανοραμίξ... για την ώρα πάω για αγριογούρουνα... τα καλά νέα μου άνοιξαν την -ήδη ακατάπαυστη- όρεξη...

Ελπίζω μόνο ο Γρηγοράκης αφενός να είναι διαβασμένος και αφετέρου να μην έχει κάψει πολλά εγκεφαλικά κύτταρα λόγω παρατεταμένης παραμονής κάτω από τον ήλιο στις ιταλικές παραλίες...