ΒΙΜΠΡΑΤΟ

Μουσικό ηχητικό αποτέλεσμα, είτε από όργανο είτε από ανθρώπινη φωνή. Πρόκειται για σύντομη ταλάντευση προς τα πάνω ή προς τα κάτω του θεμελιώδους ήχου, που παράγεται με διάφορες τεχνικές. Στα έγχορδα όργανα το βιμπράτο παράγεται από την ταλάντευση των δακτύλων πάνω στη χορδή, στο τρομπόνι, με την κίνηση της coulisse, στη σάλπιγγα, με τη δόνηση του δακτύλου, στα πνευστά όργανα, με τη δόνηση από τα χείλη και ούτω καθεξής. Στο τραγούδι το βιμπράτο είναι λίγο πιο συγκεχυμένο αφού διαφέρει από τραγουδιστή σε τραγουδιστή και τις περισσότερες φορές καταλήγει σε ταλάντωση. Το βιμπράτο άρχισε να χρησιμοποιείτε γύρω στα τέλη του 17οθ αιώνα και είναι το τέχνασμα για να αυξάνεται η ένταση και η εκφραστικότητα της φωνής ή του οργάνου, με σκοπό να φτάσει σ? έναν ειδικό τύπο προσωπικότητας.


Εγκυκλοπαίδεια Παγκόσμιας Μουσικής, εκδ. Αλκυών

12534