Συνέντευξη των Κάρμα

Νομίζω ότι πρώτα απ’ όλα είναι καλύτερα να συστηθείτε στο κοινό που δεν σας γνωρίζει.
Βασίλης: Εγώ είμαι ο Βασίλης Δρακονταειδής. Παίζω πλήκτρα και γράφω και κάποιες μουσικές για τους Κάρμα. Επίσης, συμμετέχω στην ενορχήστρωση μαζί με την Άννα. Την επιμέλεια παραγωγής είχαμε εγώ και η Άννα, η οποία έγινε στα Groove House Studios.
Άννα: Εγώ είμαι η Άννα Μανωλαράκη, τραγουδάω και έχω γράψει κι εγώ κάποια πλήκτρα και τη μουσική σε κάποια τραγούδια. Μαζί με τον Βασίλη έχουμε το studio και τη δισκογραφική εταιρεία, μέσω της οποίας βγάλαμε το δίσκο των Κάρμα.

Τα άλλα μέλη του συγκροτήματος;
Βασίλης: Είναι ο Ηλίας Κούρτης, ο οποίος παίζει ηλεκτρική κιθάρα αλλά και ακουστική όποτε χρειάζεται, ο Άκης (Στάθης) Ζερβός, μπασίστας και ιδρυτικό μέλος των Κάρμα, ο οποίος έχει γράψει επίσης μουσική και στίχους στο δίσκο, ο Νίκος Ταβουλάρης ηλεκτρική κιθάρα και ο Σταμάτης Μενδρινός στα τύμπανα.

Πότε ξεκίνησε το συγκρότημα;
Βασίλης: Το 1998.

Ήταν διαφορετική η σύνθεση του συγκροτήματος τότε;
Βασίλης: Ναι. Τότε δεν ήμουνα ούτε εγώ να φανταστείς. Αλλά είχα γνωρίσει τον Άκη, ο οποίος μαζί με την Άννα είχαν ένα στούντιο στο Αιγάλεω, στο υπόγειο της πολυκατοικίας που έμενα. Εγώ είχα άλλη μπάντα κι έκανα πρόβες εκεί.

Η μπάντα σου έπαιζε το ίδιο στυλ μουσικής με τους τότε Κάρμα;
Βασίλης: Ναι. Παίζαμε ροκ αλλά όχι τόσο επαγγελματικά. Ήμασταν πιο χαλαροί. Παίζαμε σε κανένα μαγαζάκι και τέτοια…

Δηλαδή εκτός από σένα Βασίλη, όλοι οι άλλοι είναι ιδρυτικά μέλη των Κάρμα;
Βασίλης: Είναι ο Άκης και η Άννα κυρίως. 
Άννα: Μετά ήρθε ο Ηλίας.
Βασίλης: Εγώ ήξερα ήδη τα παιδιά και έτσι εισχώρησα κι εγώ κάποια στιγμή.
Άννα: Μετά ήρθε κι ο Σταμάτης και τελευταίος μπήκε ο Νίκος.
Βασίλης: Ναι, ο Νίκος ο Ταβουλάρης ήρθε τα τελευταία δύο χρόνια.

Και τώρα βγάλατε τον πρώτο σας δίσκο, ο οποίος έχει τον τίτλο «Κάρμα», 11 χρόνια μετά την ίδρυση του συγκροτήματος…
Άννα: Εκεί το πήγαινες; (γέλια)

Ναι! Τι συνέβαινε μέσα σ’ αυτά τα έντεκα χρόνια;
Βασίλη: Διάφορα! (γέλια)
Άννα: Έτσι κι αλλιώς στην αρχή το συγκρότημα έπαιζε μόνο διασκευές. Ουσιαστικά, τραγούδια αρχίσαμε να γράφουμε το 2000. Μέχρι εκείνη την εποχή ήταν ας πούμε ένα χόμπι, το οποίο μας ξεκούραζε από την καθημερινότητά μας. Κάποια στιγμή το χόμπι, που ήταν και κρυφός πόθος μας παράλληλα, έγινε στόχος ζωής και αυτό έγινε μόλις δημιουργήσαμε τα πρώτα μας τραγούδια.
Βασίλης: Όμως, άρχισαν να φαίνονται οι πρώτες δυσκολίες από κάποια μέλη, όπως γίνεται σε όλα τα συγκροτήματα, όταν αρχίζουν να σοβαρεύουν τα πράγματα. Κάποιοι δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν και επομένως είχαμε αρκετές αλλαγές μελών ανά διαστήματα. Από κάποια στιγμή κι έπειτα, εγώ, η Άννα, ο Ηλίας και ο Άκης είπαμε να το συνεχίσουμε πιο επαγγελματικά και βρήκαμε στο δρόμο μας, τους Σταμάτη και Νίκο, όπου και συμπληρώθηκαν οι Κάρμα. Γράψαμε λοιπόν στο στούντιο κάποιες ιδέες ακόμα που είχαμε, κι έτσι φτάσαμε στον πρώτο μας δίσκο!

Το όνομα Κάρμα ποιος το είχε σκεφτεί;
Βασίλης: Το όνομα υπήρχε από την αρχή και το είχε σκεφτεί ο Άκης. Αλλά είναι και καρμικό το πώς έχουμε βρεθεί όλοι μας, γι’ αυτό και έμεινε το όνομα. Δηλαδή, το ότι έτυχε να μένω στην πολυκατοικία που είχαν τα παιδιά το στούντιο κι έτσι να γνωρίσω τον Άκη, αλλά και το πώς ήρθε ο Ηλίας και οι υπόλοιποι και γίναμε αυτή η παρέα και μετά πως γνωρίσαμε τους στιχουργούς… Παλιά ήταν ένα άλλο παιδί στα φωνητικά και έφυγε. Η Άννα λοιπόν ανέλαβε τα φωνητικά, ενώ πριν έπαιζε πλήκτρα, κι έτσι οι Κάρμα έμειναν χωρίς πληκτρά. Οπότε ανέλαβα εγώ τα πλήκτρα.
Ηλίας: Αφού εν τω μεταξύ είχαμε δοκιμάσει 15 τραγουδιστές! (γέλια)
Βασίλης: Μέχρι που είπε η Άννα «θα τραγουδήσω εγώ!».

Οπότε είχατε ήδη τραγουδίστρια στο συγκρότημα αλλά δεν το ξέρατε.
Άννα: Ναι γιατί είχαμε τραγουδιστή κι εγώ έπαιζα πλήκτρα. Όταν βρεθήκαμε με το Βασίλη και δέχθηκε να μπει στο συγκρότημα, ανέλαβα εγώ το τραγούδι. Όταν ξεκίνησε το συγκρότημα, υπήρχε ο Χρήστος που τραγουδούσε μαζί μας. Η σχέση μαζί του δεν έχει χαλάσει.
Βασίλης: Μας έδωσε και μας δίνει στίχους, τα έχουμε κάνει τραγούδια και τα λέμε.
Άννα: Μετά γνωρίσαμε τον Διονύση τον Κωτσάκη (το μέλος dkotsak), ο οποίος και αυτός έχει γράψει τραγούδια.
Βασίλης: Στην ουσία οι Κάρμα είναι μία παρέα. Είναι κι αυτοί που έχουν βοηθήσει, έχουν γράψει στίχους και κάποιες μελωδίες. Το ότι είμαστε εμείς οι έξι πάνω στη σκηνή δεν σημαίνει ότι δεν θεωρούμε και τους υπόλοιπους ότι είναι Κάρμα. Για μας είναι. Ας πούμε ο Χρήστος έπαιζε στο συγκρότημα και τραγούδαγε κάποτε.
Ηλίας: Όπως και ο Γιάννης Σταθόπουλος που συμμετείχε στο δίσκο γράφοντας κι αυτός κάποιες κιθάρες.

Υποθέτω λοιπόν ότι δεν είχατε βαρύγδουπες αποχωρήσεις.
Βασίλης: Οι σχέσεις είναι λίγο περίεργες ξέρεις. Πάντως ξύλο δεν έχει πέσει! (γέλια). Υπήρξαν κάποιες παρεξηγήσεις με κάποια άλλα μέλη αλλά τα έχουμε βρει. Μιλάμε με όλους.
Άννα: Κάποια από τα παλιά μας μέλη ενδεικτικά είναι: ο Γιάννης Μπόκαρης, ο Γιάννης Σταθόπουλος, ο Παναγιώτης Ζευκιλής
Βασίλης: ..πολύ καλός φίλος ο Πάνος και καλός κιθαρίστας
Άννα: …και ο Κώστας Νιώρας, επίσης πολύ καλός κιθαρίστας

Μετά από τόσα χρόνια και με όλες αυτές τις αλλαγές, κι αφού ξεκινήσατε να γράφετε δικά σας τραγούδια, πότε αποφασίσατε ότι είστε έτοιμοι να βγάλετε δίσκο;
Άννα: Ήταν περίπου το 2004, που είχαμε έτοιμο πολύ υλικό. Κι έτσι αρχίσαμε να δίνουμε δείγματα και demos σε διάφορες εταιρείες…

Ποια ήταν η ανταπόκριση που βρήκατε από τις εταιρείες εκείνο το διάστημα που δίνατε τα demos;
Άννα: Η πρώτη εταιρεία που πήγαμε, η οποία είναι και μεγάλη, μας είπε «Ναι, ελάτε!».
Βασίλης: Εγώ σκέφτηκα «τόσο εύκολο είναι; Γράψαμε τη μαγική μουσική που τους μάγεψε όλους;» Πήγαμε εκεί πέρα, μας κλείσανε ένα ραντεβού από μόνοι τους, μας κατεβάσανε όλα τα συμφωνητικά, μας είπανε «Μπράβο, θα κάνετε αυτό, θα κάνετε εκείνο» και μέσα στις 2 ώρες που καθίσαμε εκεί μας τα είπανε όλα. Έπειτα μας κλείσανε το επόμενο ραντεβού, για να πάμε να υπογράψουμε τα συμβόλαια, και το ακυρώσανε από μόνοι τους. Μας ξαναπήρανε τηλέφωνο και είπανε «Παιδιά συγνώμη, λείπαμε, έγινε κάτι και δεν μπορέσαμε…» και ξανακλείσαμε ραντεβού. Πήγαμε εκεί και το ακυρώσανε πάλι. Αυτό έγινε τρεις φορές. Τελικά μάθαμε ότι ήταν άλλο το θέμα. Αλλά δεν ξέρω αν πρέπει να το πούμε… Τι λες Άννα;
Άννα: Δεν ξέρω αν έχει και τόσο σημασία πια…

Μπορείτε να πείτε τι συνέβη χωρίς ονόματα.
Βασίλης: Το θέμα είναι λίγο περίεργο. Καταλάβαμε με τις εταιρείες ότι κι εκεί πρέπει να πέσει… λάδωμα κατά κάποιο τρόπο.

Δηλαδή έπρεπε να πληρώσετε για να σας κάνουν το δίσκο;
Βασίλης: Ναι. Έτσι κι αλλιώς θα πληρώναμε την παραγωγή μας, γιατί θέλαμε να βγει αυτό που είχαμε στο μυαλό μας, αλλά μας λέγανε πολλά περίεργα υπονοούμενα. Ότι «εσείς θα βγάλετε λεφτά, και το τονίζουμε αυτό, θα βγάλετε λεφτά και κάτι πρέπει να…», ξέρεις…
Άννα: Στην ουσία μάς καθυστερήσανε χωρίς λόγο.
Βασίλης: Μας λέγανε «πολύ ωραία, παιδιά, συγχαρητήρια» και περάσανε 2-3 μήνες με ραντεβού χωρίς να μπαίνουμε στην ουσία. Μετά πήγαμε σε άλλη εταιρία. Στείλαμε σε άλλη μεγάλη εταιρία τη δουλειά μας μέσω e-mail και την επόμενη μέρα το πρωί, κατά τις 10, μας πήρανε τηλέφωνο και μάλιστα ήταν διευθυντής της εταιρίας…
Άννα: Ναι, διευθυντής παραγωγής.
Βασίλης: …και λέει «παιδιά μπράβο, αν και δεν μ’ αρέσει η δουλειά σας (!), ενδιαφέρομαι και πρέπει να έρθετε από δω να μιλήσουμε». Και του είπα «Άμα δεν σ’ αρέσει η δουλειά μας γιατί να έρθουμε;». «Όχι», είπε, «πρέπει να έρθετε. Μπορεί να μη μ’ αρέσει σε μένα αλλά πρέπει να έρθετε». Πήγαμε, λοιπόν, εκεί πέρα και δεν βγήκε αποτέλεσμα.
Άννα: Του άρεσε το στυλ… και μας έστησε 2 ώρες στη ρεσεψιόν!
Βασίλη: Έκατσε, άκουσε όλη τη δουλειά, μας είπε «ναι, μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα», τον ρώτησα πότε και μου απάντησε «Βιάζεστε… κι από τη στιγμή που βιάζεστε…και όλοι οι καλλιτέχνες βιάζονται». Του είπα ότι ήμασταν ήδη 6-7 χρόνια σαν συγκρότημα αλλά τέλος πάντων ας μας πει τι να κάνουμε κ.λπ. Όμως ήταν μπερδεμένα τα πράγματα. Πήγαμε και σ’ άλλες εταιρίες και στην τελευταία που είχαμε πάει, πάλι μας κατεβάσανε τα συμβόλαια αλλά μας καθυστέρησαν και μάλιστα θέλανε να επέμβουνε και στο δημιουργικό μέρος της δουλειάς.
Άννα: Δε μπορώ να καταλάβω ακόμα γιατί συμπεριφέρθηκαν έτσι και περάσαμε τόση ταλαιπωρία και αναστάτωση χωρίς λόγο… Μήπως τελικά δεν ασχολούνται με τη μουσική και είναι σε θέσεις κλειδιά τυχαίοι και άσχετοι;
Βασίλης: Μήπως είναι “ορκωτοί λογιστές” και το μόνο που κοιτάνε είναι να κάνουν τις “αρπαχτές” τους εκμεταλλευόμενοι καταστάσεις και ανθρώπους; Λέω εγώ…

Σας ζητήσανε να αλλάξετε τους στίχους ή τη μουσική σε κάποια τραγούδια;
Βασίλης: Ναι, τους είπα ότι έχουμε έτοιμη τη δουλειά, έχουμε διαλέξει τα καλύτερα κατά την κρίση μας τραγούδια και εν τω μεταξύ είχαμε ήδη πληρώσει για εξώφυλλα κ.λπ. αλλά μάλλον θέλανε να έχουνε την τελευταία λέξη στη δουλειά μας, την οποία όμως εμείς πληρώναμε. Αυτοί δεν είχανε πληρώσει τίποτα. Τους είπα ότι δεν θέλω τίποτα άλλο παρά μόνο να βγούμε με την ετικέτα σας. Μας είπανε ότι γίνεται, φέρανε πάλι συμβόλαια, αλλά τελικά δεν υπογράψαμε γιατί, ενώ μας λέγανε ότι τους αρέσει η δουλειά μας, για λόγους που εγώ δεν καταλαβαίνω μας καθυστερούσανε. Κι έτσι αποφασίσαμε να μην πάμε σε καμία εταιρία και να το κυκλοφορήσουμε το CD μόνοι μας. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως λειτουργούν οι δισκογραφικές εταιρίες.
Άννα: Και να φανταστείς ότι την τελευταία φορά που πήγαμε στην εταιρία, τους ενημερώσαμε ότι είχαμε και τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου…

Δείτε το βίντεο:https://www.youtube.com/watch?v=sXCRtGdfyxU

Η συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου πώς προέκυψε;
Άννα: Στο τραγούδι «Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία», που συμμετέχει ο Παπακωνσταντίνου, τους στίχους έγραψε ο Διονύσης Κωτσάκης. Ο Διονύσης μαζί με τον Βασίλη τον Δρακονταειδή εμπνεύστηκαν ένα τραγούδι κοινωνικοπολιτικό…
Βασίλης: Με τον Διονύση είμαστε φίλοι εδώ και χρόνια. Οι στίχοι πολλές φορές βγαίνουνε μέσα από τις κουβέντες που κάνουμε, π.χ. για το τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα ή κάπου στον κόσμο. Μπορεί έτσι να μας έρθει μια ιδέα και να την κάνουμε τραγούδι. Ο Διονύσης είναι πολύ καλός στο γράψιμο και πήρε μια ιδέα και την μετέτρεψε σε στίχο. Του είπα να μου αφήσει ένα περιθώριο στη μουσική γιατί είχα κάποιες ιδέες και του ζήτησα να μη γράψει στίχους πάνω στο ρεφρέν, ώστε να φτιάξω μια μελωδία και πάνω σ’ αυτή τη μελωδία να συμπληρώσει τους στίχους. Κάπως έτσι φτιάξαμε το τραγούδι «Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία».
Άννα: Μέσα από τη δουλειά μας (ηχητικές ενοικιάσεις για συναυλίες και στούντιο ηχογράφησης και πρόβας) ξέραμε το γραφείο παραγωγής του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Του πήγαμε λοιπόν ένα demo με το τραγούδι και του προτείναμε να συμμετάσχει.

Γιατί διαλέξατε το συγκεκριμένο τραγούδι κι όχι κάποιο άλλο;
Βασίλης: Γιατί γράφοντας αυτό το τραγούδι με το Διονύση, ήρθε στο μυαλό μας κατευθείαν ο Βασίλης…
Άννα: Δεν ήρθε τυχαία στο μυαλό τους! Είναι φανατικοί “Βασιλικοί” (γέλια)

Και ποια ήταν η αντίδραση του Παπακωνσταντίνου όταν άκουσε το τραγούδι;
Βασίλης: Του άρεσε πάρα πολύ και δέχθηκε να το πει. Μας είπε ότι όταν μπούμε στο στούντιο να ετοιμάσουμε και τα υπόλοιπα θα έρθει να το πει. Όπως κι έγινε.

Και τώρα αυτό το τραγούδι το προορίζετε για το πρώτο σας video-clip;
Βασίλης: Αυτό σκεφτόμαστε να κάνουμε αλλά δεν αρχίσαμε ακόμα τα γυρίσματα.
Άννα: Ο στόχος είναι να το κάνουμε μέχρι τα Χριστούγεννα, φυσικά μόλις βρούμε και το budget ώστε να γίνει κάτι ωραίο, γιατί όπως είπαμε και πιο πριν, εμείς είμαστε η εταιρία, δεν υπάρχουν άλλοι πόροι πίσω μας…

Φαντάζομαι ότι ο Παπακωνσταντίνου θα συμμετέχει και στο video.
Άννα: Ήδη του το έχουμε πει και έχει δεχθεί.

Δεδομένου ότι με το «Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία» συστήνεστε στο ευρύ κοινό, σκεφτήκατε ότι μπορεί κάποιοι να παρεξηγήσουν τους στίχους και να δυσανασχετήσουνε;
Άννα: Αυτό το τραγούδι απευθύνεται κυρίως στους ανθρώπους, ο Θεός να τους κάνει ανθρώπους, οι οποίοι κρατάνε τα ινία των ζωών μας. Έχουν καβαλήσει το καλάμι της εξουσίας και της αλαζονείας μοιράζοντας υποσχέσεις, ενώ στην ουσία το μόνο που σκέφτονται, είναι ο μικρόκοσμος που έχουν δημιουργήσει, ξεπουλώντας αξίες και ιδανικά.
Βασίλης: Το θέμα του είναι κοινωνικό-πολιτικό. Δεν απευθύνεται στο Θεό. Απευθύνεται σε οποιονδήποτε το “παίζει” Θεός εις βάρος των άλλων. Δεν σταμπάρουμε κάποιον συγκεκριμένα.

Παρόλα αυτά μπορεί κάποιος να νομίσει ότι κατηγορείτε το Θεό για όσα δεινά συμβαίνουν στον κόσμο.
Βασίλης: Δεν το είχα σκεφτεί αυτό, αλλά τώρα που το λες, ναι, κάποιος θα μπορούσε να το πάρει κι έτσι. Πιστεύω όμως ότι τα δεινά, εμείς τα προκαλούμε και κακώς τα φορτώνουμε όλα πάνω του! Στην ουσία, το τραγούδι «κράζει» ανθρώπους, οι οποίοι κάποτε το έπαιξαν επανάσταση, και ξαφνικά είναι όλοι βολεμένοι και έχουν ισοπεδώσει κάθε αξία και όλα όσα πρέσβευαν κάποτε. Αν παρεξηγηθούν αυτοί που είναι έτσι, δεν μας ενδιαφέρει καθόλου.

Θα λέγατε ότι σαν συγκρότημα, ή σαν άτομα, είστε πολιτικοποιημένοι;
Βασίλης: Εγώ προσωπικά είμαι.
Άννα: Κι εγώ είμαι. Μπορεί να μην είμαστε όλοι στον ίδιο βαθμό, αλλά λίγο-πολύ είμαστε πολιτικοποιημένοι.
Ηλίας: Εγώ καθαρά με την πολιτική δεν ασχολούμαι αλλά παρακολουθώ τα καθημερινά θέματα που απασχολούν τον κάθε άνθρωπο. Κι αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολιτική.
Βασίλης: Να επισημάνουμε όμως ότι δεν είμαστε καθόλου δογματικοί.

Τα τραγούδια στο CD είναι κυρίως κοινωνικοπολιτικά ή ερωτικά;
Βασίλης: Έχουμε απ’ όλα μέσα. Δηλαδή υπάρχει κι ερωτικός στίχος, υπάρχει και κοινωνικοπολιτικός κι ελπιδοφόρος σε κάποια άλλα τραγούδια.

Δεν είναι λοιπόν όλα μαύρα.
Βασίλης: Σκοπός μας δεν είναι να είμαστε μαύροι. Το πρώτο πράγμα που έχουμε στο μυαλό μας είναι να μην έχουμε καμία σχέση με τη «μαυρίλα». Ακόμα και τα κοινωνικοπολιτικά τραγούδια μιλάνε μεν για την καθημερινότητα, για πράγματα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά στην ουσία προσπαθούμε να τ’ αλλάξουμε.

Πιστεύετε ότι η μουσική μπορεί να αφυπνίσει τον κόσμο;
Ηλίας: Εγώ το πιστεύω.
Άννα: Ήδη έχει συμβεί στο παρελθόν. Οπότε μπορεί να ξανασυμβεί.
Βασίλης: Ναι. Μπορεί να το κάνει. Μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα.

Υπάρχει κι η άποψη που λέει ότι το πολιτικό τραγούδι έχει πεθάνει ήδη από τη δεκαετία του ’80.
Βασίλης: Εγώ πιστεύω ότι μας έχουνε κοιμίσει. Έχουνε βλέπεις τα μέσα π.χ. τηλεόραση, ότι πει το “χαζοκούτι” είναι νόμος!

Πιστεύετε ότι φταίει ο ίδιος ο ακροατής ή μήπως φταίνε οι δισκογραφικές εταιρίες;
Άννα: Και τα δύο πιστεύω.
Βασίλης: Ίσως είναι κι η κούραση της καθημερινής ζωής. Πιστεύω πάντως ότι στην Ελλάδα, αν κι αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο, έχουμε σχεδόν τα πάντα και δεν μας ενδιαφέρει πλέον τίποτα. Κοιτάμε μόνο την καθημερινότητα και γι’ αυτό το τραγούδι έχει φτάσει στο σημείο που έχει φτάσει. Ξέρεις… σουξεδάκια τα οποία βγαίνουνε μέσα σ’ ένα-δυο μήνες, μετά ξεχνιούνται, και μετά βγαίνουν άλλα. Γενικά όταν υπάρχει παρακμή σε μια κοινωνία, αυτή παίρνει σβάρνα όλους τους τομείς. Είτε αυτό είναι πολιτική, είτε αυτό είναι τραγούδι ή τέχνη γενικά.

Αν υποθέσουμε ότι μία δισκογραφική εταιρία σας ζητήσει να κάνετε τον ήχο σας πιο Pop και τα τραγούδια σας πιο εύπεπτα, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να αρνηθείτε και ταυτόχρονα να είστε δημοφιλείς στο κοινό;
Βασίλης: Δεν νομίζω ότι είμαστε τόσο σκληροί για τα ελληνικά δεδομένα. Έχουμε και Pop τραγούδια.

Αλήθεια, όταν αποφασίσατε να γράψετε δικά σας τραγούδια, ποιες ήταν οι επιρροές σας;  Υπήρχανε κάποια συγκροτήματα ελληνικά ή ξένα στα οποία θέλατε να μοιάσετε;
Βασίλης: Οπωσδήποτε και οι έξι έχουμε επιρροές, κυρίως από τη ροκ μουσική. Ηλικιακά εγώ κι ο Άκης είμαστε μεγαλύτεροι κι έτσι έχουμε επιρροές κυρίως από τη δεκαετία του 1980. Αλλά έχουμε επιρροές κι από την Pop μουσική. Δεν είμαστε κολλημένοι. Εμένα τα συγκροτήματα που μου αρέσουνε και ακούω πάρα πολύ είναι οι Deep Purple, οι Led Zeppelin…

Εντούτοις αυτοί δεν είναι της δεκαετίας του ‘80.
Βασίλης: Σωστά. Αλλά και τότε αυτούς άκουγα (γέλια). 
Άννα: Ακούει όμως και Σκανδιναβούς.
Βασίλης: Ναι, αυτή την εποχή μελετώ και ακούω και βόρειους, όπως After Forever, Nightwish κ.α. Πάντως η δεκαετία του ’80 μου άρεσε πολύ, ακόμα κι η Disco έχει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία.

Έχετε ενσωματώσει κάποια τέτοια στοιχεία στα τραγούδια του δίσκου σας;
Ηλίας: Όχι. Τόσο έντονη επιρροή δεν έχουμε. Συνήθως κάποιος από τους μουσικούς της παρέας έρχεται με μία ιδέα και από κει και πέρα ο καθένας –που έχει και διαφορετικά ακούσματα- βάζει το στοιχείο του και βγαίνει αυτό που βγαίνει. Αλλά δεν είναι προγραμματισμένο από πριν ότι θα βγει ένα συγκεκριμένο ύφος.
Βασίλης: Αν υποθέσουμε ότι είναι η ώρα να γράψουμε τις κιθάρες, μπαίνουν μέσα ο Ηλίας και ο Νίκος και γράφουν τις κιθάρες πάνω σε μία μελωδική γραμμή με συγκεκριμένα ακόρντα, που μπορεί να έχουμε σκεφτεί εγώ, η Άννα, ο Άκης κι οποιοσδήποτε. Τα παιδιά λοιπόν θα δώσουν τον δικό του ήχο και το δικό του ύφος. Μπορεί το τραγούδι που έχω γράψει εγώ να θυμίζει λίγο eighties αλλά θα έχει και κάποια άλλα στοιχεία και επιρροές των άλλων, με αποτέλεσμα το μίγμα που θα βγαίνει να είναι κάτι καινούργιο και σίγουρα δεν θα είναι πια eighties.

Σε ποιο μουσικό χώρο θα λέγατε ότι τοποθετείται το συγκρότημα;
Βασίλης: Ροκ, αν και ο όρος είναι λίγο παρεξηγημένος στην Ελλάδα.
Άννα: Αν ήμασταν στο εξωτερικό θα έλεγα ότι είμαστε progressive Pop/Rock.

Υπάρχει κάποιο ελληνικό συγκρότημα με το οποίο πιστεύετε ότι ταιριάζετε στο ύφος των τραγουδιών;
Άννα: Έχουνε μείνει λίγα γνωστά συγκροτήματα. Οι Ενδελέχεια έχουν διαλυθεί. Το ίδιο και τα Διάφανα Κρίνα. Από τα πολύ γνωστά έχουνε μείνει τα Υπόγεια Ρεύματα και οι Μπλε.
Βασίλης: Κάποιοι λένε και τους C:Real ότι είναι ροκ αλλά εγώ νομίζω ότι είναι Pop. Γι’ αυτό είπα πριν ότι ο όρος «ροκ» είναι παρεξηγημένος. Κάποια στιγμή μέχρι και ο Χατζηγιάννης θεωρήθηκε ροκ. Όποιος βάλει ηλεκτρική κιθάρα μέσα σ’ ένα τραγούδι αυτόματα θεωρείται ροκ. Μέχρι κι η Δέσποινα Βανδή.
Άννα: Το θέμα είναι ότι εμείς προσπαθούμε να έχουμε το δικό μας ήχο. Να μας ακούνε και να καταλαβαίνουνε ότι αυτό που ακούνε είναι οι Κάρμα. Δεν θέλουμε να βάζουμε ταμπέλες.
Βασίλης: Αυτό γίνεται και μέσα από τις ενορχηστρώσεις και από τον ήχο του καθένα από εμάς ξεχωριστά.

Ηλία, έχεις κάποιον κιθαρίστα που να είναι το ίνδαλμά σου;
Ηλίας: Δεν είναι ένας, είναι αρκετοί. Αλλά ξεχωρίζω απ’ όλους τον Slash.

Εσύ, Βασίλη; Έχεις κάποιον κιμπορντίστα-είδωλο;
Βασίλης: Τον Jon Lord! (σ.σ. των Deep Purple)

Εσύ Άννα, νιώθεις περισσότερο κιμπορντίστρια ή τραγουδίστρια;
Βασίλης: Καλή ερώτηση! (γέλια)
Άννα: (μετά από σκέψη) Τελευταία προσπαθώ να αισθάνομαι περισσότερο τραγουδίστρια.

Ποιοι είναι οι στόχοι σας σαν συγκρότημα;
Άννα: Βασικά να είμαστε καλά και να έχουμε πορεία στη δισκογραφία.
Βασίλης: Δισκογραφία και συναυλίες. Μας αρέσουν πολύ οι συναυλίες.

Στις ζωντανές σας εμφανίσεις εκτός από τα δικά σας τραγούδια τι άλλα τραγούδια παίζετε;
Άννα: Κάνουμε διασκευές συνήθως σε ξένα τραγούδια. Παίζουμε από Whitesnake και Deep Purple μέχρι Anouk και κάποια τραγούδια τραγουδισμένα από γυναικείες φωνές.

Εκτός από τα τραγούδια του CD, παίζετε κι άλλα τραγούδια δικά σας που δεν περιλαμβάνονται στο album;
Άννα: Τώρα όχι.
Βασίλης: Παλιότερα το κάναμε. Σε κάποιες συναυλίες παίζαμε και κάποια κομμάτια που δεν υπάρχουν στο CD. Υπάρχει δηλαδή κι άλλο υλικό.

Κι αυτό το υλικό δεν το παίζετε πλέον με το σκεπτικό ότι το θεωρείτε υποδεέστερο ή…
Άννα: Όχι, απλά προτιμούμε να προωθούμε τα τραγούδια του δίσκου και να κάτσουμε να δουλέψουμε πιο πολύ τελείως καινούργια τραγούδια.

Έχετε ήδη ξεκινήσει να δουλεύετε τραγούδια με σκοπό να ενταχθούν στο μέλλον σε κάποιο νέο δίσκο;
Άννα: Ναι, λίγα πράγματα προς το παρόν…
Ηλίας: Υπάρχουν κάποιες ιδέες πάνω στις οποίες δουλεύουμε.
Βασίλης: Έχουμε σκοπό μέσα στο χειμώνα αυτές τις ιδέες να τις «μαζέψουμε».
Άννα: Έτσι κι αλλιώς μέχρι τα Χριστούγεννα πρέπει να κάνουμε οπωσδήποτε την παρουσίαση του δίσκου με την παρουσία και όσων συμμετέχουν σ’ αυτόν.

Εκτός του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ποιοι άλλοι συμμετέχουν στο δίσκο σας;
Άννα: Συμμετέχει η Ελισάβετ Καρατζόλη, η οποία είναι και δασκάλα μου στη φωνητική, ο Διονύσης Κωτσάκης και ο Λεωνίδας Σώζος.
Βασίλης: Όλοι συμμετέχουν ως τραγουδιστές εκτός του Διονύση Κωτσάκη που έχει γράψει και στίχους στα «Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία», «Οι Νύχτες Που Εκδικούνται», «Οι Αλήθειες Είναι Γρίφος» και «Κάνε Ένα Βήμα» - στο οποίο έχει βοηθήσει και στη μελωδική γραμμή.
Ηλίας: Και τραγουδάει κιόλας.
Άννα: Οπότε εμείς πρέπει να οργανώσουμε την παρουσίαση του δίσκου, που θα είναι παρόντες όλοι αυτοί, και να κάνουμε και το video clip.
Βασίλης: Θα μαζευτούν όλοι οι… Καρμίτες!
Άννα: Κι από Γενάρη θα αρχίσουμε να μετατρέπουμε τις ιδέες μας σε καινούργια τραγούδια.

Έχετε προγραμματίσει κάποια live σε μόνιμη σκηνή;
Άννα: Αυτό συζητιέται ακόμα. Αλλά αυτό που θέλουμε πιο πολύ είναι να πάμε εκτός Αθηνών. Ο δίσκος μας βγήκε 15 Ιουνίου, δηλαδή μέσα στο καλοκαίρι, και ασχοληθήκαμε πιο πολύ εκτός Αθηνών, όπου ήδη ακούγονται τα τραγούδια μας. Στην Αθήνα τώρα αρχίζουν να τα παίζουν. Οπότε λέμε να ξεκινήσουμε πρώτα με εμφανίσεις εκτός Αθηνών όπου ήδη μας ξέρουνε. Μας έχουνε γίνει ήδη προτάσεις.

Στις συναυλίες σας όλα τα τραγούδια τα ερμηνεύει η Άννα ή υπάρχουν κι άλλα μέλη που αναλαμβάνουν το ρόλο του τραγουδιστή;
Βασίλης: Σε κάποιες συναυλίες που συμμετέχει ο Διονύσης Κωτσάκης, αναλαμβάνει την ερμηνεία του τραγουδιού το οποίο τραγουδάει και στο δίσκο μας και παίρνει και το ρόλο του Παπακωνσταντίνου στο «Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία», που έγραψε ο ίδιος.
Άννα: Έχουμε αξιόλογες φωνές στο συγκρότημα. Οι κιθαρίστες και ο πληκτράς έχουν ωραίες φωνές και πρέπει ν’ αρχίζουν να τραγουδούν κι αυτοί.
Ηλίας: Ακόμα ντρέπονται όμως (γέλια).

Το καλοκαίρι οι Scorpions μέσω ενός «διαγωνισμού» επιλέξανε το συγκρότημα που θα άνοιγε τη συναυλία τους με τον Παπακωνσταντίνου στην Αθήνα. Συμμετείχατε σ’ εκείνο το διαγωνισμό;
Άννα: Όχι. Δε συμμετείχαμε γιατί είχαμε ένα πρόβλημα με τους όρους, καθώς έχουμε τραγούδι στο οποίο συμμετείχε ο Παπακωνσταντίνου. Πήραμε τηλέφωνο και μας είπανε ότι δεν μπορούμε να λάβουμε μέρος.
Βασίλης: Γενικά όμως δεν μας αρέσει να συμμετέχουμε σε διαγωνισμούς.
Άννα: Έχουμε περάσει στο παρελθόν από μία τέτοια διαδικασία και δεν μπορείς να φανταστείς τι γίνεται εκεί.
Βασίλης: Εγώ συμμετείχα παλιά σε διαγωνισμό και με τους Κάρμα αλλά και με το συγκρότημα που έπαιζα πριν πάω στους Κάρμα. Βασικά, μόνο διαγωνισμοί δεν είναι…
Άννα: Το μόνο καλό είναι ότι σε μαθαίνει ο κόσμος των άλλων συγκροτημάτων. Τίποτα άλλο.
Βασίλης: Κι απ’ ό,τι κατάλαβα είναι πιο πολύ «αρπαχτές» παρά διαγωνισμοί.

Σε ποιον καλλιτέχνη ονειρεύεστε να παίξετε κάποτε support;
Βασίλης: Εγώ θα ήθελα τους Whitesnake!
Άννα: Ή στους Guns N’ Roses…
Ηλίας: … αλλά έτσι όπως είναι τώρα, μάλλον όχι. Αυτοί δεν είναι πλέον οι Guns N’ Roses. Είναι κάτι άλλο.
Άννα: Ας ξεκινήσουμε όμως από τους Έλληνες και μετά βλέπουμε. Αν καταφέρουμε ας πούμε να παίξουμε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου…

Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο;
Άννα: Σαν ενδεχόμενο υπάρχει. Αλλά μόνο για την παρουσίαση έχουμε πει δυο κουβέντες, για να έρθει να τραγουδήσει μαζί μας το «Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία».
Βασίλης: Βασικά δεν το έχουμε συζητήσει. Φέτος είναι δύσκολο να συνεργαστούμε αλλά του χρόνου το καλοκαίρι θα ήταν καλά αν παίζαμε support.  
Άννα: Αυτά τα καθορίζει κι ο κόσμος. Αν του αρέσει κι η δική μας μουσική τότε είναι πιο εύκολο.
Βασίλης: Έχουμε κάποια μηνύματα από τον κόσμο, που λένε ότι θα ‘θελαν να μας δούνε με το Βασίλη, γιατί τους άρεσε πολύ το κομμάτι που κάναμε μαζί.

Δείτε το βίντεο:https://www.youtube.com/watch?v=LK98eYhRnnM&feature=related

Υπάρχει κάποιο άλλο τραγούδι σας που πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει επιτυχία;
Άννα: Εκτός Αθηνών, αυτή τη στιγμή, όσο ακούγεται το τραγούδι με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ακούγεται και το «Ποια Θάλασσα Σε Κρύβει».
Βασίλης: Ναι, αυτό παίζεται αρκετά.

Συνηθίζεται το πρώτο τραγούδι κάθε CD να είναι και το πιο γνωστό ή να είναι αυτό που προορίζεται να γίνει επιτυχία. Εντούτοις, το "Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία" το βάλατε πέμπτο στη σειρά με πρώτο το "Οι Νύχτες Που Εκδικούνται". Με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή της σειράς των τραγουδιών;
Βασίλης: Έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση γι' αυτό το θέμα. Εμένα προσωπικά μου άρεσε και σαν νούμερο να μπει στη μέση.
Ηλίας: Σε πολλούς δίσκους μάς αρέσει το Νο 5.
Βασίλης: Ακριβώς. Και μιας και το τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου μου άρεσε σαν ιδέα να μπει στο κέντρο.
Άννα: Επιπλέον, οι περισσότεροι ραδιοφωνικοί παραγωγοί διαλέγουν κατευθείαν το τραγούδι που είναι η συμμετοχή. Γι' αυτό το λόγο στο οπισθόφυλλο του CD δεν γράφουμε σε ποιο τραγούδι συμμετέχει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κι έτσι αναγκαστικά ακούγανε και τα τέσσερα πρώτα τραγούδια.
Βασίλης: Τους στήσαμε παγίδα δηλαδή! (γέλια)
Άννα: Γι' αυτά τα... ''τρικ'' που λέμε, πρέπει να αναφέρουμε και τον Σταμάτη Χατζηχριστοφή, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που εκπροσωπεί την εταιρεία κοπής, το εργοστάσιο δηλαδή, και με τον οποίο έχουμε πλέον και μία συνεργασία. 
Βασίλης: Κάνει τις προτάσεις του και έχει βοηθήσει πάρα πολύ.
Άννα: Ο Σταμάτης Χατζηχριστοφής και η Μαρία Νικολάου είναι δύο άνθρωποι που μας στηρίζουνε πολύ και τους αγαπάμε!

Υπάρχει κάποιο τραγούδι του CD που να το ξεχωρίζετε, με την έννοια ότι είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Βασίλης: Ο δίσκος είναι πολυμορφικός, έχει δηλαδή διάφορα στοιχεία μέσα, από Rock -και Hard Rock σε κάποια σημεία- μέχρι μπαλάντες. Εμένα μου αρέσουν όλα τα τραγούδια το ίδιο. Δεν βάζω κάποια πάνω από τα υπόλοιπα. Τα νιώθω όλα σαν παιδιά μου.

Βίντεο:https://www.youtube.com/watch?v=GSBiEqUHbPc&feature=related

Δεν υπάρχει ούτε ένα που να ξεχωρίζεις έστω και λίγο;
Βασίλης: Ποιο να πω τώρα... (σκέφτεται). Πιθανόν, το πρώτο τραγούδι του CD, "Οι Νύχτες Που Εκδικούνται''. Ίσως επειδή τότε που βγήκε το συγκεκριμένο τραγούδι είχε προηγηθεί μια έντονη συζήτηση... 
Ηλίας: Είναι και το πιο ''φρέσκο'' τραγούδι.
Άννα: Ναι, είναι το τελευταίο που γράψαμε. Μετά από το ''Ένας Θεός Με Νευρική Ανορεξία'' γράψαμε αυτό και έκλεισε ο δίσκος.  
Ηλίας: Γι' αυτό και έχει πιο σύγχρονο ύφος.
Βασίλης: Το "Οι Νύχτες Που Εκδικούνται" γράφτηκε τον χειμώνα που μας πέρασε, με αφορμή τα γεγονότα που συνέβησαν πέρυσι το Δεκέμβριο.
Ηλίας: Εγώ πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης που συμμετέχει σε ένα δίσκο ελληνικού ροκ δεν μπορεί να καθορίσει ποιο θα είναι το hit. Ακόμα και την εποχή που υπήρχανε τα singles, δεν ήταν οι μπάντες που διαλέγανε την επιτυχία. Σε μία μπάντα ο καθένας μπορεί να έχει το αγαπημένο του κομμάτι και να έχει ξεχωρίσει 2-3 τραγούδια που έχουν τα συστατικά της επιτυχίας, αλλά τελικά να βγει άλλο κομμάτι που να κάνει το μπαμ.
Άννα: Ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν ''Οι Νύχτες Που Εκδικούνται (Φωτιά Στη Φωτιά)". Χωρίς αυτό βέβαια να παροτρύνει τη νεολαία να τα κάψει όλα.
Βασίλης: Είχαμε μία αγανάκτηση με αυτά που συνέβησαν και τόσο η μουσική όσο και οι στίχοι βγήκανε αμέσως. Το τραγούδι μιλάει για τα αποτελέσματα των πράξεων που κάνουν κάποιοι. Όμως ακούγοντας κανείς τους στίχους καταλαβαίνει ότι δεν αποτελεί παρότρυνση στη βία.

Θέλατε να περάσετε κάποιο μήνυμα μέσω του τραγουδιού ή δεν ήταν αυτός ο σκοπός σας;
Άννα: Βέβαια θέλαμε να περάσουμε μήνυμα και νομίζω ότι είναι ολοφάνερο.
Βασίλης: Βασικά, μ' όλο το δίσκο θέλουμε να περάσουμε μήνυμα.

Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα που βγαίνει από το δίσκο ή κάθε τραγούδι έχει το δικό του μήνυμα;
Βασίλης: Καλή ερώτηση... (σκέφτεται). Κάθε κομμάτι έχει κάποιο μήνυμα αλλά ένα είναι το βασικό. Ότι μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα ν' αλλάξουν κι ότι στο τέλος πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Αυτή είναι κι η ουσία των ΚΑΡΜΑ. Κάρμα είναι τα αποτελέσματα που έρχονται κάποια στιγμή στη ζωή μας από πράξεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν. Σαν να λέμε ότι όπως έχουμε στρώσει έτσι θα κοιμηθούμε.
Άννα: Μηνύματα, πέρα από τα τραγούδια, υπάρχουν και στο artwork του δίσκου, το οποίο επιμελήθηκαν ο Θάνος Τσίλης από το mothica.net και ο Γιώργος Δημητρίου. Αυτοί που έκαναν το artwork είναι εικονογράφοι και έφτιαξαν συγκεκριμένες εικόνες σύμφωνα με κάποιες κατευθύνσεις μας, που δόθηκαν κατόπιν συζητήσεων.

Βασίλης: Στο εξώφυλλο του δίσκου υπάρχει ένα μεγάλο μάτι και στο εσώφυλλο μία σύγχρονη ή μελλοντική πόλη, με τη μαυρίλα της και όλα τα κακά, η οποία μπορεί να είναι η πόλη που αντικρίζει το μάτι του εξώφυλλου.
Άννα: Ένας φίλος μας, βρήκε μία άλλη λεπτομέρεια, ότι ο ουρανός στο εσώφυλλο δεν είναι μαύρος.

Ναι, αλλά ούτε γαλάζιος είναι.
Βασίλης: Υπάρχει όμως το μήνυμα ότι μέσα από τη σκέψη και τη δική μας βούληση μπορεί ν' αλλάξουν τα πράγματα και σιγά-σιγά ο ουρανός να πάψει να είναι μαύρος και να γίνει γαλάζιος, όπως φαίνεται σε μα άλλη εικόνα μέσα στο booklet.

Οφείλω να πω ότι η δουλειά που έχει γίνει στο artwork είναι πάρα πολύ καλή.
Άννα: Θέλαμε να περάσουμε τη φιλοσοφία μας.
Βασίλης: Η οποία περικλείεται γύρω από το Κάρμα. Και το όνομα δηλαδή, που προέκυψε όπως προέκυψε, το έχουμε αναλύσει όλα αυτά τα χρόνια και λέμε ''Κοίτα να δεις. Δεν θα γινόταν αυτό τώρα αν δεν το είχαμε κάνει τότε, τη συγκεκριμένη στιγμή''.

Υποθέτω λοιπόν ότι, παρ’ όλες τις αλλαγές στη σύνθεση του συγκροτήματος, ποτέ δεν σκεφτήκατε να αλλάξετε το όνομα Κάρμα.
Βασίλης: Όχι, όχι. Ποτέ! Αυτό είναι το μόνο πράγμα που δεν σκεφτήκαμε.

Η σχέση σας με το διαδίκτυο ποια είναι; Ασχολείστε καθόλου;
Βασίλης: Πάρα πολύ. Ειδικά εγώ με την Άννα. Αλλά και ο Ηλίας έχει αρχίσει να ασχολείται.

Έχετε κάποιο site μέσω του οποίου προβάλλετε τη δουλειά σας;
Βασίλης: Έχουμε ένα δικό μας site, το www.karmamusic.gr, το οποίο θέλουμε να το βελτιώσουμε, καθώς και το karmagreece στο myspace (www.myspace.com/karmagreece).
Άννα: Επίσης, μπορούν να μας βρούνε και στο facebook.
Βασίλης: Προσωπικά ξεκίνησα ν' ασχολούμαι με το myspace για να προβάλλω τη δουλειά μας και μετά το facebook μπήκε κάπως... σφήνα.

Το site το επιμελείστε οι ίδιοι;
Άννα: Μέχρι τώρα το κάναμε και αυτό αλλά αποφασίσαμε να μοιράσουμε λίγο τις δραστηριότητες γιατί δεν γίνεται να τα κάνουμε όλα μαζί.

Στο MusicHeaven είναι κανένας από σας μέλος;
Άννα: Το MusicHeaven το ξέρουμε. Μάλιστα ο Διονύσης ο Κωτσάκης είναι και μέλος. Εμείς δεν είμαστε μέλη αλλά θα χαρούμε πολύ να έχουμε κάποια συνεργασία.

Άννα, Βασίλη και Ηλία σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη.
Άννα, Βασίλης, Ηλίας: Κι εμείς ευχαριστούμε!

Υ.Γ. Ο δίσκος των Κάρμα με τίτλο «Κάρμα» κυκλοφορεί από τον Ιούνιο του 2009. Τον επόμενο μήνα θα κυκλοφορήσει ο δίσκος της Ελισάβετ Καρατζόλη με 12 τραγούδια, εκ των οποίων στα δύο έχουν γράψει μουσική οι Κάρμα. Την παραγωγή του δίσκου έχουν κάνει τα Κίτρινα ποδήλατα και επίσης συμμετέχουν οι Μίλτος Πασχαλίδης και Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.