ελληνική μουσική
    473 online   ·  211.149 μέλη

    Στο ταξίδι μου στις μουσικές του κόσμου, σταμάτησα στην Ισπανία και ειδικά στην Ανδαλουσία. Και κόλλησα...

    Flamenco

    Γράφει ο Έφη Καραγιάννη (EffieKakaflika)
    3 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 25 Φεβ 2009

    Έχοντας μέσα μου τα ισπανικά και τους ήχους της Λατινικής Αμερικής, ανακάλυψα το Flamenco. Αν και επειδή πολύς κόσμος πιστεύει ότι Flamenco είναι μόνο ο χορός, νομίζω ότι πρέπει να δούμε και τα άλλα δύο κομμάτια τη μουσική και το τραγούδι.

    Φυσικά ελάχιστα γνωρίζω από τον κόσμο του, γιατί είναι ένας ολόκληρος κόσμος, μια ολόκληρη κουλτούρα, των τσιγγάνων… Και το λάτρεψα, χωρίς να γνωρίζω, λάτρεψα την δύναμη και το πάθος, την αυθεντικότητα και την ζωντάνια, για κάποιο λόγο μου φαίνεται οικεία, είτε γιατί ταιριάζει στον χαρακτήρα μου, είτε γιατί ο πατέρας μου όταν ήμουν παιδί, προσπαθούσε να γραντζουνάει μόνος του την κιθάρα σ’αυτούς τους ρυθμούς…

    Image Hosted by ImageShack.us

    Αλλά αυτό που αγγίζει τις πιο βαθιές χορδές της ψυχής μου είναι η φωνή. Αυτές οι τσιγγάνικες φωνές με τα καθαρά γυρίσματα που πέφτουν ακριβώς στους ήχους της κιθάρας, παρ’όλο που είναι αυτοσχεδιαστικά. Και τα palmas που δίνουν τον ρυθμό και πολλές φορές ηχούν σαν ένα άλλο όργανο.

    Λένε πάντως ότι αν ακούσεις μια φορά Flamenco και δεν σου αρέσει ό,τι και να γίνει δεν θα σου αρέσει. Αν όμως σε αγγίξει η μαγεία του (embrujo) σε κάνει δέσμιο. Και βέβαια όπως όλα τα είδη μουσικής, έχει εξελιχθεί και εμπλουτιστεί τα τελευταία 50-60 χρόνια νομίζω, με όργανα, ήχους και άλλα είδη μουσικής.

    Αρχικά ήταν μουσική γκετοποιημένη, στους τσιγγάνικους καταυλισμούς, με επιρροές από Αραβία, που δεν ήταν γραμμένη και οι κλασσικοί κιθαρίστες δεν μπορούσαν να συλλάβουν. Παιζόταν μόνο με κιθάρα flamenca (είναι διαφορετική, πιο ελαφριά, κρατιέται διαφορετικά, παίζεται διαφορετικά με όλα τα δάχτυλα του δεξιού χεριού και φαντάζομαι ότι το άνοιγμα του αριστερού είναι σαφώς μεγαλύτερο από της κλασσικής. Για όλα αυτά αν κάνω λάθος παρακαλώ να με διορθώσετε, κύριοι κιθαρίστες, γιατί έχουν προκύψει μόνο από την παρατήρηση), palmas και αυτές οι φωνές των τσιγγάνων με την βραχνάδα τους (νομίζω ότι είχε και κρουστά –bongos, congas- αλλά δεν είμαι σίγουρη).

    Μετά εμφανίστηκαν κάποιοι πιο πρόσφατοι μουσικοί (όπως ο Paco de Lucia, o Tomatito, ο Camarón de la isla, ο Manzanita και άλλοι) που προσέθεσαν το cajón, φλάουτο πλήκτρα και άλλα όργανα, το έκαναν πιο σύγχρονο με ήχους Jazz ή ροκ. Και κάποιοι που συνέδεσαν το Flamenco με άλλες μουσικές, όπως ο Bebo Valdés με την κουβανική μουσική.

    Και από αυτές τις ζυμώσεις έχουν προκύψει οι εκπληκτικές μουσικές νέων μουσικών όπως των Ojos de Brujo, Bebe, Buika, Diana Navarro κ.α.

     

    Image Hosted by ImageShack.us

    Image Hosted by ImageShack.usImage Hosted by ImageShack.us



    O Camarón de la isla είναι μια από τις ειδικές περιπτώσεις. Ήταν τσιγγάνος, με μοναδική ψυχή, μοναδικό συστατικό ενός καλού Flamenco cantaor. Ακούω τη φωνή του και νοιώθω πολύ βαθειά το πάθος του. Πάθος που τον σκότωσε πολύ νέο, σε ηλικία 42 χρονών από χρήση ναρκωτικών και καρκίνο των πνευμόνων. Camarón στα ισπανικά σημαίνει «γαρίδα», και είχε αυτό το παρατσούκλι επειδή είχε ανοιχτόχρωμα μαλλιά. Είναι μεγάλη μορφή στην Ισπανία και πραγματικά βλέποντας κανείς το πρόσωπό του αναγνωρίζει μια εξαιρετική ψυχή μια λάμψη και μια καλοσύνη στο βλέμμα, που είναι πραγματικά συγκινητική. Δυστυχώς κάθε ταλέντο έχει τις αδυναμίες του. Κι αυτός πέθανε νωρίς ενώ θα μπορούσε να δώσει πολλά ακόμα παρέα με τον Paco και τον Tomatito στην μουσική γενικά και ειδικά στο Flamenco.

    Θα επανέλθω στο θέμα γιατί είναι πραγματικά πολύ πολύ ευρύ και ενδιαφέρον και ακόμα το ψάχνω… Για αρχή, ακούστε τον μεγάλο Camarón…

    Σας φιλώ

     

     


    Tags
    Μουσικά Είδη:FlamencoJazzΜουσικά Όργανα:κιθάραΚαλλιτέχνες:Bebe


    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #17894   /   25.02.2009, 15:47   /   Αναφορά
    Πράγματι αυτή η μουσική είναι γεμάτη πάθος, ένταση και πόνο πολλές φορές. Δεν είναι τυχαίο ότι η θεματολογία τους πηγάζει απο το θάνατο, τη φτώχεια τον έρωτα.

    Όσο για το αν το flamenco είναι χορός, φυσικά και δεν είναι μόνο αυτό, εξάλλου αν δεν υπήρχε η μουσική δεν θα υπήρχε και ο χορός...

    Αξίζει να ακούσει κανείς επίσης τον Juan Serrano, τον Tony Gatlif, τον Juanjo Dominguez και άλλους που είμαι ακόμα στον δρόμο να τους ανακαλύψω...

    Η μουσική αυτή είναι γεμάτη και πλούσια απο εικόνες, ένταση και χρώμα...

    Μακάρι όλοι να έχουμε τέτοιο πάθος στην καθημερινότητα μας και να έχουμε και την δύναμη να το εκφράζουμε με κάθε τρόπο...
    #17896   /   25.02.2009, 16:38
    Συμφωνώ μαζί σου... σ'ευχαριστώ για τα ονόματα, θα τα ψάξω, γιατί μ'ενδιαφέρει.

    Ένας τσιγγάνος cantaor σύγχρονος που μου αρέσει πολύ είναι o Diego el Cigala, που πειραματίζεται με την τσιγγάνικη flamenco φωνή του σε διάφορα είδη και ειδικά σε λατινοαμερικάνικα Boleros. Πολύ γνωστός για την συνεργασία του με τον Bebo Valdés στο Lagrimas Νegras.

    Επίσης ο μικρούλης Canelita. Λένε ότι είναι ο νέος Camarón, αλλά πιστεύω ότι δεν παίζει να ξαναβγεί δεύτερος Camarón, όσο καλός κι αν είναι παρά το νεαρό της ηλικίας του (είναι τώρα 18 και έχει ήδη 3 δίσκους εκ των οποίων ο πρώτος πιστεύω ότι είναι πολύ καλός).

    #17900   /   25.02.2009, 21:21   /   Αναφορά
    Ωραιος ο χορος flamenco!!!!
    #17901   /   25.02.2009, 21:31
    Πολώ ωραία τσιγγάνικη φωνή ο Cameron !!!! Άλλωστε, οι τσιγγάνοι έχουν κάτι το ιδιαίτερο στη χροιά της φωνής τους .... Βλέποντας το βιντεάκι, μού έφερε στο μυαλό τον "δικό μας" αγαπημένο τσιγγάνο Κώστα Χατζή.....

    #17922   /   28.02.2009, 17:34   /   Αναφορά
    Γνωρισα..τι εστι φλαμεγκο , σε ενα κουτουκι στη βαρκελωνη..το..2004..επαθα πλακα..παθος παθος..πολυ παθος..απο τοτε ψαχνω ακουω..ταξιδευω..ευγε στην ΕΦΗ για το θεμα..παιζει κατι αθηνα..με ελληνες κιθαριστες?αν ναι που? κατι εχω ακουσει για κορυδαλλο...σε ενα μαγαζι..με αναλογες μουσικες..
    #17973   /   09.03.2009, 15:13
    Ευχαριστώ πολύ, Δημήτρη...

    Η αλήθεια είναι ότι είναι ένας ολόκληρος κόσμος που μένει για να ανακαλύψουμε... Σε παρακαλώ πές μου ποιο είναι αυτό το κουτούκι στην Βαρκελώνη, γιατί έχω κανονίσει ταξίδι στην Bandalona τον Ιούνιο και σκοπεύω να το ζήσω μέχρι τελευταίας ρανίδας.

    στην Ελλάδα υπάρχει ο Δημήτρης ο Κουκουλιτάκης που μαζί με τον Γιώργο Παπαδόπουλο που παίζουν αρκετά καλά σε μαγαζιά όπως ο Πυρήνας και το Τσάι στη Σαχάρα και μάλιστα ο Κουκουλιτάκης ξέρω ότι είχε κάνει μια καταπληκτική σύζευξη του flamenco με την κρητική μουσική... Πολύ ενδιαφέρουσα προσπάθεια.

    Τώρα για τον Κορυδαλλό δεν έχω ακούσει κάτι. Ας ανταλλάξουμε πληροφορίες....



    :-)

    #17948   /   07.03.2009, 00:09   /   Αναφορά
    To flamenco είναι από τα πιο αγαπημένα μου ακούσματα. Πηγάζει κατευθείαν μέσα από την ψυχή και τα βιώματα των ανθρώπων που το δημιουργούν και νομίζω οτι μοιάζει με εσωτερικό μονόλογο. Παρά το πάθος και την εξωστρέφεια που βγάζει, θέλει αρκετή "σιωπή" για να το "ακούσεις" αλλά και να το χορέψεις.

    Σε ευχαριστούμε για το ωραίο άρθρο:)
    #17974   /   09.03.2009, 15:18
    θέλει αρκετή σιωπή, αλλά και πολύ πάθος και ανοιχτή ψυχή για να αφήσεις το compas (ρυθμός, δρόμος) να μπεί μέσα σου και να σε πάρει μαζί του.

    Εγώ σας ευχαριστώ για τα ωραία σχόλια...

    :-)


    #18171   /   03.04.2009, 09:54   /   Αναφορά
    Η παραδοσιακή αυτή μουσική αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση ακόμα και για φασμένους κιθαρίστες και τραγουδιστές. Μα, πέρα από τα τεχνικά της στοιχεία, διαθέτει καλλιτεχνική θέρμη και λιτή ζωντάνια, δίνοντας ακουστική άποψη ακόμα και σε μία εποχή ψηφιακών πανδαισιών και θεαμάτων.



    Ωραίο πόστ Effie :)