ελληνική μουσική
    305 online   ·  210.844 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Μια υπόσχεση

    Tο ξέρω πως θα ξαναβρεθούμε
    Δεν γίνεται αλλιώς... πρέπει να ξαναβρεθούμε
    Καλή αντάμωση μάτια μου...
    Γράφει το μέλος svouitsa
    2 άρθρα στο MusicHeaven
    Δευτέρα 06 Σεπ 2004
    Πως ξέρεις ότι τον αγαπάς με ρώτησαν... και γέλασα
    Τον αγαπώ γιατί όταν γελά είναι για μένα σα να μου γελά ο ήλιος
    Τον αγαπώ γιατί όταν πονά είναι σαν να σκίζονται τα σωθικά μου
    Τον αγαπώ γιατί τα μάτια του είναι για μένα ο κόσμος όλος

    Αυτά είχα να πω
    Δεν ήξερα να πω τίποτα άλλο
    Δεν ήξερα να νοιώσω τίποτα άλλο

    Εκείνος μου έδειξε την ζωή, με έμαθε να γελώ, να ονειρεύομαι, να πιστεύω
    Εκείνος μου έδειξε και τον πιο μεγάλο πόνο...

    Έναν πόνο ανείπωτο, βασανιστικό...
    Έφυγε χωρίς ένα αντίο...μου είχε πει μόνο " καρδιά μου μη στενοχωριέσαι, δυο μέρες θα λείψω και μετά θα έιμαστε πάλι μαζί, αγκαλιά...στο υπόσχομαι" και τον πίστεψα

    Αλλά δεν κράτησε την υπόσχεσή του...δεν γύρισε ποτέ...ποτέ δεν με πήρε στην αγκαλιά του ξανά

    Και τώρα που τα μάτια του έκλεισαν, έσβησε για μένα ο κόσμος όλος
    Και τώρα που δεν γελά, δεν ξημερώνει πια η μέρα για μένα

    Και ο πόνος είναι ολοένα και πιο αβάσταχτος
    Όμως εκείνος ποτέ δε μου είχε πει ψέματα...το ξέρω πως θα ξαναβρεθούμε
    Δεν γίνεται αλλιώς...πρέπει να ξαναβρεθούμε

    Καλή αντάμωση μάτια μου

    ______________________________________________

    Αφιερωμένο σε κάθε αγάπη που μένει μισή, σε κάθε έναν από εμάς που μένει μισός για λόγους ανεξήγητους...Τούτο δω δεν είναι ποίημα, είναι σκέψεις απλές που περιμένουν τα σχόλια σας...και ....
    ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ

    Από το ίδιο μέλος


    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #785   /   06.09.2004, 01:18   /   Αναφορά
    Οι...σκέψεις σου,οπως τις αναφέρεις με συγκίνησαν πολύ.Μιλάς για αυτή την ιστορία αγάπης και φαινεται ότι την εχεις ζήσει έντονα και ότι εχεις πληγωθεί απο αυτή την "προσκαιρη" αθέτηση της υπόσχεσης του αγαπημένου σου βαθιά μια αθέτηση που απ'ότι καταλαβαίνω εγινε ακούσια απ'αυτόν κάτι που πονάει περισσότερο.Είμαι σίγουρη πως κάποια στιγμή θα τον ανταμώσεις ξανα. Εστω και αν αυτή η στιγμή αργήσει...Σίγουρα όμως θα τον ανταμώνεις καθε βράδυ όταν θα κλέινεις τα μάτια σου κ θα βλέπεις αυτόν να σου χαμογελά και να σε προσέχει....
    #788   /   06.09.2004, 10:12
    Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου...χαίρομαι που σε έκανα να καταλάβεις πως νοιώθω...είναι δύσκολη η απώλεια και πονάει ... και ειδικά όταν βραδιάζει και μένω μόνη είναι ακόμα πιο δύσκολα...αλλά όλοι μας έχουμε ζήσει μια απώλεια, έτσι δεν είναι?

    #789   /   07.09.2004, 13:01   /   Αναφορά
    Πολύ όμορφες οι σκέψεις σου. Και το κυριότερο πολύ οικείες. Κι εγώ έχω νιώσει έτσι και ξέρω πώς αισθάνεσαι.

    Βέβαια δεν ξέρω λεπτομέρειες... αλλά μήπως τελικά όταν ο άλλος αθετεί μια τέτοια υπόσχεση δεν έχει πια νόημα να τον αναζητούμε;

    Θέλω να πω, ωραία η αγκαλιά του, αλλά ένα τέτοιο ψέμα είναι σχεδόν ασυγχώρητο. Δεν παίζουμε έτσι με τα συναισθήματα των ανθρώπων....

    Όσο δύσκολο κι αν είναι λοιπόν, νομίζω πως θα 'πρεπε να πάψεις να αναζητάς εκείνον που φέρθηκε έτσι.

    Όπως λέει και το τραγούδι "Σου άξιζε μια καλύτερη αγκαλιά". :)



    Υ.Γ. Η σχέση αυτή ήταν μακροχρόνια ή σύντομη; Ήταν σχέση καλοκαιρινή;

    #790   /   07.09.2004, 13:32
    Η αλήθεια είναι ότι η φυγή μπορεί κάποιες φορές να μην είναι εκούσια...ο άνθρωπος αυτός πέθανε ξαφνικά και μάλιστα πολύ νέος...για αυτό η υπόσχεσή του για μένα έχει ακόμα αξία...



    Όσο δε για τις περιπτώσεις που η φυγή σηματοδοτεί απλά το τέλος μιας σχέσης ή έναν χωρισμό και πάλι δε θα πρέπει να είσαι τόσο αυστηρός...η ζωή νομίζω τις περισσότερες φορές μας πάει όπου εκείνη θέλει...



    Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου

    #791   /   07.09.2004, 18:03   /   Αναφορά
    Συγνώμη, δεν το είχα καταλάβει από το ποίημα ότι ήταν έτσι τα πράγματα.

    Προφανώς όσα είπα δεν ισχύουν...

    Δυστυχώς προέβαλλα όσα έγραψες στις προσωπικές μου εμπειρίες και δεν μπόρεσα να καταλάβω το νόημα σου.

    Συγνώμη και πάλι...

    #792   /   07.09.2004, 19:10
    Δε χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη, αυτή άλλωστε είναι και η σημασία της τέχνης γενικά, να την κατανοεί κανείς μέσα από τα δικά του βιώματα και τις δικές του εμπειρείες. Να σε ταξιδεύει εκεί που ο νους σου θέλει.



    Ελπίζω πάντως ούτως ή άλλως να σου άρεσε

    #798   /   09.09.2004, 11:54
    Πολύ όμορφα και ευαίσθητα τα λόγια σου. Αγγίζουν κατευθείαν την καρδιά...

    #799   /   09.09.2004, 21:01
    Σε ευχαριστω πολύ...να εισαι καλά...και σου εύχομαι ποτε να μη χρειαστείς στην ζωή σου να τα θυμηθείς

    #803   /   12.09.2004, 12:35   /   Αναφορά
    Και εμένα με συγκίνησαν πολύ οι σκέψεις σου. Πράγματι, ο πόνος είναι έντονος, όταν χάνεις έναν δικό σου άνθρωπο τόσο απρόσμενα. Παρόλο που ο χρόνος απαλύνει τον πόνο όπως λένε, πάντα στεναχωριέσαι και νιώθεις ένα σφίξιμο στην καρδιά όταν τον σκέφτεσαι...
    #809   /   15.09.2004, 13:38   /   Αναφορά
    Svouitsa το ποίημά σου είναι βιωματικό γι αυτό και συγκινεί. «Καλύτερα δυό σταγόνες αίμα παρά ένα ολόκληρο δοχείο μελάνι» όπως έλεγε και ο αξέχαστος Σεφέρης. Δεν ξέρω αν είσαι αυτή που γνωρίζω από κάποιον άλλο Διαδικτυακό χώρο (μάλλον είσαι...) αλλά περιμένω με ανυπομονησία να διαβάσω κάτι πιό αισιόδοξο από σένα γιατί αυτό θα σημαίνει πως ξεπέρασες τον πόνο, κράτησες την ανάμνηση και κατάφερες να δεις και την όμορφη πλευρά της ζωής . Λίλιαν
    #811   /   16.09.2004, 08:46
    Δεν ξέρω αν γνωριζόμαστε και απο αλλού...πάντως σε ευχαριστώ για τα λόγια σου...ο χρόνος ειναι γιατρός λένε...και ελπίζω να έχουν δίκιο...και όντως η ζωή εχει και όμορφη πλευρά αλλά συχνά οι καταστάσεις σε κάνουν να μην μπορείς να τη δέις