Tο ΕΚΑΒ του Ελληνόφωνου Rock & Ο Ασθενής Vol. 3

Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
223 άρθρα στο MusicHeaven

Οι ''Rock ‘n’ Roll Βοήθειες'' ήταν μία εκπομπή που δανείστηκε τον τίτλο της από το ομώνυμο τραγούδι των Panx Romana, και ξεκίνησε τη ραδιοφωνική της καριέρα στα 1991, φιλοξενούμενη για τρία ολόκληρα χρόνια στον Rock FM.

Αντικείμενο της εκπομπής, ήταν η ανεξάρτητη Ελληνόφωνη Rock μουσική σκηνή με αναφορές σε συναυλίες, fanzines, demo, κυκλοφορίες δίσκων και συνεντεύξεις Ελληνικών συγκροτημάτων. Ο στόχος, ήταν η προώθηση των νέων γκρουπ, χωρίς ταμπού και κολλήματα όσον αφορά στο στυλ και στο μουσικό ιδίωμα της κάθε μπάντας, αγκαλιάζοντας ισότιμα όλο το μουσικό φάσμα του Ελληνόφωνου Rock, χωρίς διακρίσεις και εμπάθειες, με αποτέλεσμα η εκπομπή αυτή να γίνει με τα χρόνια σημείο αναφοράς για το Ελληνόφωνο Rock.

Ο δρόμος υπήρξε μεγάλος και η διαδρομή είχε ''στάσεις'' σε διάφορες συχνότητες. Εκτός από τον ''Rock FM'', κυριότεροι σταθμοί ήταν ο ''Ηχώ FM'', το "Rock Club" στον "Space FM'', η "Ανεξάρτητη Ζώνη" στον "95,1 FM" & ο "Atlantis FM".

Οι ''Rock 'n' Roll Βοήθειες'' υπήρξαν επίσης και στήλη γραπτού λόγου, στα περιοδικά "In Rock", "Rock Time" και "Pop & Rock". Μπροστάρης και –ας μου επιτραπεί- μέντορας όλα αυτά τα χρόνια, σε όλων των ειδών τις εκφράσεις που αφορούσαν στις ''Βοήθειες'', ήταν -και εξακολουθεί να είναι- ο Δημήτρης Δημητράκας, που όλα γίνονται κάτω από τη δική του επίβλεψη και καθοδήγηση, με ραδιοφωνικούς κατά καιρούς συνοδοιπόρους, την Σίνυ Σταύρου και την Κέρυ Καραλή.

Το ένα όμως, φέρνει το άλλο, και αφού οι ''Βοήθειες'' από το ραδιοφωνικό τους ταξίδι πέρασαν στο έντυπο, ήρθε ο καιρός να δοκιμάσουν την τύχη τους και στη δισκογραφία, που ξεκίνησε με τη συλλογή ''Rock 'n' Roll Βοήθειες, Vol. 1'' και συνεχίστηκε με το ''Vol. 2'', που κυκλοφόρησαν μόνο σε βινύλιο, από την Wipe Out Records, στα 1993 & 1995 αντίστοιχα.

Ακολούθησε μια δισκογραφική παύση 20 ετών (τις ''Βοήθειες'' εννοώ) και ξαφνικά στα 2013 μ.Χ., ο φίλος και συνεργάτης του Δημήτρη, ραδιοφωνικός παραγωγός, Νίκος Αντωνίου, του έριξε την ιδέα της συλλογής ''Rock 'n' Roll Βοήθειες Vol. 3''. Ο Δημήτρης, ξεπερνώντας την αρχική του έκπληξη, αντιλήφθηκε ότι με την ύπαρξη του διαδικτύου αλλά και του προσωπικού του στούντιο -που στις δύο προηγούμενες συλλογές δεν υπήρχαν- τώρα τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εύκολα. Μοιράστηκε τις δραστηριότητες με τον Νίκο και έτσι φέτος, έναν περίπου χρόνο μετά την πρότασή του, έχουμε στα χέρια μας μία καινούργια συλλογή με 10 ακόμη νέα Ελληνόφωνα σχήματα όπως και στο παρελθόν, αλλά αυτή τη φορά σε CD.

Ο Δημήτρης Δημητράκας, ξεκίνησε με τους Rosebuds κάπου στα 1969 σαν κιθαρίστας, αλλά ένα ατύχημα στα τέλη του 1973 τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την κιθάρα, να στραφεί στα τύμπανα, και αναζητώντας πλέον την καινούργια του τύχη, να έρθει την άνοιξη του 1974 στους Θαρσείν Χρει σαν ντράμερ, διαβάζοντας μία αγγελία που είχα βάλει σε κάποιο περιοδικό. Μας συνδέει λοιπόν μία πολυετής καλλιτεχνική πορεία και μέσα από τις χαρές αλλά και τις λύπες που μας έχουν φέρει κοντά και μας έχουν ''δέσει'', τον θεωρώ πρώτα από όλα φίλο μου και χαίρομαι κάθε φορά που κάνει κάτι καινούργιο βιώνοντας τη χαρά της δημιουργίας, γιατί όπως κι εγώ, έτσι και αυτός είναι ζιζάνιο και –μπορεί εσείς να μη μας καταλαβαίνετε, αλλά- ναι, εμείς θα πεταχτούμε από τον ύπνο μας στις 3 και στις 4 τα ξημερώματα για να διορθώσουμε μία νότα ή μία συλλαβή που μας …ξέφυγε! Χαίρομαι λοιπόν κάθε φορά που κάνει κάτι καινούργιο και το γεγονός ότι με έχει στη λίστα αυτών που ενημερώνονται πρώτοι για την κάθε νέα του δημιουργία, με τιμά ιδιαίτερα. Άσε δηλαδή που πάμε μαζί σ’ αυτό. Στο τηλεφώνημα που μου έκανε, ήταν σαφής:

“Έβγαλες καινούργιο βιβλίο;”
“Τον επόμενο μήνα θα βγει.”
“Ωραία. Εγώ σου φέρνω το καινούργιο CD.”

Όταν το ''ΕΚΑΒ του Ελληνόφωνου Rock'' παρκάρισε κάτω από το σπίτι μου για να μου παραδώσει τον ''ασθενή Vol. 3'', μέχρι να φτάσει στον όροφό μου -και αφού έκανε λάθος και πήγε έναν όροφο πιο πάνω- έκανα κάποιες αυθόρμητες σκέψεις: Τα πράγματα –είπα στον εαυτό μου- για το Ελληνόφωνο Rock, δεν ήταν ποτέ ρόδινα και αυτό δεν είναι κάτι που το γράφω επειδή το έχω ακούσει. Το γράφω επειδή το έχω βιώσει ''από μέσα'' και εξακολουθώ να το βιώνω. Πόσο μάλλον τώρα που διανύουμε αυτή τη δύσκολη οικονομική περίοδο, με τα lives να έχουν ελαττωθεί, με κάποια μαγαζιά να έχουν κλείσει, με κάποια άλλα να έχουν αλλάξει αντικείμενο ή ρεπερτόριο προκειμένου να επιβιώσουν, και παρ’ όλα αυτά, να υπάρχουν άνθρωποι που το παλεύουν και προσπαθούν. Είναι να μην τους θαυμάζεις; Και δεν εννοώ μόνο τους παραγωγούς, αλλά και όλους όσους βοήθησαν ή συμμετείχαν με τον τρόπο τους για την ολοκλήρωση αυτής της συλλογής, και βέβαια όλα τα παιδιά που έπαιξαν με τις μπάντες τους για να φτάσουν στο αποτέλεσμα μιας όμορφης και  προσεγμένης παραγωγής, με το CD περιποιημένο στο πακέτο του, με το ένθετο βιβλίο του και τις επαρκέστατες πληροφορίες του. Άψογο.

Το CD ανοίγει δυνατά με τους Μεταξύ Αγνώστων και το ''Εκείνοι''. Με την ίδια ένταση στα γκάζια, συνεχίζουν οι Αδικαιολογήτως Απών από τον Ωρωπό, με το ''Μικρόκοσμος'', ενώ τα Ματωμένα Ρόδα από την Πάτρα, δείχνουν να το ψάχνουν το πράγμα. Μπράβο παιδιά. Πολύ καλό το ''Φάλτσο Ταγκό'' και φαντάζομαι πως θα έχετε κι άλλα τέτοια. Οι Inner Voice μας επαναφέρουν στις φόρμες του σήμερα, τα Τρύπια Καπέλα μας στέλνουν σε κλασικές Rock φόρμες και τελικά, έρχονται οι Ενέδρα και κλέβουν την παράσταση με το ''Ελευθερώστε τα Παιδιά''. Πολύ όμορφο, προσεγμένο, σφιχτοδεμένο και καλοτραγουδισμένο. Μου έμεινε με το πρώτο άκουσμα. Οι Cameres από την Καβάλα, μας επαναφέρουν στα γκάζια της αρχής του CD, οι Μορφίνη ξεκινούν το κομμάτι τους ατμοσφαιρικά, το κλείνουν γκαζωμένοι και παραχωρούν τη θέση τους στους Bad Reputation από την Κεφαλονιά που μας ανοίγουν ''Πληγές στα Σύννεφα''.  Το CD κλείνει με τους Σρίμανση που συμμετέχουν με το ''Δηλώνω Παρών'' που επίσης είναι πάρα πολύ όμορφο κομμάτι.

Η Γνώμη μου:

Δεν άκουσα άσχημο τραγούδι μέσα σε αυτή τη συλλογή. Όλα προσφέρουν αυτό το κάτι που έχουν να προσφέρουν. Και το κάθε ένα έχει κάτι το ξεχωριστό στην ένταση, στο στίχο, στο τραγούδισμα, στο ύφος, στο πιάνο που κάνει ένα πέρασμα, στην κιθάρα που σολάρει κάπου στο βάθος… Ναι, δεν άκουσα άσχημο τραγούδι μέσα σε αυτή τη συλλογή. Ίσως επειδή ο ''ασθενής'' δεν βρίσκεται στην εντατική και δεν βρίσκεται σε κώμα. Ίσως επειδή επικοινωνεί ακόμα με το περιβάλλον του και δέχεται ερεθίσματα. Ευτυχώς λοιπόν που υπάρχουν άνθρωποι σαν τους Δημητράκα & Αντωνίου που βρίσκουν τρόπους να καταγράφουν αυτά τα ερεθίσματα, και να τα μεταδίδουν και να τα διαδίδουν σε όλους εμάς τους υπόλοιπους με σύμμαχο την τεχνολογία. Το CD δεν είναι εμπορεύσιμο και κατά συνέπεια, δεν θα το βρεις στα δισκοπωλεία, ούτε θα μπορέσεις να το παραλάβεις μέσω κάποιας εφημερίδας. Στο τέλος όμως του άρθρου, θα βρεις link για να το κάνεις download.

Έλεγα λοιπόν, ότι δεν άκουσα άσχημο τραγούδι μέσα σε αυτή τη συλλογή, αλλά επειδή όλοι μας λειτουργούμε πρώτα από όλα σαν ακροατές, εάν με υποχρέωνε κάποιος να διαλέξω οπωσδήποτε τρία τραγούδια από αυτή τη συλλογή, θα του έλεγα ότι αυτό που μου ζητάει, δεν γίνεται. Αυτός θα θύμωνε και για να μη σου λέω πολλά λόγια και σε κουράζω, θα φτάναμε σε ένα σημείο που θα θύμωνε πολύ και θα έβγαζε ένα περίστροφο, θα μου το κόλλαγε στον κρόταφο και θα με υποχρέωνε να διαλέξω τρία κομμάτια, αλλιώς θα με πυροβολούσε.

Ε λοιπόν, κάτω από αυτές τις συνθήκες και προκειμένου να γλιτώσω τη ζωή μου, θα διάλεγα σαν πρώτο το ''Ελευθερώστε τα Παιδιά'' των Ενέδρα, επειδή ο ήχος του, έκατσε στο αυτί μου σαν πιο ''στρωμένος'' και πιο ''στρογγυλεμένος''. Είχε όμως και πολύ όμορφο τραγούδισμα. Άλλο ένα κομμάτι που ξεχώρισα, είναι το ''Φάλτσο Ταγκό'' των Ματωμένα Ρόδα που ξεφεύγει από την κλισαρισμένη δομή του κουπλέ-ρεφρέν, κουπλέ-ρεφρέν και με τη μουσική γέφυρα που εισάγει, παραπέμπει ακόμα και σε ατμόσφαιρες prog. Ξεχώρισα επίσης και το ''Δηλώνω Παρών'' των Σρίμανση που κλείνει το CD. Αυτά όμως είναι πράγματα υποκειμενικά. Έτσι δεν είναι; Στο κάτω-κάτω, μην ξεχνάς ότι μου είχε κολλήσει το περίστροφο στον κρόταφο…

Σε όλα τα παιδιά που συμμετέχουν στη συλλογή αυτή, αλλά και στους παραγωγούς Δημήτρη & Νίκο, εύχομαι να είναι το CD καλοτάξιδο. Σε όσους θα το αποκτήσουν, εύχομαι καλή ακρόαση.

Όσο για μένα, τώρα που έφυγε αυτός με το πιστόλι και είμαι μόνος μου, θα ξαναβάλω το CD να παίξει για να το απολαύσω με την ησυχία μου.

Άλλωστε, η ιστορία συνεχίζεται, γιατί το δελτίο τύπου τελειώνει με τη φράση ''εις το επανιδείν''. Άρα θα έχουμε και ''ασθενή …Vol. 4!''
Να ευχηθούμε για …επιδημία;
Ευχαριστώ για την ανάγνωση…

Free Download:
www.dimitrisdimitrakas.gr

Πληροφορίες:
https://www.facebook.com/Rocknrollvol3
https://Rocknrollhelp3.blogspot.gr/

Επικοινωνία:
Rocknroll3@outlook.com