In The Air Tonight: Η δημιουργία και παραγωγή ενός pop classic

Γράφει ο Άρης Μανουράς (arismanouras) / 2 άρθρα στο MusicHeaven

ΤΥΜΠΑΝΑ

Λίγο καιρό έπειτα από την εμπορική επιτυχία του album, η εταιρία κυκλοφόρησε το RMX-16 ψηφιακό reverb μια εκ των επιλογών του οποίου, η “Non Lin 2” ήταν η εξομοίωση του ήχου των τυμπάνων αυτών.

Κατά την παραγωγή είχε συμφωνηθεί ότι ο ήχος των τυμπάνων στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού θα έπρεπε να είναι ογκώδης και δυνατός ούτως ώστε να ξαφνιάζει η δυναμική αντιδιαστολή των δύο μερών. Ο ήχος αυτός των τυμπάνων είναι, στην πραγματικότητα, μια υπερσύνθεση από κρουστούς ήχους. Στην πραγματικότητα, ο χώρος ηχογράφησης στο Townhouse Studio δεν παρουσίαζε ένα τόσο μεγάλο μέγεθος το οποίο από μόνο του θα δημιουργούσε έναν αντίστοιχου μεγέθους ήχο στα τύμπανα. Αν και διέθετε αρκετό ύψος, στις άλλες δυο διαστάσεις του δεν ξεπερνούσε το μέγεθος υπνοδωματίου. Έτσι ο χώρος μπορεί συνολικά να παρουσίαζε όγκο αλλά δεν παρείχε δύναμη και ενεργητικότητα. Το ταμπούρο και τα τομ μπορεί να παρουσιάζουν έναν τέτοιο χαρακτήρα αυτό όμως ήταν κατ’ ουσίαν αποτέλεσμα της ισχυρής συμπίεσης σημάτων που λήφθηκαν με Noise-gated μικρόφωνα χώρου (ambient mic) τοποθετημένα στην μεγαλύτερη δυνατόν απόσταση. Για την ηχογράφηση των τυμπάνων χρησιμοποιήθηκαν δύο Neumann U87 σε απόσταση 3 έως 4 μέτρων από το σετ των οποίων το σήμα συμπιέζονταν από 1176LN Peak Limiter (UREI 1176 compressor, έκδοση Black Face) της Universal Audio. Το talkback μικρόφωνο ήταν ένα 4021 (“Ball and Biscuit”) της STC το οποίο συμπιεζόταν ισχυρά από τον Buss Compressor της κονσόλας.

Χρησιμοποιήθηκαν επίσης ένα Neumann U47 κοντά στην μπότα, ένα Shure SM57 κοντά στο ταμπούρο και διάφορα MD421 της Sennheiser για τα τομ. Κατά τη μίξη η πλειοψηφία του τελικού αποτελέσματος οφείλεται στα μικρόφωνα χώρου με μια ένα ελάχιστο αλλά εμβόλιμο ποσοστό των δύο τελευταίων μικροφώνων που προσέθεταν περισσότερο κροτοειδή χαρακτήρα.

Ο ήχος που τελικά προέκυψε στα τύμπανα αναφέρεται πλέον ως “Gated Drum” και θεωρείται ότι στιγμάτισε τον τρόπο παραγωγής των τυμπάνων στην Pop/rock δισκογραφία της δεκαετίας του ’80 αλλά και μετέπειτα. Η πρώτη εμφάνιση ενός τέτοιου ήχου είχε πραγματοποιηθεί λίγο καιρό πριν, στον ομώνυμο τρίτο προσωπικό δίσκο του Peter Gabriel, κατά τις ηχογραφήσεις του οποίου συνέβη η τυχαία ανακάλυψη που περιγράφηκε παραπάνω. Ο όρος “gated” αναφέρεται στην περαιτέρω επεξεργασία που υπέσθησαν κατά τη μίξη τα κανάλια των τυμπάνων η οποία συνέβη ως εξής: Μια μεγάλη ποσότητα του υπερσυμπιεσμένου σήματος των U87 και του 4021 (ambient mics) μείχθηκε με εκείνα των υπολοίπων (close) μικροφώνων. Το σύνθετο αυτό σήμα οδηγήθηκε έπειτα σε μια μονάδα αποθορυβοποίησης (Noise Gate). Εκεί, ο σύντομος χρονισμός (μερικά δεκάδες ms) και η σχετικά κρίσιμη στάθμη εισόδου που οδηγούσαν τον κύκλο επέμβασης της πύλης, δημιούργησαν τη χαρακτηριστικά απότομη διακοπή της αντήχησης.

Το U87 i, διπλού διαφράγματος πυκνωτικό μικρόφωνο της Newmann. Παρέχει επιλογή τριων πολικών διαγραμμάτων: Πανκατευθυντικό (Omnidirectional) Δικατευθυντικό (Figure-8) και καρδιοειδές. Το κύκλωμα εξασθένισης των 10dB το καθιστά ιδανικό για ηχογράφηση άνω των 127dB χωρίς παραμόρφωση. Κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1967 και αποτελεί την solid state (με phantom και όχι ξεχωριστή τροφοδοσία) εκδοχή του U67. Έχει κατά κόρον χρησιμοποιηθεί ως studio recording μικρόφωνο για φωνές ενώ κατά την 20ετία 60’-70’ χρόνια παρουσίαζε σταθερή αξία στα studio του BBC

Ο UREI 1176LN Limiting Amplifier της Universal Audio (σήμερα). Το πρώτο σχέδιο του κατασκευάστηκε από τον Bill Putnam το 1966, βασισμένο στον 1108 προενισχυτή του ίδιου και πειραμαζόμενος τότε με την νεότευκτη ανάπτυξη του Τρανζίστορ Επίδρασης Πεδίου (F.E.T.). Διακρίνεται για τον υπεργρήγορη λειτουργία του attack η οποία ξεκινάει από τα 20μs και την ελάχιστη αρμονική παραμόρφωση του (THD), μικρότερη του 0.5%.

Το 4021 της STC, το επονομαζόμενο, λόγω εμφάνισης “Ball and Biscuit”. Πολυκατευθυ-ντικό δυναμικό κινητού πηνίου. Χρησιμοποιήθηκε τόσο ως talk-back όσο και ως μικρόφωνο μετρή-σεων. Στην ίδια εταιρία οφείλεται και η ανάπτυξη της Παλμοκωδικής Διαμόρφωσης

Το U-47 της Neumann. Πυ-κνωτικό μεγάλου διαφράγματος. Γνωστό για την καθαρότητα του με διακριτή έμφαση στο άνω άκρο της μεσαίας συχνοτικής περιοχής. Πέραν ης τεράστιας φήμης του, ήταν επίσης “το μικρόφωνο των Beatles”

Το SM57 της Shure. Μονοκατευθυντικό δυναμικό μικρόφωνο, ένα από τα κλασσικότερα για studio και live χρήση. Προτιμήθηκε κυρίως λόγω της στιβαρής κατασκευής του καθώς και της απόκρισής του σε πηγές υψηλού SPL. To 2004 έλαβε το βραβείο και εισήχθη στο Hall of Fame του TEC Awards, οργανισμού αναγνώρισης επιτευγμάτων στον τομέα του επαγγελματικού ήχου

To MD421 της Sennheiser, ένα από τα πιο επιτυχημένα εμπορικά μικρόφωνο της εταιρίας. Θεωρείται ιδανικό για ηχογράφηση/ηχοληψία tom. Καρδιοειδές με 5θέσιο επιλογέα εξασθένησης μπάσου