Πρόκειται για μια καμπύλη γραμμή που ενώνει δύο φθογγόσημα της ίδια οξύτητας, ανεξάρτητα από την χρονική τους αξία. Τότε η αξία του δεύτερου φθόγγου, από τους δύο που ενώνονται, προστίθεται στην αξία του πρώτου και στην εκτέλεση λοιπόν ο δεύτερος φθόγγος δεν επαναλαμβάνεται αλλά εκετελείται σαν ένας φθόγγος που έχει χρονική διάρκεια το άθροισμα των δύο που ενώνει η σύζευξη
Στη βυζαντινή μουσική η αντίστοιχη "σύζευξη διαρκείας" για την ευρωπαϊκή μουσική, ονομάζεται "υφέν. Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς σημείο, μόνο που τίθεται μόνο κάτω από τους χαρακτήρες που ενώνει και όχι πάνω από αυτούς, όπως μπορεί να συμβαίνει στην ευρωπαϊκή μουσική. Η χρησιμότητά του είναι ακριβώς η ίδια με αυτήν στην ευρωπαϊκή μουσική
Βιβλιογραφία: Θεόδωρου Σακελλαρίου, "Εισαγωγή στη φιλολογία της μουσικής", εκδ. Παν/μίου Ιωαννίνων
Διαμαντή Μαυραγάνη, "Μουσική Ανθοδέσμη", εκδ.1968
Γεωργίου Διαμαντή, "Η κλασική θεωρία της μουσικής", εκδ. Φ. Νάκα 2001
Διονυσίου Ηλιόπουλου, "Μέθοδος βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής", εκδ.1995
Ιωάννου Μαργαζιώτη, "Θεωρητικόν Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής", εκδ. μουσικού οίκου Χαριλ. Στασινού, 1960
επιστροφή
7710 |
αρχική