-         Άει χάσου ρε!

-         Σε θέλω, είναι ερωτευμένος μαζί σου, είσαι πολύ όμορφη…

-         Εγώ όμως ψάχνω τον τέλειο άντρα!

-         Κι εγώ τέλειος δεν είμαι?

-         Εξαρτάται…για κομοδίνο ίσως…

-         Κοίτα τα μάτια μου! Ο,τι πρέπει?

-         Ο,τι να ‘ναι!

-         Κοίτα τα μαλλιά μου! Δε μοιάζουν σαν χαίτη αλόγου που καλπάζει προς την ελευθερία???

-         Προς την Ελευθερία να καλπάζει και προς τη Λίτσα και προς την Πίτσα! Προς τα δω να μην έρθει…

-         Κοίτα τα χείλη μου! Δε μοιάζουν με τις συμπληγάδες, έτοιμα να ρουφήξουν και την τελευταία ρανίδα της σάρκας σου???

-         Βγάζεις και λαγούς απ’ το καπέλο?

-         Κοίτα τις γωνίες του προσώπου μου! Δε σου δημιουργούν μια αίσθηση μυστηριακή ότι κάτι πιο γοητευτικό κρύβεται από πίσω τους?

-         Αυτό ναι! Μου το δημιουργούν το μυστήριο! Βάλε καμιά ταμπέλα «Προσοχή σκύλος» να ξέρουμε τι γίνεται…

-         Τα μπράτσα μου δε σου δημιουργούν μια αίσθηση ασφάλειας???

-         Ναι, για εξώπορτα καλός είσαι…

-         Τα πόδια μου δεν είναι σαν δυο κολώνες του Παρθενώνα???

-         Πώς! Άσπρα-άσπρα, καλά δεν έκανες κανένα μπάνιο το καλοκαίρι???

-         Τουλάχιστον ο χαρακτήρας μου? Δεν είναι διαμάντι?

-         Μάλλον Λίτσα Διαμάντη...

-         ΟΚ, το πήρα το γράμμα κυρία μου…χυλοπιτούλα! αλλά εγώ κυρία μου ένα θα σου πω, ξέρω να χάνω!!!

-         Τι είπες τώρα???

-         …Ξέρω να χάνω…τι έπαθες?...σόρρυ αν είπα τίποτα που σε πείραξε…

-         Αχ! Μη μου το κάνεις αυτό! Τι ατάκα πέταξες! Ξέρω να χάνω…ααααααχ λιώνω…αρχίζω και σ’ ερωτεύομαι μου φαίνεται…

-         (Έλα Χριστέ και Παναγιά, τρελή είναι?…) να το ξαναπώ? Ξέρω να χάνω…

-         Μη, μη, όχι άλλο! Τρελλαίνομαι, παθαίνω, αναδιπλώνομαι!!!

-         (πάμε καλά, τώρα είναι η ευκαιρία να τη φάμε…) ξέρω να χάνω, να διασύρομαι, να καταποντίζομαι, να βαράνε όλοι, να με φτύνουν και να μου ρίχνουν κλωτσές…

-         ……Ε?………………

-         Να με χτυπάνε αλύπητα, να με σακατεύουν, να μου κάνουν το βίο αβίωτο, να με πετάνε απ’ την ταράτσα κάτω και μετά να περνάει φορτηγό…

-         Ώπα, ανατρίχιασα φτάνει!

-         Κάτσε έχω κι άλλα!

-         Ξέρεις κάτι??? Όλοι οι άντρες τελικά ίδιοι είστε!  Μην ακούσετε κάτι, σας πιάνει αμόκ!!! Στο κρεβάτι, εκεί ο νους σας!!!

-         Ξέρεις κάτι άλλο??? Τελικά, όλες οι γυναίκες ίδιες είστε! Μην ακούσετε ότι αρέσετε σε κάποιον, αμέσως να αρχίσετε τις μεταμοσχεύσεις σε μάτια και σε τρίχες! Άκου εκεί ξέρω να χάνω…

-         Αχ! Να το πάλι! Τι λέγαμε λοιπόν???

Γιατί η νίκη έρχεται όταν ξέρεις να χάνεις…

Αφιερωμένο εξαιρετικά…

βασισμένο σε πραγματική ιστορία…(τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά από δω ως τη Γουαδελούπη…ως συνήθως!  Τέλος πάντων…)