Αέρα!

ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ, αν ένα απόγευμα κατά τις 6, έστω στις εξίμισι, στο τέλος του δελτίου ειδήσεων στην Τηλεόραση, ο παρουσιαστής έκλεινε την εκπομπή του λέγοντας:
" το σημερινό πρόγραμμα μας τελειώνει εδώ... καλά θα κάνετε να βγείτε μια βόλτα με τα πόδια ή να διαβάσετε κανένα βιβλίο ή ν' ακούσετε μουσική. Αν θέλετε χτυπήστε την πόρτα του διπλανού σας και πιάστε μαζί του κουβέντα. Καλέστε τον για ένα ποτό. Συνομιλήστε, επικοινωνήστε.
Προς Θεού όμως, μην μπείτε στο αυτοκίνητο. Να πάτε στο θέατρο, στο σινεμά έστω στο καφενείο με τα πόδια.
Κυκλοφορήστε στις παρυφές, κατακλύστε τα λιγοστά, όμως άδεια δασύλια των πόλεων.
Βγάλτε βόλτα το σκύλο, τη γάτα. Μην ντραπείτε να βγάλετε περίπατο και το καναρίνι σας.
Μιλήστε για όλα. Ανοίχτε τις καρδιές. Τρομοκρατήστε τη μοναξιά,δολοφονήστε την πλήξη. Εμείς απόψε σκοτώσαμε το πρόγραμμα. Μειώσαμε τη δόση του καθημερινού σας ναρκωτικού.
Αποτοξινωθείτε.
Καλό σας βράδυ και καληνύχτα σας."
Τι θα λέγατε,αν...:
Κι αν δεν το κάνουν, τι θα λέγατε, αν τους αιφνιδιάζαμε; Αν τους αφήναμε να απευθύνονται σε άδειες κάμαρες;



Από τη στήλη "οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου", εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" αρχές δεκατίας του '80.