Κι ο άνεμος ήταν τόσο δυνατός...
Shadows...
21 Σεπτεμβρίου 2007, 15:22
ΘΕΑΤΡΟ : Το Αίμα που Μαράθηκε...


Κατηγορία: Κοινωνικό
Θέατρο: ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ (ΟΜΑΔΑ ΟΧΙ ΠΑΙΖΟΥΜΕ)
Διεύθυνση: Καλλιδρομίου 68 , Εξάρχεια, 2108068552, 6978014815
Ημέρες - Ώρες: Τρ: 21.00 Τε: 21.00 Πε: 21.00 Πα: 21.00 Σα: 21.00
Τιμές: 18 ευρώ, 12 ευρώ (φοιτητικό) / απαραίτητη η κράτηση θέσεων
Διάρκεια 75'

Συγγραφέας: Ακης Δήμου
Σκηνοθέτης: Γιώργος Σαχίνης
Ηθοποιοί: Τζίνα Θλιβέρη, Αγγελική Λεμονή, Γεωργία Τσαγκαράκη και Γιωργής Τσαμπουράκης
Κίνηση: Ειρήνη Αλεξίου
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιάννης Σκουρλέτης
Μουσική: Κώστας Δαλακούρας
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθοί σκηνοθέτη: ’ρης Ασπρούλης, Μαίρη Λογοθέτη

 

Ένα σκοτεινό παραμύθι βασισμένο στην «Κερένια Κούκλα» του Χρηστομάνου που αρχικά εκδόθηκε σε επεισόδια από την εφημερίδα «Πατρίς» το 1908 ώσπου τελικά θεωρήθηκε από την ελληνική κοινωνία της εποχής υπερβολικά μεταφυσικό και σκοτεινό και η εφημερίδα ανέστειλε τη δημοσίευσή του. Το 1911 λίγο μετά το θάνατο του δημιουργού κυκλοφόρησε το ομότιτλο βιβλίο.

Το πρόσφατο έργο του ’κη Δήμου γραμμένο για την ομάδα «Όχι Παίζουμε» παρουσιάζεται φέτος σε ένα λευκό σπίτι στον Στρέφη, μέσα στον βράχο, όπου άνθρωποι και φαντάσματα ζουν μαζί μακριά από τον ήλιο και τα αδιάκριτα βλέμματα των περαστικών και που και που θυμούνται πως κάποτε δεν έζησαν κρυμμένοι.

«Το Αίμα Που Μαράθηκε» είναι η «απλή και λυπητερή ιστορία» της βόλτας δυο κοριτσιών κι ενός αγοριού στον νυχτερινό κήπο μιας ζωής χωρίς άρωμα και χωρίς δόξα. Παρουσιάζει την αγωνία του ανθρώπου που, περνώντας απ’ τον κόσμο, όλο απλώνει το χέρι του στις τριανταφυλλιές κι όλο απομακρύνεται, διωγμένος απ’ τα σύρματα του φράχτη. Δεκαεννιά σκηνές για το μάταιο μιας αγάπης. Κι ένα τραγούδι σαν πνιγμένο φιλί. Ατμοσφαιρική, εντυπωσιακή παράσταση, βουτηγμένη στο μετα-ρομαντισμό και μια γοτθικού τύπου μεταφυσική.

http://www.mixtape.gr/t.asp?sec=3⊂=1&uid=76
http://www.athinorama.gr/theatre/data/performances/default.aspx?id=5836
http://www.ikypros.com/cgibin/hweb?-A=28721&-V=books&w=

 

Κάποια παραθέματα από το βιβλίο:

 

1. Τα παλαιά τραγούδια είναι γεμάτα δάκρυα ―και τα χείλη των νέων που γελούνε, φανερώνουν το τόξο της οδύνης· γιατί και η χαρά δεν είναι παρά ένας καημός, που περιμένει την ώρα του να ’ρθει― είναι ο άμμος πάνω από την πέτρα την αληθινή, που τονέ σκορπάει ο άνεμος. Έτσι ξεγελιούνται κι οι καρδιές μας σαν τις μυγδαλιές, που πολλές φορές, ανθίζουν προτού νά ’ρθει η πίκρα του χειμώνα...

Η κερένια κούκλα, 1911. Στέλιος Ξεφλούδας (επιμ.), Νιρβάνας, Χρηστομάνος, Ροδοκανάκης και άλλοι. Βασική Βιβλιοθήκη, 30. «Αετός» Α.Ε., 1953. 215.



2. Είναι άνθρωποι που ζούνε σα χόρτα και κοτρώνια ―ζουν και δε μιλούνε, μόνο βλέπουν τη ζωή τους σαν τα χόρτα και τα κοτρώνια: τη βλέπουνε σε μεγαλύτερο βάθος, με περισσότερη ένταση από εκείνους που ξεφωνίζουν και ξέρουν και λεν το τι αισθάνονται― γιατί μπορεί και λέγεται με λόγια...

Η κερένια κούκλα, 1911. Στέλιος Ξεφλούδας (επιμ.), Νιρβάνας, Χρηστομάνος, Ροδοκανάκης και άλλοι. Βασική Βιβλιοθήκη, 30. «Αετός» Α.Ε., 1953. 219.



3. Τι θλιβερό που είναι το γεροντικό το κλάμα! ―βροχή νυχτερινή που δεν ελπίζει για ήλιο και για ξαστέρωμα.

Η κερένια κούκλα, 1911. Στέλιος Ξεφλούδας (επιμ.), Νιρβάνας, Χρηστομάνος, Ροδοκανάκης και άλλοι. Βασική Βιβλιοθήκη, 30. «Αετός» Α.Ε., 1953. 245.



 

- Στείλε Σχόλιο


Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
ladyluck
The Diary of Two Dreams
Life Seeker
από ΕΞΑΡΧΕΙΑ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/ladyluck

When we were dancing I saw the look in your eyes... Now we are strangers lost in a sea full of sighs...

Tags

muay thai Λάθη λάθη Το τέλος του κόσμου παρελθόν συναισθήματα



Επίσημοι αναγνώστες (6)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links



template design: Jorge