ελληνική μουσική
    498 online   ·  211.149 μέλη
    Rory... Ο άνθρωπος που χωρίς αμφιβολία, ηγήθηκε και επηρέασε ολόκληρο το ιρλανδικό ροκ κίνημα!
    Rory Gallagher
    Γράφει το μέλος Rouvi (rouvi)
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Τρίτη 10 Ιούλ 2007
    Ο Rory Gallagher είναι ο άνθρωπος που χωρίς αμφιβολία, ηγήθηκε και επηρέασε ολόκληρο το ιρλανδικό ροκ κίνημα. Σχεδόν 11 χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του τον Ιούνιο του 1995, η μουσική του Rory είναι όσο δημοφιλής όσο ποτέ με τους τόσους πολλούς πιστούς οπαδούς του. Αν και εκ των πρωτοπόρων της heavy-Rock βιομηχανίας, παρέμεινε, όπως και ο ίδιος συνέχιζε να επαναλαμβάνει, «ένας folk καλλιτέχνης σε έναν Rock κόσμο». Κατάφερε έτσι να διατηρήσει την δημοτικότητα και την ακεραιότητά του ως το τέλος της καριέρας του.

    Δεν καταλάβαινε τον θόρυβο που γινόταν γύρω από το όνομά του –και σε καμία περίπτωση δεν θεωρούσε τον εαυτό του ως κάτι το άφταστο, το εξωτικό, το υπερβολικό. Το ταλέντο του ξεχείλιζε. Η μουσική του έβγαινε από την ψυχή, κάτι που πάντα μας συνάρπαζε και θα μας συναρπάζει σαν ακροατές του. Συνεσταλμένος και ταπεινός, δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν απέκτησε παιδιά. Αντί για κάτι τέτοιο, φαίνεται πως αφιέρωσε τη ζωή του στη μουσική.

    Η μουσική του Rory ήταν η δική του πίστη, η δική του θρησκεία. Η αμεσότητα και ειλικρίνεια με την οποία την προέβαλλε, του εξασφάλισαν μια θέση στην ιστορία της ροκ και τον καθιέρωσαν σαν έναν από τους μεγαλύτερους οδηγούς πρωτοπόρους των Rock και Blues.

    Γεννημένος στις 2 Μαρτίου 1948 στο Ballyshannon της Ιρλανδίας και μεγαλωμένος στο Cork, ξεκίνησε την οδύσσειά του στο Rock’n’roll σε μικρή ηλικία, όταν είδε τον Elvis Presley στην τηλεόραση και εμπνεύστηκε έτσι την αγορά της πρώτης του κιθάρας! Ο Rory θα άκουγε και θα μάθαινε από τα ακούσματα των Lonnie Donegan, Woody Guthrie, Leadbelly, Chuck Berry, Muddy Waters και Jerry Lee Lewis, με πολλούς από τους οποίους θα είχε αργότερα και κοινή ηχογράφηση.

    Όντας ακόμα στο σχολείο, ο Rory ξεκίνησε να παίζει με επαγγελματικά μουσικά συγκροτήματα σε όλη την Ιρλανδία, τα ρεπερτόρια των οποίων περιείχαν όλα τα δημοφιλή άσματα της εποχής. Όχι μουσικά ικανοποιημένος από κάτι τέτοιο, ο Rory μετασχημάτισε το τελικό του συγκρότημα “The Impact” σε μια εξαμελή R’n’B ομάδα και ξεκίνησε για το Αμβούργο στα μέσα των ‘1960s. Στην άφιξή της, η ομάδα σύντομα μειώθηκε στο πρώτο τρίο. Ο Rory συνέχισε με τη δημιουργία των “Taste” το 1967, ένα συγκρότημα που σύντομα είχε αποδοχή, και διαδοχικά ταξίδεψε στο Λονδίνο όπου είχε άμεση επιτυχία στο London Marquee Club –ανάμεσα στους πολλούς fans και ο John Lennon.
    Rory Gallagher
    Ο Gallagher άφηνε συχνά κατάπληκτο το κοινό αλλάζοντας ταχύτατα από κιθάρα σε σαξόφωνο, όπως αργότερα θα δείξει την ίδια επιδεξιότητα με το μαντολίνο και τη φυσαρμόνικα. Υπογράφοντας στην Polydor, οι Taste, αποτελούμενοι από τους Gallagher, μαζί με τον Richard McCracken με το περίπλοκο παίξιμο του μπάσου του και τον John Wilson me τα Jazz απόχρωσης ντραμς του, ηχογράφησαν το επώνυμο ντεμπούτο τους το 1969 το οποίο περιλάμβανε αγαπημένα και ζωντανά ηχογραφημένα κομμάτια (όπως το “Same old Story”). Όπως το άλμπουμ “Taste” όπως και το ακόλουθο “On the boards” (1970), έγιναν δεκτά με ικανοποίηση από το κοινό. Όμως, παρά την αμερικανική περιοδεία τους μαζί με τους Blind Faith και τους Delaney and Bonnie, όσο και την εμφάνιση σαν support group των Cream στην αποχαιρετιστήρια συναυλία τους στο Royal Albert Hall, οι Taste αντιμετώπιζαν τόσο οικονομικά όσο και διαχειριστικά προβλήματα, με αποτέλεσμα τη διάλυσή τους στις αρχές του 1971. Άφησαν πίσω τους το άλμπουμ “Live Taste”, το οποίο περιλάμβανε την εμφάνισή τους στο Φεστιβάλ του Isle of Wight, στο οποίο εντυπωσίασαν μένοντας ανεπηρέαστοι από το γεγονός ότι ο εξοπλισμός τους είχε μόλις κλαπεί.
    Rory Gallagher
    Ο McCracken και ο Wilson αποχώρησαν για να δημιουργήσουν τους Stud. Αποτελώντας την κύρια ατραξιόν των Taste, ο Gallagher δεν θα αντιμετώπιζε ιδιαίτερες δυσκολίες στο να ξεκινήσει μια σόλο καριέρα. Από το πρώτο του άλμπουμ το 1971 μέχρι το πετυχημένο “Fresh Evidence” των 1990’s και παραπέρα, πούλησε πολλά εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο και έκανε περιοδείες ανά τον πλανήτη αρκετές φορές, πραγματοποιώντας περισσότερες από 25 περιοδείες στην Αγγλία μόνος. Λατρεύτηκε περισσότερο για τις ζωντανές εμφανίσεις του με τον μπασίστα Gerry McAvoy, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

    Συνήθιζε να ενθουσιάζει το κοινό με 150λεπτες εμφανίσεις, παρουσιάζοντας συγκινητικά αποσπάσματα από παλιά Blues κομμάτια μα και από δικές του δημιουργίες, όπως τα “A Million Miles Away” και “Walk on Hot Coals”. Αποφεύγοντας τις πυροτεχνικές υπερβολές με την κιθάρα, η προσέγγιση του Rory ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα συνδυασμένη με μια μακρά απόλαυση ενεργειών, όπως έκαναν οι Led Zeppelin.

    Πρωταγωνίστρια σε όλες τις εμφανίσεις του, η τόσο ταλαιπωρημένη κιθάρα του, η μοναδική Fender Stratocaster.. Όλοι μιλούσαν για τις γυμναστικές επιδείξεις των δακτύλων του στα τάστα της, σε κάθε συναυλία!
    Rory Gallagher
    Ακολουθώντας εκτεταμένες περιοδείες στην Ευρώπη σε όλη τη διάρκεια του 1972, ο Rory συνέχισε με το άλμπουμ “Live in Europe”, ένα θρίαμβο στο βρετανικό Top 10 και παγκοσμίως. Ενώ περιόδευε στην Αγγλία για πρώτη φορά ψηφίστηκε σαν ο μεγαλύτερος μουσικός της χρονιάς και στο 1972 το ίδιο άλμπουμ έγινε η πρώτη του χρυσή συλλογή, δεύτερη σε σειρά επιτυχίας στην Αμερική.

    Το 1973 ο Rory παρουσίασε δυο ακόμη επιτυχημένες συλλογές, το “Bluepoint” και “Tatoo”. Αργότερα τον ίδιο χρόνο σημείωσε άλλη μια προσωπική επιτυχία σαν φιλοξενούμενος του δίσκου του Muddy Waters “London Sessions” στο Chess. Στα τέλη του ’73, ο Rory περιόδευσε στον δικό του τόπο, την Ιρλανδία -μια σχεδόν θρυλική περιοδεία που ευτυχώς έγινε ταινία μέσω αρχείων-ντοκουμέντων του Tony Palmer.

    Το 1974 oi Rolling Stones κάλεσαν τον Rory στην Ολλανδία για μια κοινή ηχογράφηση, μετά την αποχώρηση του Mick Taylor. Τα αρχεία της ταινίας “Irish Tour 1974” παρουσιάστηκαν παράλληλα με ένα διπλό live set με τον ίδιο τίτλο -σύντομα έγινε το πιο επιτυχημένο προσωπικό του άλμπουμ στην Αγγλία, καρδίζοντας παγκόσμιο έπαινο και προτρέποντας για μια περιοδεία στην Ανατολή, αργότερα, τον ίδιο χρόνο.

    Επιστρέφοντας, ο Rory καλέστηκε να παίξει σε ένα άλμπουμ ενός ακόμη παιδικού του ήρωα, του Jerry Lee Lewis (ένα διπλό άλμπουμ ηχογραφημένο στο Λονδίνο), έπειτα στο φεστιβάλ Montreux Jazz ηχογραφώντας με τον Albert King (“Live in Montreux”) καθώς και σε ηχογράφηση μαζί με τον γίγαντα των Jazz/Blues Chris Barber.

    Έχοντας συμπληρώσει το συμβόλαιό του με την Polydor, ο Rory υπέγραψε με την Chrysalis το 1975 και παρουσίασε το “Against the grain”. Μετά από μια εκτεταμένη παγκόσμια περιοδεία, επέστρεψε για να ξεκινήσει επίσημα, το καθιερωμένο τότε στην Αγγλία, Reading Festival.

    Ηχογραφήθηκε το “Calling Card”, με τη βοήθεια του Roger Glover των Deep Purple σε στούντιο του Μονάχου και οδηγήθηκε κατευθείαν στην κορυφή των charts παγκοσμίως. Έπειτα ο Rory επέστρεψε στην Αμερική για άλλη μια περιοδεία.

    Ο Rory έγραψε ιστορία στην τηλεόραση σαν ο πρώτος καλλιτέχνης που εμφανίστηκε στο “Rockpalast”, live μετάδοση σε 15 χώρες, με κοινό γύρω στα 50 εκατομμύρια! Το 1978 επέστρεψε στη Γερμανία για να ηχογραφήσει το εξαιρετικό “Photo-Finish”. Συνεχίζοντας την παγκόσμια tour, επανήλθε στα ίδια studios για να ηχογραφήσει με την ίδια φόρμουλα επιτυχίας το “Top Priority”. Ο δίσκος παρουσιάστηκε, ακολούθησε μεγάλο πρόγραμμα περιοδείας και πάλι, έως το 1980 με το δίσκο-live με πιο Rock προσανατολισμούς, “Stage Struck”. Οι εσωτερικές αλλαγές στο σχήμα συνεχίστηκαν με την προσθήκη του Ted McKenna στα ντραμς, ενώ ο McAvoy αποχώρησε οριστικά το 1980.
    Το εισιτήριο από τη συναυλία του
    Το εισιτήριο από τη συναυλία του '81

    Το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη 1981 ο Rory ήρθε στην Ελλάδα και παρουσίασε τη συναυλία του στη Ν.Φιλαδέλφεια. Την επόμενη ημέρα, οι εφημερίδες στα περίπτερα έγραφαν «Κάηκε η Ν.Φιλαδέλφεια από τους ροκάδες», «Συγκρούσεις με δυνάμεις των ματ, κάψιμο περιπολικών, ρίψη δακρυγόνων, κυνηγητό γύρω από το σταθμό του ηλεκτρικού στον Περισσό». Τα νέα της συναυλίας του κυκλοφόρησαν από στόμα σε στόμα παντού. Γι άλλη μια φορά ήταν ο μόνος καλλιτέχνης που η μουσική του συσπείρωνε και ήταν σεβαστός από όλους τους νέους –ανεξαρτήτως «φυλής» που ανήκαν.

    Το 1982 ο Rory παρουσίασε το τελευταίο του άλμπουμ επί Chrysalis, το “Jinx”, από την Polygram στην Αγγλία κι επέστρεψε στο μέρος που τον έκανε χαρούμενο (τη σκηνή), καθώς και σε άλλη μία παγκόσμια περιοδεία.
    Rory Gallagher
    Μετά την επιστροφή εκείνου του πραγματικά ατέλειωτου καταλόγου περιοδειών, το 1995, ο Rory δημιούργησε τη δική του επιγραφή και εταιρεία παραγωγής, την Capo, και ξεκίνησε να ηχογραφεί το “DeFender” που παρουσιάστηκε το 1987 με επιτυχία σε πολλές χώρες. Το “Fresh Evidence” το 1990 άνοιξε τα αυτιά σε ακόμη μεγαλύτερο κοινό, όταν μαζί με τον Mark Feltham των Nine Below Zero και τη φυσαρμόνικά του, παρουσίασε ένα αναζωογονητικό Blues προσανατολισμό, ο οποίος είχε αφήσει τη θέση του σε πιο Rock ήχους στα προηγούμενα άλμπουμ.
    Rory Gallagher
    Η πορεία των περιοδειών συνέχισε με ένα νέο συγκρότημα που δημιούργησε το 1993. Στις αρχές του ίδιου χρόνου, τα πρώτα σημάδια της επιρροής του αλκοόλ στην υγεία του φάνηκαν, κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής εμφάνισης στο London’s Town Country Club. Ενοχλητικοί οπαδοί του τον ανάγκασαν να συντομεύσει την εμφάνισή του, διακηρύσσοντας ότι δεν θα ξαναεμφανιζόταν στο Λονδίνο ποτέ ξανά.. Τα λόγια του θα αποδεικνύονταν προφητικά.. Παρ’όλ’αυτά, ανέκτησε τη γαλήνη του για το έτσι κι αλλιώς εκπληκτικό Portsmouth Blues Weekend την ίδια χρόνιά. Τα Χριστούγεννα του 1994 τα σχέδιά του για περιοδείες έπρεπε να ματαιωθούν. Χτυπημένος από πνευμονικό οίδημα ύστερα από μεταμόσχευση ήπατος, ο Rory πέθανε στις 14 Ιουνίου 1995, σε ηλικία μόλις 47 ετών. Ακολουθώντας την παράδοση των Blues, είχε παραδώσει τον επιτάφιό του 20 χρόνια νωρίτερα, στο άλμπουμ “Irish tour”, όταν τραγούδησε το “Too much Alcohol”.. Φέτος στο Δουβλίνο τα εγκαίνια αφιερωμένου μνημείου αποκάλυψαν μια κιθάρα, στερεωμένη ψηλά, σε κεντρική πλατεία της πόλης..
    Rory GallagherΑπό το 1996, το συγκρότημα των Sinnerboy είναι η πρώτη επιλογή του αδερφού του Rory, Donal Gallagher, ως η μακροβιότερη και η καλύτερη “Rory Gallagher Tribute band”. Όπως είπε και ο Donal Gallagher τότε, «η απόδειξη ότι η μουσική του αδελφού μου ζει». Πρόσφατα οι Sinnerboy εμφανίστηκαν στη Θεσσαλονίκη κι ελπίζουμε να τους δούμε σύντομα και στην Αθήνα.
    Rory Gallagher Το 2000 κυκλοφόρησε το διπλό cd-συλλογή “Rory Gallagher Forever” που προοριζόταν για την εγχώρια αγορά και τους πολυάριθμους Έλληνες θαυμαστές και φίλους του σπουδαίου κιθαρίστα. Το 2003, μια καθυστερημένη επανεμφάνιση της μουσικής κληρονομιάς του Rory, εμφανίζεται ως “Rory Gallagher: Wheels Within Wheels”. Μια acoustic folk σύνθεση, που όχι μόνο ενισχύει την πλούσια μουσική συνεισφορά του Rory αλλά την κάνει ακόμη μεγαλύτερη.
    Rory Gallagher

    Πηγές:
    www.rorygallagher.com
    περιοδικό focus
    www.rory-gallagher.co.uk
    www.btinternet.com
    www.roryon.com
    www.avopolis.gr




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #8825   /   10.07.2007, 00:18   /   Αναφορά
    Ένας ταπεινός άνθρωπο (στην ζωή του) ήταν τόσο μεγάλος στην μουσική του... :) πολύ ενδιαφέρουσα η δουλειά σου rouvi και πολύ καλή :)



    Είναι κάποιοι άνθρωποι που όσα και να γράψεις δεν αρκούνε για να φανεί η σπουδαιότητά του :)



    Μπράβο rouvi!!!
    #8827   /   10.07.2007, 00:29
    *σπουδαιότητά τους

    #8826   /   10.07.2007, 00:20   /   Αναφορά
    wraios ! poly kali doyleia
    #8829   /   10.07.2007, 10:11   /   Αναφορά
    Συγχαρητήρια για το εξαιρετικό σου άρθρο καθώς και για το ότι καταπιάστηκες μ έναν αληθινό θρύλο, ένα καλλιτέχνη με "Κ" κεφαλαίο!

    Ο ήχος του και οι συνθέσεις του ήταν πρωτοπορειακοί, ανοίγοντας τον δρόμο στην μετέπειτα heavy metal.

    Και πάλι συγχαρητήρια!

    Γρηγόρης Δεσύπρης.-
    #8830   /   10.07.2007, 12:30   /   Αναφορά
    sou bgazo to kapelo oreo kai me ousia arthro! congradulations
    #8831   /   10.07.2007, 12:54   /   Αναφορά
    Τελειο αρθρο!!!!!!!RoRy...μας λειπεις.........................
    #8832   /   10.07.2007, 13:09   /   Αναφορά
    Εξαιρετικό το άρθρο!!Μπράβο!!
    #8834   /   10.07.2007, 14:15   /   Αναφορά
    Για μια ακόμη φορά θέλω να κλάψω στη θύμιση του Rory...Rory μας λείπεις...!! Rory είσαι αθάνατος!! Ευτυχώς που έχουμε και τη μουσική του να μας παρηγορεί...

    Ο τρόπος παιξίματος του είναι ενα μέσο για να διαπιστώσουμε την κατάντια της ηλεκτρικής κιθάρας, που έφεραν τα ωδεία και έκαναν τα παιδιά να παίζουν όλα το ίδιο, και να είναι δέσμιοι της ταμπλατούρας....!!!
    #8836   /   10.07.2007, 16:32   /   Αναφορά
    Τα συγχαρητήριά μου για το άρθρο σου!!!



    Go on... :-)
    #8837   /   10.07.2007, 17:44   /   Αναφορά
    Εξαιρετικό κείμενο! Μπράβο!!!!

    #8838   /   10.07.2007, 18:17   /   Αναφορά
    Rory apo tous pio korithes fa zi panta stis kardiesmas

    Telio Artho
    #8839   /   10.07.2007, 19:01   /   Αναφορά
    Συγχαρητήρια..Εξαιρετικό άρθρο!!!Μπράβο!Να είσαι καλα
    #8841   /   10.07.2007, 21:17   /   Αναφορά
    Πολυ καλη δουλεια.... !

    Ευχαριστουμε... Εν αναμονη για νεα αρθρα σου !
    #8842   /   10.07.2007, 21:25   /   Αναφορά
    Σίγουρα ο Ρόρυ μας λείπει πολύ, η θύμηση όμως της μουσικής του, των μελωδιών και του χαρακτήρα του δεν θα μας αφήσει να τον ξεχάσουμε ποτέ! Χαίρομαι πολύ γιατί βρίσκω ανθρώπους που ξέρουν πραγματικά να εκτιμούν την αληθινή μουσική! Ευχαριστώ όλους και κάθε έναν προσωπικά για τις όμορφες σκέψεις :)
    #8845   /   10.07.2007, 23:45   /   Αναφορά
    υπεροχο αρθρο, να σε καλα Ειρηνη.
    #8847   /   11.07.2007, 01:06   /   Αναφορά
    Πολύ ωραίο και πλήρες άρθρο για έναν από τους πιό

    σημαντικούς καλλιτέχνες!...

    #8848   /   11.07.2007, 01:09   /   Αναφορά
    tell me why you look so saaaaaaaaaaaaaad

    time slips by like grains of saaaaaaaaaaaaand
    #8849   /   11.07.2007, 02:18   /   Αναφορά
    Συγχαρητηρια. Ανατριχιασα κατα το διαβασμα.

    Ο μεγαλυτερος ιδεολογος της ροκ

    #8850   /   11.07.2007, 10:04   /   Αναφορά
    Dedicated to Spy - Ρορυδάσκαλο :) Σε εκείνα τα χρόνια τα παλιά που τουλάχιστο μουσικά θα μείνουν αξέχαστα
    #8851   /   11.07.2007, 11:01   /   Αναφορά
    Πολύ καλό άρθρο για έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη. Μπράβο.



    Όμως μας άνοιξες την όρεξη...
    #8852   /   11.07.2007, 11:56   /   Αναφορά
    Ανοίγει η όρεξη, όντως! Κι είναι καλό αυτό για να τον ακούμε συχνότερα :)
    #8853   /   11.07.2007, 13:49   /   Αναφορά
    wreos re file polu kalo ar8ro me shmantikes plhrofories gia ton gallaheridi mas,enan apo tous poio agapimenous.

    ps:nomizw pws to album pou grafeis edw : Το 1973 ο Rory παρουσίασε δυο ακόμη επιτυχημένες συλλογές, το “Bluepoint” rinai to "BLUEPRINT"
    #8860   /   12.07.2007, 10:23
    Ημουν κι εγώ εκεί, στη Φιλαδέλφεια το '81, που ο Rory έπαιξε 2,5 ώρες σ' ένα εκστασιασμένο κοινό!!! Το άρθρο σου με γέμισε νοσταλγία, συγκίνηση αλλά και χαρά, που υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται τον Gallagher και τον εκθειάζουν εν έτει 2007.

    Ευχαριστώ!

    ΥΓ συμφωνώ με τον προλαλήσαντα για το BLUEPRINT

    #8861   /   12.07.2007, 10:33   /   Αναφορά
    Εϊναι Blueprint παιδιά, σας ευχαριστώ :) Χαρά και τιμή μας να τον ακούμε σε όποιο χρόνο και για όσο κι εμείς ζούμε! Φιλιά :)
    #8865   /   12.07.2007, 22:34   /   Αναφορά
    Rory Gallagher forever!!!!!
    #8892   /   16.07.2007, 22:48   /   Αναφορά
    Συμπτωματικά αυτές τις μέρες έκανα παρατεταμένες ακροάσεις στη δισκογραφία του Rory...

    Να είσαι καλά ρε φίλε με συγκίνησες... τι μου θύμισες! φοιτητής από επαρχία...πρώτη μου φορά σε συναυλία, νομίζω 1981, στο Παλέ ντε σπόρ στη Θεσσαλονίκη στον Rory Gallagher!!! Δεν ξανάζησα ποτέ άλλη φορά, στα 26 χρόνια που πέρασαν από τότε, τέτοια συγκλονιστική μουσική εμπειρία!
    #8942   /   24.07.2007, 10:20   /   Αναφορά
    Ωραία η προσέγγισή σου φίλε μου. Πολύ καλό το άρθρο σου με αναφορές στις καλύτερες στιγμές του Rory. Είναι όμως καλλιτέχνης που όσα κι αν γράψεις πάνω σ' αυτόν θα χάνουν τη σημασία τους. Δεν φτάνουν οι λέξεις για να μιλήσει κάποιος γι' αυτόν τον ΑΝΘΡΩΠΟ.

    Θα ήθελα πραγματικά να διαβάσω από κάποιον που ήταν εκεί, για τη συναυλία στη Νέα Φιλαδέλφεια εκτενέστερα και με λεπτομέρειες.
    #9208   /   27.08.2007, 19:03   /   Αναφορά
    fobero arthro foberos rocker





    sigxaritiria rouni
    #9222   /   29.08.2007, 16:34   /   Αναφορά
    Πραγματικά πολύ ωραίο και ενημερωτικό άρθρο.

    Ομολογώ πως δεν είχα ποτέ ασχοληθεί με την ιστορία αυτού του σπουδαίου μουσικού.

    Μου αρκούσε να ακούω το For the last time και να "φεύγω"....

    #9223   /   30.08.2007, 00:44   /   Αναφορά
    Πολύ καλό άρθρο για έναν πραγματικά σπουδαίο κιθαρίστα...δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που ασχολείται έστω και λίγο με το rock (και όχι μόνο! ) και να μην έχει ακούσει κάποια τραγούδια του!



    #10642   /   06.12.2007, 11:52   /   Αναφορά
    polu kalo to dimosieuma sou!

    o rory einai spoudaios mousikos..

    ontws einai "mikra" ta logia..
    #10648   /   06.12.2007, 19:41   /   Αναφορά
    Σπουδαίος... Από τους καλύτερους... Ίσως ο καλύτερος...
    #10649   /   06.12.2007, 21:48   /   Αναφορά
    Αναμφισβήτητα απο τους καλύτερους και αγαπημένους τραγουδιστές..
    #11505   /   28.01.2008, 19:04   /   Αναφορά
    Να πεις τι για τον Gallagher ? Τα λόγια περισσεύουν, τα τραγούδια του αρκούν για να σε μαγέψουν.... Μπράβο Rouvi με προετοίμασες ψυχολογικά! Σήμερα οι Sinnerboy παίζουν στην Πάτρα κ θα πάω να τους δω. Πολύ καλό το άρθρο :))
    #12774   /   02.04.2008, 15:58
    Μπράβο για το άρθρο σου!Για να καταλάβει κανείς όσα γράφονται και λέγονται για τον Gallagher αρκεί να δει ένα live του.Ο άνθρωπος ζούσε πάνω στη σκηνή και έδινε τη ψυχή του εκεί! Rory...we salute you!!!

    #13400   /   30.04.2008, 18:11   /   Αναφορά
    Ένας υπέροχος μουσικός μα πάνω απ' όλα άνθρωπος...επέλεξε να παραμείνει αυθεντικός και με αυτή τη στάση του επηρέασε πάρα πολλούς κιθαρίστες (και όχι μόνο) της επόμενης γενιάς...

    Πολλοί δε ζούσαμε να σε δούμε στο μεγαλείο σου Rory, αλλά ακόμα κι έτσι θα είσαι πάντα στις καρδιές μας...
    #15811   /   03.08.2008, 20:17   /   Αναφορά
    Ο μεγαλυτερος ΘΕΟΣ εισαι ρε Rory !!!!!!!!!!!!

    Θ Ε Ο Σ!!!!!

    Σπουδαια τραγουδια .... αληθινα ...... χωρις διαφημιση και καραγκιοζηλικια ....

    απλα δεν ησουν αμερικανακι για να σε εχουν ολοι θεο ......

    σε προσκυνω ρε φιλε , για τον τροπο ζωης σου και για τις μουσικες σου γνωσεις...

    #17830   /   16.02.2009, 22:55   /   Αναφορά
    Εξαιρετική δημοσίευση!!!!Πολλά Μπράβο!
    #19335   /   11.12.2009, 15:39   /   Αναφορά
    Εξεραιτικό άρθρο για έναν τόσο μεγάλο μουσικό! Σε συγχαίρω για τη δουλειά σου. Δεν άφησες τιποτα ασχολίαστα για τον Ρορυ. Ενα πλύ καλό αρθρο για έναν μεγάλο καλλιτέχνη.
    #20306   /   10.06.2010, 18:14   /   Αναφορά
    Έχω να πώ και εγώ ότι μέ κάλυψαν οι παραπάνω για όλα με τον ιρλανδό ρόκ αστέρα,μόνο που θα προσθέσω το εξής:The Essential RORY GALLAGHER Vol.1 The Essential RORY GALLAGHER Vol.2 και φυσικά The Essential RORY GALLAGHER : The Complete TASTE Σύνολο :68.50€ και 100€ έδινα ! και αναμένω και άλλα.όποιος αγαπά την μουσική του ας τρέξει......δεν υπάρχουν άλλα στην ελλάδα. Ασχολούμε με τον rory από τα 12 χρόνια μου δυστηχός φέτος αγόρασα τα βιβλία του δεν το γνώριζα. όσω για την κιθάρα του υπάρχει στην ελλάδα και κοστίζει 3.000 € είναι custom.Να είσαι καλά πολύ καλή δουλειά.
    #20307   /   10.06.2010, 21:23   /   Αναφορά
    Πολύ καλό, πάρα πολύ καλό άρθρο για έναν καλλιτέχνη που λατρεύτηκε όσο λίγοι στην Ελλάδα. Όσο και αν έψαξα στο youtube να βρώ εικόνες από τη συναυλία στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν βρήκα τίποτα αξιόλογο ενδεικτικό ίσως του κλίματος εκείνης της εποχής... μεταπολίτευση αλά Ελληνικά, κάτι σαν σήμερα δλδ.

    Τέλος πάντων για να μη ξεφεύγω, ευτυχώς έχω τα απίστευτα live στο Montreaux και ξεφεύγω μαζί τους, εκτός από τους δίσκους. Μεγάλη μορφή τεράστια μορφή ο Rory Gallagher και πολύ ωραία η απόδοση στο κείμενό σου rouvi, μπράβο...



    "Who'sn that coming when I fall apart a million miles away" άραγε; έτσι για να αποδώσω από τα περισσότερο αγαπημένα του για εμένα κομμάτια ;)



    Υ.Γ. Όντως, αν υπάρχει κάποιος/α με ζωντανές μνήμες από τη συναυλία του '81, ας γράψει κάτι!



    Υ.Γ. 2 Να γιατί όπως γράφει και ο κανονισμός πρέπει πρώτα να κοιτάμε αν έχει γραφεί κάτι πρίν γράψουμε... Είχα γράψει κάτι και 'γω κατώτερο όμως σε ποιότητα από αυτά που έγραψε η αγαπητή rouvi. Μπράβο σου ξανά λοιπόν, έστω και μετά από 3 χρόνια
    #21345   /   15.12.2010, 16:34   /   Αναφορά
    Γεια σου ρε Rory.

    Χαλαλι το κυνηγι που εφαγα εξω απο τη φιλαδελφεια.

    Ησουν εμπνευση για μενα.



    ΥΓ κατι που μπορει να μην ειναι γνωστο σε πολλους.

    Οταν βγηκε για ποτο (τι αλλο θα εκανε :):):):)) στην Πλακα, πηγε στο Skylamb οπου επαιζαν οι SOS band (sultans of swing) με Τζιμι (ψαροκκολλας) Βατικιωτη στην κιθαρα, για μενα ενας απο τους μεγαλυτερους ελληνες κιθαριστες (για να μη πω ο μεγαλυτερος τουλαχιστον εκεινη την αποχη), οποιος επαιξε προς τιμην του gallagher κομματια του.

    Περιττο να πω οτι ο gallagher εμεινε κοκκαλο.

    Και δεν ξερω αν αληθευει η ιστορια που εχω ακουσει απο κοινο φιλο, οταν εφυγε στην αγγλια ο τζιμης και σε μια εποχη που ειχε προβληματα με το συκωτι του ο gallagher, οι mcavoy και mckenna(η μπαντα του gallagher) ηρθαν σε επαφη μαζι του και εκαναν συχνα gigs παρεα.
    #23104   /   13.07.2011, 09:40
    Ετοιμάζομουν να γράψω κάτι για τον Rory, αλλά το κείμενο σου επάξια με κάλυψε. Θα το τολμήσω πάραυτα, εστιάζοντας όμως σε πιο προσωπικές του στιγμές. Πολλή καλή δουλειά, πολύ αγαπημένος καλλιτέχνης!