ελληνική μουσική
    427 online   ·  211.153 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Φταίνε Τα Τραγούδια

    Η ιστορία του «El Condor Pasa» των Simon & Garfunkel

    Μία μελωδία από το Περού που έγινε ύμνος στην ελευθερία...

    Η ιστορία του «El Condor Pasa» των Simon & Garfunkel

    Γράφει ο Κωνσταντίνος Παυλικιάνης (CHE)
    228 άρθρα στο MusicHeaven
    Τετάρτη 15 Νοέ 2023

    Το «El Condor Pasa (If I Could)» περιλαμβάνεται στον πέμπτο και τελευταίο δίσκο των Simon & Garfunkel, «Bridge Over Troubled Water», που κυκλοφόρησε το 1970.

    Πρόκειται για ένα Folk Rock τραγούδι, το οποίο προέρχεται από την ομώνυμη θαρθουέλα που γράφτηκε το 1913 από τον Περουβιανό συνθέτη και εθνομουσικολόγο Daniel Alomia Robles (1871-1972) και που βασίστηκε στην παραδοσιακή μουσική των Άνδεων και ιδιαίτερα του Περού.

    Πριν συνθέσει τη μουσική αυτή, ο Robles πέρασε πολλά χρόνια διασχίζοντας τις Άνδεις και εξερευνώντας διαφορετικά μουσικά στυλ και παραδόσεις από πολλές περιοχές. Ως εθνομουσικολόγος, συνειδητοποίησε ότι οι παραδοσιακές μουσικές των Άνδεων γράφονταν με πεντατονική κλίμακα και δημοσίευε συχνά τα ευρήματά του σε επιστημονικά άρθρα σχετικά με την παραδοσιακή μουσική της Αμερικής.

    Στις αρχές της δεκαετίας του 1900, ο Robles επέστρεψε στη Λίμα, όπου έγινε πυραγός. Όμως η μουσική των Άνδεων που άκουσε στα ταξίδια του -και η προηγούμενη εμπειρία του ως μουσικοσυνθέτης- τον ενέπνευσε να δημιουργήσει το 1913 μια νέα μελωδία για μία θαρθουέλα. Η θαρθουέλα είναι ένα είδος ισπανικής οπερέτας, σαν μουσικό θέατρο γραμμένο σε πρόζα, που αποτελείται από ένα μουσικό έργο και δύο πράξεις. Το κείμενο της θαρθουέλας έγραψε ο Julio De La Paz (ψευδώνυμο του Julio Baudouin, δραματουργού από τη Λίμα) και αναφέρεται σε μία ομάδα ανθρακωρύχων στις Άνδεις που τους εκμεταλλεύεται το αφεντικό τους, ενώ ο κόνδορας που τους κοιτάζει από τον ουρανό γίνεται το σύμβολο της ελευθερίας που λαχταρούν. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Alomia Robles εμπνεύστηκε το έργο αφού επισκέφτηκε ανθρακωρύχους που εργάζονταν κάτω από αφάνταστες βάναυσες συνθήκες στο Cerro de Pasco (Περού), τη σχεδόν εγκαταλελειμμένη και εξαντλημένη Μέκκα της εξόρυξης.

    Η σύνθεση παίχτηκε για πρώτη φορά δημόσια στο Teatro Mazzi στη Λίμα, στις 19 Δεκεμβρίου 1913, και χωρίστηκε σε 8 κομμάτια αλλά μόνο τρία έγιναν δημοφιλή και περισσότερο απ’ όλα το «El Condor Pasa».

    Το 1933, ο Alomia Robles πούλησε τα δικαιώματά του στην εταιρεία Edward B. Marks Music, η οποία κατοχύρωσε τη μελωδία, ως διασκευή για πιάνο, στη βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου στις 3 Μαΐου 1933 με τον αριθμό 9643.

    Τη δεκαετία του 1960, τα συγκροτήματα των Άνδεων έγιναν δημοφιλή στην Ευρώπη κι ένα από τα συγκροτήματα που ευνοήθηκαν ήταν οι Los Incas, οι οποίοι έπαιζαν τη δική τους εκδοχή της μελωδίας, με όργανα των Άνδεων, και πλέον αναγνωρίζονται ως το πρώτο συγκρότημα που έκανε γνωστό το «El Condor Pasa». Όταν οι Los Incas άρχισαν να παίζουν αυτή τη μελωδία (τη δεκαετία του 1960), δεν γνώριζαν ότι ο συνθέτης ήταν ακόμα εν ζωή και είχαν την εντύπωση ότι η μελωδία αυτή είχε μεταδοθεί από γενιά σε γενιά.


    Το 1965, ο Αμερικανός μουσικός Paul Simon άκουσε για πρώτη φορά αυτή τη μελωδία από τους Los Incas, με τους οποίους εμφανιζόταν για μία εβδομάδα στο Theatre De L’ Est Parisien στο Παρίσι. Ο Simon συνδέθηκε φιλικά με το συγκρότημα, ενώ αργότερα έκανε περιοδεία μαζί τους και έκανε την παραγωγή στον πρώτο δίσκο που κυκλοφόρησαν στις Η.Π.Α. Ζήτησε μάλιστα από το συγκρότημα την άδεια να χρησιμοποιήσει το κομμάτι στην παραγωγή του και να του βάλει αγγλικούς στίχους.
    Paul Simon: Συνήθιζα κάθε βράδυ να τους ακούω να το παίζουν. Μου άρεσε και το έπαιζα όλη την ώρα και μετά σκέφτηκα «ας βάλουμε λόγια».

    Ο Αργεντινός μουσικός Jorge Milchberg, ιδρυτής των Los Incas, απάντησε -λανθασμένα- στον Paul Simon ότι το «El Condor Pasa» ήταν παραδοσιακή περουβιανή σύνθεση και του είπε ότι εισέπραττε δικαιώματα για το κομμάτι ως ενορχηστρωτής.

    Η Folk Rock εκτέλεση των Simon & Garfunkel ηχογραφήθηκε τον Νοέμβριο του 1968 και στις 2 Νοεμβρίου 1969, με παραγωγούς τους Paul Simon, Art Garfunkel και Roy Halee. Αρχικά ηχογραφήθηκε η ορχηστρική εκδοχή των Los Incas και γι’ αυτόν τον λόγο ο Jorge Milchberg, πιστώνεται ως ένας από τους δημιουργούς του τραγουδιού. Επιπλέον, ο Milchberg έπαιξε charango, που είναι ένα έγχορδο όργανο των Άνδεων φτιαγμένο από το κέλυφος ενός αρμαντίλλο, ενώ τα υπόλοιπα μέλη των Los Incas έπαιξαν φλάουτα και κρουστά. Όταν ο Simon πήρε μαζί του το κομμάτι στην Αμερική, πρόσθεσε τους στίχους του.

    Οι Simon & Garfunkel ένιωσαν την έλξη από τη διαχρονική ομορφιά και την πολιτιστική σημασία του «El Condor Pasa». Το τραγούδι είχε βαθιά απήχηση στις καλλιτεχνικές τους ευαισθησίες και τους επέτρεψε να ενσωματώσουν στο ρεπερτόριό τους ένα ισχυρό μήνυμα προσωπικής ελευθερίας.

    Το τραγούδι, του οποίου ο τίτλος μεταφράζεται ως «ο κόνδορας περνά», αποτελεί έναν θλιβερό διαλογισμό για τους περιορισμούς μας και αναφέρεται στην ελευθερία, την καταπίεση, τη δύναμη και την απελπισία, αλλά και το να ανακαλύπτει κανείς τον εαυτό του και να κυνηγάει το όνειρό του. Ωστόσο όταν έγραψε τη μελωδία ο Daniel Alomia Robles, το 1913, αφορούσε την αγάπη και την επιστροφή του στην πατρογονική περουβιανή γη. Οι κόνδορες των Άνδεων είναι ένα από τα μεγαλύτερα και μακροβιότερα πουλιά στη γη και συμβολίζουν τη δύναμη, την υγεία και την ελευθερία για τους κατοίκους της Παταγονίας. Αυτά τα τεράστια πουλιά φτάνουν σε βάρος έως και τα 12 κιλά, επομένως για να κινούνται αποτελεσματικά μ’ αυτό το μέγεθος, προτιμούν να κουρνιάζουν ψηλά, στους γυμνούς βράχους των Άνδεων, όπου μπορούν να εκμεταλλευτούν μια ισχυρή θερμική ανοδική ροή στον ζεστό πρωινό αέρα. Σε καλές συνθήκες, ο κόνδορας μπορεί να πετάξει έως και 300 χιλιόμετρα σε μία μόνο μέρα και τα 5.000 μέτρα υψόμετρο. Ένας κόνδορας που πετά ψηλά στον ουρανό, εφορμά, κάνει κύκλους και εκτινάσσεται στα ύψη, εμπνέει μεγάλο δέος στον γήινο θεατή.

    Μία από τις φράσεις που ακούγονται πολύ συχνά στο τραγούδι είναι το «If I could…», που χρησιμοποιείται συχνά και ως άλλος τίτλος. Η φράση αυτή σημαίνει «αν μπορούσα» και είναι σαν ένα είδος δυνητικότητας. Είναι σαν να λέμε «αν είχα την ικανότητα να το κάνω αυτό, τότε θα το έκανα».

    Σε όλους τους στίχους, ακούμε και τη φράση «Id rather» (θα προτιμούσα). Έτσι, φαίνεται ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που ο στιχουργός Paul Simon εκτιμά πραγματικά. Εκτιμά την κίνηση. Όχι το να μένει κολλημένος. Δεν θέλει να είναι δεμένος σ’ ένα μέρος και να μην έχει την ελευθερία να κυκλοφορεί και να κάνει αλλαγές στη ζωή του. Λέει, λοιπόν, ότι αν μπορούσε θα προτιμούσε να έχει μία ζωή με αλλαγές, με εξέλιξη και ανάπτυξη.

    Το σπουργίτι στον πρώτο στίχο («I'd rather be a sparrow than a snail») αντιπροσωπεύει την ελευθερία. Μπορεί να πετάξει γρήγορα και ψηλά πάνω απ’ οτιδήποτε, σε αντίθεση με το σαλιγκάρι που είναι κολλημένο στο έδαφος και κινείται αργά. Αυτός ο στίχος αντανακλά την επιθυμία του αφηγητή ν’ αγκαλιάσει τη ζωή και τις απεριόριστες δυνατότητές της και απεικονίζει την επιθυμία να είναι ο θηρευτής παρά το θήραμα. Είναι πολύ πιο ασφαλές να είσαι το σπουργίτι που κυνηγά το σαλιγκάρι.

    Το σφυρί («I'd rather be a hammer than a nail») συμβολίζει την επιθυμία να διαμορφώσει κανείς τη μοίρα του και την αποφασιστικότητα να ξεπεράσει τα εμπόδια. Είναι ένα εργαλείο για πολλές διάφορες ενασχολήσεις και επίσης είναι αυτό που προκαλεί τη δράση και κάνει αλλαγές. Η αναφορά εδώ παραπέμπει στην εξουσία και, κατά συνέπεια, στους νικητές και τους ηττημένους. Εδώ ο αφηγητής προτιμά να έχει τον έλεγχο της μοίρας του παρά να είναι ένα ανίσχυρο πλάσμα στα χέρια άλλων. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα πουν ότι είναι καλύτερα να έχεις εξουσία παρά να μην έχεις. Περικλείει και τον παγκόσμιο αγώνα για αυτοενδυνάμωση και χρησιμεύει ως ύμνος για όσους επιδιώκουν να απελευθερώσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.

    Όπως ο κύκνος («I'd rather sail away like a swan…»), όλοι θέλουν η ζωή τους να είναι όμορφη. Θέλουν την ελευθερία τους. Ο στίχος αυτός είναι μια έκκληση για μια πιο απλή ζωή. Οι κύκνοι -που τη μια στιγμή είναι εδώ και την άλλη φεύγουν- ζουν την αληθινή ελευθερία. Ο άνθρωπος που δεν έχει αυτήν τη ζωή μοιάζει με αυτόν που είναι δεμένος στο έδαφος («A man gets tied up to the ground») και είναι ακίνητος, μην μπορώντας να ξεφύγει από τις ανάγκες της καθημερινότητας. Αυτός ο άνθρωπος δίνει στον κόσμο τον πιο λυπητερό του ήχο («He gives the world its saddest sound») κι αυτό είναι το αντίθετο από αυτό που επιθυμεί για τη ζωή του.

    Τι άλλο θα ήθελε πραγματικά; Θα ήθελε να είναι ένα δάσος παρά ένας δρόμος I'd rather be a forest than a street»). Θέλει να είναι σ’ επαφή με τη φύση, με το σύμπαν και τη ζωή. Το δάσος μάς ανανεώνει και μας αναζωογονεί, ενώ ο δρόμος (η σύγχρονη κοινωνία) μας φθείρει και μας απανθρωποιεί.

    Στο τελευταίο κουπλέ,, ο τραγουδιστής εκφράζει την αγάπη του για τη Γη και για το ότι θα ήθελε να τη νιώθει κάτω από τα πόδια του («Id rather feel the earth beneath my feet»). Ωστόσο, του στερείται αυτή η ευχαρίστηση λόγω της υποχρέωσής του προς τον πολιτισμό.

    Εν κατακλείδι, ο αφηγητής λαχταρά να πετάξει σαν πουλί, σπουργίτι ή κύκνος, που σημαίνει ότι προτιμά να είναι ελεύθερος αντί να είναι δεμένος. Σε μια σειρά συγκρίσεων, τα ιπτάμενα πλάσματα φαίνονται ανώτερα από εκείνα που είναι «δεμένα στο έδαφος», όπως τα σαλιγκάρια ή… οι άνθρωποι. Παρομοίως, τα φυσικά περιβάλλοντα, όπως το δάσος, προτιμώνται από τα αστικά, όπως ο δρόμος, και ο αφηγητής θα ήθελε να αγγίζει το έδαφος με τα γυμνά του πόδια, για ν’ απολαύσει την επαφή. Το επαναλαμβανόμενο ρεφρέν «If I could, I surely would» υποδηλώνει ότι η επιθυμητή ελευθερία είναι αδύνατη, γι’ αυτό και οι άνθρωποι συνεχίζουν να μαραζώνουν και παράγουν τον πιο θλιβερό τους ήχο.   

    Λαμβάνοντας υπόψη όλους τους στίχους ως σύνολο, αποτελούν εν μέρει μια κριτική για την κοινωνία μας, επισημαίνοντας πόσοι από μας έχουμε χάσει τον δρόμο μας κι έχουμε αποσπάσει την προσοχή μας από τη ζωή. Εκφράζουν επίσης αυτήν την πρωταρχική και βαθιά επιθυμία να ζήσουμε ζωές που όχι μόνο έχουν νόημα αλλά είναι και όμορφες. Μέσα από ζωντανές εικόνες και μεταφορές, οι Simon & Garfunkel ζωγραφίζουν μια σαγηνευτική εικόνα του ανθρώπινου πνεύματος που λαχταρά να απελευθερωθεί από τους κοινωνικούς περιορισμούς.

    Το «El Condor Pasa» ήταν ένα από τα πιο εύκολα τραγούδια που ηχογράφησαν οι Simon & Garfunkel για τον δίσκο «Bridge Over Troubled Water», αφού το υποστηρικτικό κομμάτι είχε ήδη μιξαριστεί και έμενε μόνο η προσθήκη των φωνητικών. Όμως η λαμπρή χρήση της περουβιανής κιθαριστικής μελωδίας και της τεχνικής των Los Incas σε συνδυασμό με τους ιδιοφυείς ποιητικούς στίχους έκαναν αυτό το τραγούδι τόσο μοναδικό και υπέροχο να το ακούει κανείς. Οι Simon & Garfunkel το διασκεύασαν περίφημα και το έκαναν δικό τους. Είναι δεδομένες οι άψογες φωνές του Paul Simon και του Art Garfunkel, αλλά όταν τελικά συνδυάζονταν μεταξύ τους, τα τραγούδια κλιμακώνονταν σε νέα ύψη, όπως συνέβη και με το «El Condor Pasa». Με τη δική τους ερμηνεία, το δίδυμο δημιούργησε ένα συναισθηματικά φορτισμένο κομμάτι που μιλά για την καθολική λαχτάρα για την ελευθερία και την αυτοέκφραση και δείχνει την ικανότητα του ντουέτου να εισάγει βαθιά μηνύματα στα τραγούδια του, διατηρώντας παράλληλα τις χαρακτηριστικές του αρμονίες. Η εκδοχή τους αιχμαλώτισε την ουσία της αρχικής σύνθεσης προσθέτοντας παράλληλα ένα νέο στρώμα συναισθηματικής απήχησης. Ο συνδυασμός των παραδοσιακών λαϊκών στοιχείων των Άνδεων και της καλλιτεχνικής ερμηνείας του ντουέτου δίνει στο τραγούδι τον χαρακτηριστικό και σαγηνευτικό ήχο του.      

    Το «El Condor Pasa» κυκλοφόρησε σε single στις 21 Αυγούστου 1970. Η εκτέλεση αυτή απέσπασε θετικές κριτικές και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Το περιοδικό Cash Box έγραψε ότι η διασκευή και οι στίχοι του Paul Simon μετέτρεψαν μία θαυμάσια μελωδία της Νοτίου Αμερικής σε ένα εκπληκτικό σχόλιο. Το Billboard έγραψε ότι είναι μια «ευαίσθητη και συγκινητική μπαλάντα».

    Το «El Condor Pasa» άγγιξε τους ακροατές σε όλο τον κόσμο, λόγω της μαγευτικής μελωδίας που υφαίνει το τραγούδι, του στιχουργικού του βάθους και των εξαιρετικών φωνητικών αρμονιών του ντουέτου. Τα καθολικά θέματα του τραγουδιού για την προσωπική ελευθερία και την επιδίωξη των ονείρων αντήχησαν σε ανθρώπους από διάφορα υπόβαθρα, οδηγώντας στη διαρκή δημοτικότητά του.

    Οι Simon & Garfunkel, το πιο επιτυχημένο αντρικό ντουέτο της δεκαετίας του 1960, σύστησαν αυτή τη μαγευτική μελωδία σ’ ένα ευρύτερο κοινό, συνδυάζοντάς την με τις χαρακτηριστικές αρμονίες και τους ποιητικούς στίχους τους.
    Το τραγούδι έφτασε στο No 18 των Η.Π.Α., ενώ έγινε No 1 στην Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Δυτική Γερμανία, Ελβετία, Ισπανία και Ολλανδία, No 2 στην Ινδονησία, No 3 στη Δανία και No 14 στη Νέα Ζηλανδία.

    Με το τραγούδι αυτό, οι Simon & Garfunkel συγκίνησαν τον κόσμο και χάρη στην εκτέλεσή τους το «El Condor Pasa» έγινε το γνωστότερο περουβιανό τραγούδι στον αγγλόφωνο κόσμο, ενώ παράλληλα έφεραν τη διεθνή αναγνώριση στον πολιτισμό των Κέτσουα (Quechua) και τη μουσική τους κληρονομιά. Η παγκόσμια επιτυχία του τραγουδιού βοήθησε να καλλιεργηθεί μια αίσθηση υπερηφάνειας και εκτίμησης για τις παραδόσεις των Κέτσουα, αναδεικνύοντας την πολιτιστική τους σημασία σ’ ένα ευρύτερο κοινό.

    Ζωντανή ηχογράφηση του τραγουδιού περιλαμβάνεται στον δίσκο του Paul Simon «Paul Simon In Concert: Live Rhymin’» (1974) και στο άλμπουμ των  Simon & Garfunkel «Old Friends: Live On Stage» (2004).

    Όπως ειπώθηκε παραπάνω, ο Simon νόμιζε ότι το τραγούδι ήταν παραδοσιακό καθώς έτσι του είχαν πει οι Los Incas. Στα τέλη του 1970, ο Περουβιανός σκηνοθέτης Armando Robles Godoy, γιος του Daniel Alomia Robles, υπέβαλε μήνυση εναντίον του Paul Simon για τα πνευματικά δικαιώματα καθώς ο πατέρας Robles είχε καταχωρήσει τα δικαιώματά του στις Η.Π.Α. από το 1933 ενώ ο Paul Simon μιλώντας για το τραγούδι αυτό πάντα έλεγε ότι βασίστηκε σ’ ένα παραδοσιακό περουβιανό τραγούδι και δεν ανέφερε ποτέ τον Robles. Ο Armando Robles Godoy είπε ότι δεν ήταν κακοπροαίρετος κι ότι το λάθος του Paul Simon ήταν ειλικρινές και από παρεξήγηση. Τελικά, η υπόθεση διευθετήθηκε φιλικά. Ο Godoy δικαιώθηκε και ο Paul Simon χρειάστηκε να δηλώσει τον Robles ως συνθέτη και να καταβάλλει τα αντίστοιχα δικαιώματα. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Simon μπλέχτηκε με τα δικαιώματα σύνθεσης σε παραδοσιακές μελωδίες, καθώς το ίδιο είχε συμβεί και με το «Scarborough FairCanticle» (1966), το οποίο βασίστηκε σε folk τραγούδι που είχε διασκευάσει ο Martin Carthy. Ο Simon ήταν πάντα ξεκάθαρος στις επιρροές του αλλά οι νομικές παρεξηγήσεις αποτελούσαν πρόβλημα σ’ αυτές τις περιπτώσεις.

    Armando Robles Godoy: Ήταν μια σχεδόν φιλική δικαστική υπόθεση, επειδή ο Paul Simon σεβόταν πολύ τους άλλους πολιτισμούς. Δεν ήταν απροσεξία εκ μέρους του. Έτυχε ν’ ακούσει το τραγούδι στο Παρίσι από ένα συγκρότημα, τους Los Incas. Του άρεσε, πήγε να ζητήσει την άδεια από το συγκρότημα και του έδωσαν λάθος πληροφορίες. Ο Jorge Milchberg του είπε ότι ήταν ένα παραδοσιακό τραγούδι του 18ου αιώνα και όχι σύνθεση του πατέρα μου. Ήταν μια δικαστική υπόθεση χωρίς περαιτέρω επιπλοκές.

    Στη συνέχεια ο Armando Robles Godoy έγραψε για το τραγούδι νέους ισπανικούς στίχους, έχοντας ως βάση την εκτέλεση του Paul Simon.

    Στις 24 Απριλίου 1973, το Υπουργείο Εξωτερικών και Θρησκευμάτων της Βολιβίας απέστειλε επιστολή προς την UNESCO με αίτημα την προστασία των άυλων πολιτιστικών εκφράσεων, δεδομένης της εκμετάλλευσης και της εμπορευματοποίησής τους, δίνοντας συγκεκριμένα παραδείγματα από τον χώρο της μουσικής, του χορού και των χειροτεχνημάτων. Επικρατέστερη εκδοχή στους κόλπους της UNESCO είναι ότι αφορμή για την αποστολή της επιστολής αποτέλεσε η πρωτοφανής εκμετάλλευση της λαϊκής μελωδίας του 18ουαιώνα «El Condor Pasa», που στην πρώτη εμπορική κυκλοφορία στον δίσκο «Bridge Over Troubled Water» των Simon & Garfunkel χαρακτηρίστηκε «περουβιανής» προέλευσης. Σε αυτό το πλαίσιο, η βολιβιανή επιστολή εξέφραζε την αγανάκτηση για την παράνομη ιδιοποίηση του λαϊκού πολιτισμού των αυτοχθόνων των Άνδεων εν είδει αλληλεγγύης. Ωστόσο, στην πραγματικότητα η προέλευση του τραγουδιού είναι πολύ πιο σύνθετη, όπως, με τη σειρά της, πολύ πιο σύνθετα είναι τα κίνητρα της διπλωματικής κίνησης στην οποία προέβη η Βολιβία. Το «El Condor Pasa» είναι καταχωρισμένο στο όνομα του Daniel Alomia Robles, ενός Περουβιανού συνθέτη, λαογράφου και συλλέκτη, ο οποίος ταξίδεψε σε όλο το Περού, στα τροπικά δάση του Αμαζονίου και σε απομακρυσμένα χωριά των Άνδεων, για να συλλέξει μύθους και τραγούδια του τοπικού λαϊκού πολιτισμού. Σε πολλές περιπτώσεις, βρέθηκε και σε τόπους, που βρίσκονταν στα σύνορα Περού, Βολιβίας και Εκουαδόρ. Έτσι, πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι το «El Condor Pasa» είναι βολιβιανό τραγούδι. Γίνεται, επομένως, κατανοητό ότι ακόμη και για το τραγούδι, που υπήρξε η αφορμή για τη διπλωματική ενέργεια εκ μέρους της Βολιβίας, δεν υπάρχει μία και μόνο ερμηνεία στο πεδίο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.  

    Σήμερα το  «El Condor Pasa» θεωρείται δημόσιας κτήσης καθώς παρήλθε η διάρκεια ισχύος των πνευματικών δικαιωμάτων. Το αριστούργημα των Simon & Garfunkel έχει ξεπεράσει τον χρόνο, τους πολιτισμούς και τις γενιές και έγινε ένας διαχρονικός ύμνος για την προσωπική ελευθερία και την αυτοέκφραση, συνεχίζοντας να αιχμαλωτίζει το κοινό με τη σαγηνευτική μελωδία του και τους ποιητικούς στίχους που προκαλούν τη σκέψη του ακροατή. Το τραγούδι χρησιμεύει ως πηγή έμπνευσης και ενθαρρύνει τους ακροατές ν’ αγκαλιάσουν την ατομικότητά τους, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να ξεπεράσουν τα εμπόδια που τους παρουσιάζονται. Για όλους αυτούς τους λόγους, εκτιμάται από τους λάτρεις της μουσικής σε όλο τον κόσμο.

    Το «El Condor Pasa» ακούγεται στις ταινίες «Ο Κουρσάρος Των Ωκεανών» (Il Corsaro Nero, 1976) και «Άγρια» (Wild, 2014). Ακούστηκε επίσης στις τηλεοπτικές εκπομπές «Σουσάμι Άνοιξε» (Sesame Street, 1977), «The Muppet Show» (1980) και «Η Δυτική Πτέρυγα» (The West Wing, 1999) καθώς και στη θεατρική παράσταση «Yuppi Du!» (2013), ενώ αποτέλεσε και θέμα του βιβλίου του Luis Salazar Mejía «El Misterio Del Cóndor: Memoria E Historia De "El Cóndor Pasa…"» (2013). Αναφορές στο τραγούδι περιλαμβάνονται και στα παρακάτω βιβλία: «Spirit Of The Incas: Music From The Andes» (2006) του Gary Understood,  «Cultural Globalization: A User’s Guide» (2008) του J. Macgregor Wise, «The Garland Handbook Of African Music» (2010) της Ruth M. Stone, «Hearts Of Darkness: James Taylor, Jackson Browne, Cat Stevens And The Unlikely Rise Of The Singer-Songwriter Dave Thompson» (2012) του Dave Thompson, «Backpacking Through The Anglican Communion» (2014) του Jesse Zink, «Making Intangible Heritage, El Condor Pasa And Other Stories From UNESCO» (2018) του Valdimar Tr. Halfstein, «Making Machu Picchu: The Politics Of Tourism In Twentieth-Century Peru» (2018) του Mark Rice, «The BEARnessCDs» (2018) του Peter Routley  και «South America: Itineraries Investments Images» (2021) του Bernd H. Eckhardt.

    Το 2004, το Περού ανακήρυξε το «El Condor Pasa» ως μέρος της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι ένα τραγούδι που ακούγεται στα εστιατόρια, στα καφέ, στους δρόμους και στο ραδιόφωνο και που θεωρείται ο δεύτερος εθνικός ύμνος της χώρας.

    Ο ιδρυτής των Los Incas, Jorge Milchberg, απεβίωσε το 2022 στο Παρίσι.

    Έχει εκτιμηθεί ότι σε όλο τον κόσμο έχουν παραχθεί πάνω από 4.000 εκτελέσεις της μελωδίας του «El Condor Pasa», μαζί με 300 διαφορετικές εκδοχές στίχων. Χρησιμοποιήθηκε επίσης από τους ABBA ως μουσικό σημείο αναφοράς για το τραγούδι «Chiquitita» (1979).

    Άλλες εκτελέσεις:

    • Orquesta Del Zoológico (1917, ορχηστρική εκτέλεση στο single «Huayno Peruano – El Condor Pasa»).
    • Eduardo Falu (1955, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Volumen 2»).
    • L’Ensemble Achalay (1958, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Musique Indienne Des Andes»).
    • Los Incas (1963, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Amérique Du Sud». Ενορχήστρωση: Jorge Milchberg).
    • Facio Santillan (1965, ορχηστρική εκτέλεση σε single).
    • Marie Laforêt (Δεκέμβριος 1966, γαλλική εκτέλεση με  τίτλο «Sur Les Chemines Des Andes» στο EP «Vol. XII Manchester Et Liverpool». Στίχοι: Marie Laforêt, Michel Jourdan).
    • Los Calchakis, Guillermo De La Roca, Los Guacharacos (1966, στον δίσκο «La Flute Indienne»).
    • Marie Laforêt (1966, γαλλική εκτέλεση με  τίτλο «La Flûte Magique» στον δίσκο «Album 2». Στίχοι: Michel Jourdan).
    • Jaime Torres (1967, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Aplausos Para Un Charango»).
    • Julie Felix (Μάρτιος 1970, σε single. Η εκτέλεσή της μπήκε στο βρετανικό Top 20, εκμεταλλευόμενη την απόφαση των Simon & Garfunkel να μην κυκλοφορήσουν το τραγούδι σε single στο Ηνωμένο Βασίλειο).
    • Svante Thuresson (Απρίλιος 1970, σουηδική εκτέλεση με τίτλο «Vill Hellre Ha En Sommar...» στο single «Noaks Ark». Στίχοι: Owe Junsjö).
    • Marion (Μάιος 1970, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Nur Du» σε single και στον δίσκο «El Condor Pasa – Die Grossen Erfolge». Στίχοι: Joachim Heider).
    • Gianni Morandi (Δεκέμβριος 1970, ιταλική εκτέλεση με τίτλο «Più Voce Che Silenzio» στον δίσκο «Gianni 7». Στίχοι: Mimma Gaspari).
    • Perry Como (Δεκέμβριος 1970, στον δίσκο «It’s Impossible». Ηχογραφήθηκε στο International Hotel, στο Las Vegas, με διευθυντή ορχήστρας τον Nick Perito και ηχολήπτη τον Mickey Crofford).
    • Mia Adolphson (1970, σουηδική εκτέλεση με τίτλο «Det Fanns En Tid…» σε single. Στίχοι: Bengt Sundström).
    • The Anita Kerr Singers (1970, στον δίσκο «Simon And Garfunkel Songbook»).
    • Brethren (1970, ως sample στο τραγούδι «Outside Love»).
    • The Cables (1970, σε single).
    • Caravelli (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «L’ Amérique»).
    • Certain Lions & Tigers (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Soul Condor»).
    • Los Chacos (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «El Cóndor Pasa»).
    • Rita Chao (1970, στα κινέζικα με τίτλο «相思恨» στον δίσκο «永遠火辣辣»).
    • Gigliola Cinquetti (1970, ιταλική εκτέλεση με τίτλο «Il Condor» στο single «Lady D’Arbanville». Στίχοι: Bruno Lauzi).
    • Claudia (1970, ισπανική εκτέλεση με τίτλο «El Cóndor» στον δίσκο «Llévame contigo y con todos mis éxitos»).
    • Ray Conniff & The Singers (1970, στον δίσκο «Love Story»).
    • Crazy Otto (1970, στον δίσκο «Crazy Otto’s Hitparade»).
    • Paul Desmond (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Bridge Over Troubled Water»).
    • The Exotic Guitars (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «I Can’t Stop Loving You». Ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας: Bill Justis).
    • Manuel Gas (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «El Sonido De Manuel Gas»).
    • Will Glahé (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Akkordeon Hitparade 2»).
    • Karel Gott (1970, γερμανική εκτέλεση στον δίσκο «Die Goldene Stimme Aus Prag». Στίχοι: Otto Demler).
    • Karel Gott (1970, τσεχική εκτέλεση σε single. Στίχοι: Jiří Štaidl).
    • Albert Hennebel (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Succes 70 Suksessen»).
    • Les Humphries Singers (1970, στον δίσκο «Singing Explosion»).
    • Kai Hyttinen (1970, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Vain Kotka Lentää Aurinkoon» στον δίσκο «Tuulen Tie». Στίχοι: Tuula Valkama).
    • Juan Ignacio Y Pat (1970, ισπανική εκτέλεση σε single).
    • Bata Illic (1970, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Der Condor Zieht» στον δίσκο «Die Welt Ist Voller Liebe». Στίχοι: Michael Holm).
    • Jørgen Ingmann (1970, ορχηστρική εκτέλεση σε single).
    • Kristian – Aarno Ranisen Orkesteri (1970, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Niin Itkee Maa» σε single. Στίχοι: Hector).
    • Franz Lambert (1970, στον δίσκο «Hammond Hitparade 2»).
    • James Last & His Orchestra (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Beachparty»).
    • The Laurie Bower Singers (1970, στον δίσκο «Look What We’ve Done To These Songs, Ma…»).
    • Daliah Lavi (1970, με τίτλο «If I Could» στον δίσκο «Liebeslied Jener Sommernacht»).
    • Jürgen Marcus (1970, στα γερμανικά ως «Nur Du» σε single. Έφτασε στο No 32 της Γερμανίας).
    • Markus (1970, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Vain Kotka Lentää Aurinkoon» σε single. Συνοδεύει ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Nacke Johansson).
    • Paul Nero (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «El Condor Pasa – Paul Nero In South-America»).
    • Fausto Papetti (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «11a Raccolta»).
    • Milo Pavlovic (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Trumpet In HiFi Stereo»).
    • Franck Pourcel Et Son Grande Orchestre (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Sympathy»).
    • Mary Roos (1970, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Der Condor Zieht» στον δίσκο «Mary Roos»).
    • Bernd Spier (1970, ως «Der Condor Zieht» στον δίσκο «Candida»).
    • Anna St. Clair (1970, με τίτλο «Sur Les Chemins Des Andes»).
    • Los Valldemosa (1970, σε single).
    • Kai Warner (1970, στον δίσκο «Go In Volume 5»).
    • Andy Williams (1970, στον δίσκο «The Andy Williams Show»).
    • Klaus Wunderlich (1970, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Sud Americana No. 2»).
    • Raúl García Zárate (1970, στον δίσκο «Raul Garcia Y Su Guitarra Andina»).
    • Rita Chao (Ιανουάριος 1971, κινεζική εκτέλεση με τίτλο «相思恨» στον δίσκο «永遠火辣辣». Στίχοι: Ziyan).
    • Chet Atkins (Φεβρουάριος 1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «For The Good Times And Other Country Moods»).
    • Ferrante & Teicher (Φεβρουάριος 1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «The Best Of Ferrante & Teicher»).
    • N. Hara & His Sharps And Flats (Μάρτιος 1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «All Of New Hits!»).
    • Middle Of The Road (Μάρτιος 1971, ιταλική εκτέλεση στον δίσκο «Middle Of The Road». Αν και φέρει τον αυθεντικό τίτλο, στην πραγματικότητα πρόκειται για επανεκτέλεση της ιταλικής εκδοχής που είχε κυκλοφορήσει ο Gianni Morandi τον Δεκέμβριο του 1970).
    • Die Travellers (Ιούνιος 1971, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Der Pleitegeier» σε single. Στίχοι: Fred Oldörp).
    • Marianne Rosenberg (Νοέμβριος 1971, στα γερμανικά ως «Nur Du» στον δίσκο «Fremder Mann»).
    • The Alan Caddy Orchestra & Singers (1971, στον δίσκο «The Alan Caddy Orchestra And Singers Pay Tribute To Simon And Garfunkel»).
    • Ronnie Aldrich & His Two Pianos With The London Festival Orchestra (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Love Story»).
    • Ronald Binge & His Orchestra (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Summer Rain»).
    • Caterina & Silvio (1971, στον δίσκο «Super Star Sound – Latin Voices And Guitars»).
    • Chartbusters (1971, στον δίσκο «Chartbusters Salute The Hits Of Simon And Garfunkel»).
    • Franz Josef Degenhardt (1971, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Inka-Lied» στον δίσκο «Die Wallfahrt Zum Big Zeppelin». Στίχοι: Franz Josef Degenhardt).
    • Degenhardt, Schütt & Wandrey (1971, γερμανική εκτέλεση σε ζωντανή ηχογράφηση στον δίσκο «Live»). 
    • Bernard Ebbinghouse (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Flutes’n’Flugels»).
    • Nokie Edwards (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Nokie!»).
    • Lee Erwin (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Lee Erwin Plays Ben Hall’s Little Mother Wurlitzer»).
    • Los Fronterizos (1971, ισπανική εκτέλεση στον δίσκο «Sangre Fronteriza». Στίχοι: Oscar Valles).
    • Ladi Geisler (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Viva Guitarra»).
    • Nico Gomez & His African Percussion Inc. (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Ritual»).
    • Monika Hauff & Klaus-Dieter Henkler (1971, γερμανική εκτέλεση σε single. Στίχοι: Michael Kunze).
    • Dick Hyman (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «The Sensuous Piano Of Dick Hyman»).
    • Los Indios Tabajaras (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «The Very Thought Of You»).
    • Markku Johansson (1971, ορχηστρική εκτέλεση με τίτλο «Vain Kotka Lentää Aurinkoon» στον δίσκο «Sympatiaa»).
    • Kentucky Express (1971, στον δίσκο «That’s Not What Lovin’ Is»).
    • Jill Kirkland (1971, στον δίσκο «Jill Kirkland»).
    • Koichi Oki (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Yamaha Supestar!»).
    • Heikki Laurila (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Love Story»).
    • Raymond Lefèvre Et Son Grande Orchestre (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Raymond Lefèvre Et Son Grande Orchestre No 13»).
    • Henri Mancini & His Concert Orchestra (1971, ως μέρος του «Portrait Of Simon And Garfunkel» στον δίσκο «Mancini Concert»).
    • Vesa-Matti Loiri (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «4+20»).
    • Paul Mauriat (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «El Condor Pasa»).
    • Hugo Montenegro (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «People… One To One»).
    • Sounds Of Sunshine (1971, στον δίσκο «Love Means You Never Have To Say You’re Sorry»).
    • Hugo Strasser Und Sein Tanzorchester (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Romantic Party»)
    • Bill Wallys (1971, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Harmonica A Gogo»).
    • Χριστίνα (1971, ελληνική εκτέλεση με τίτλο «Αν Μπορούσα» σε single. Στίχοι: Ρέτη Ζαλοκώστα).
    • El Chango Nieto (1972, ισπανική εκτέλεση στον δίσκο «Los más grandes éxitos del Altiplano»).
    • Jack Dorsey & The 101 Strings (1972, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Today’s Hits»).
    • Farida (1972, ιταλική εκτέλεση με τίτλο «Più Cigno Che Serpente - El Condor Pasa». Στίχοι: Mimma Gaspari. Ενορχήστρωση: Ruggero Cini).
    • John Blackinsell Singers & Orchestra (1972, στον δίσκο «Simon & Garfunkel»).
    • Virginia Lee (1972, στον δίσκο «First Lady Of Song»).
    • Ray McVay & His Orchestra (1972, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Come Dancing To The Hits Of Today»).
    • The MPS Rhythm Combination & Brass (1972, ζωντανή ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «My Kind Of Sunshine»).
    • Mike Batt Orchestra (1972, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Portrait Of Simon And Garfunkel»).
    • Esther Ofarim (1972, στα ισπανικά στον δίσκο «Esther Ofarim»).
    • Takeshi Onodera & Los Onoderas (1972, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Latin Drum»).
    • The Parvarim (1972, εβραϊκή εκτέλεση στον δίσκο «The Parvarim Sing Simon And Garfunkel». Στίχοι: Avi Koren).
    • Ariel Ramírez & Jaime Torres (1972, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Con Piano Y Con Charango – Vol. II»).
    • S. Arima & Victor Orchestra (1972, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Bridge Over Troubled Water»).
    • Sefton & Bartholomew (1972, στον δίσκο «Simon & Garfunkel’s Greatest Hits»).
    • Elke Sommer (1972, ισπανική εκτέλεση στον δίσκο «Du, Du Liegst Mir Am Herzen»).
    • Yma Sumac (1972, ασυνήθιστη φωνητική εκτέλεση στον δίσκο «Miracles»).
    • Tomita (1972, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Switched On Hit & Rock»).
    • The Tony Mansell Singers (1972, στον δίσκο «The Genius Of Simon And Garfunkel»).
    • Top Of The Pops (1972, στον δίσκο «The Top Of The Poppers Sing & Play Simon & Garfunkel’s Greatest Hits»).
    • Ervinna (1973, στον δίσκο «Top Hits»).
    • Pepe Jaramillo (1973, στον δίσκο «Mexican Mirage»).
    • Manuel & His Music Of The Mountains (1973, στον δίσκο «Shangri-La»).
    • Nozomi Aoki (1974, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «The Sound Of Carpenters, Simon And Garfunkel»).
    • Electric Samurai (1974, στον δίσκο «Switched On Rock»).
    • King’s Road (1974, στον δίσκο «The Hits Of Simon & Garfunkel»).
    • Brian May & The ABC Showband (1974, στον δίσκο «Music Unlimited»).
    • Ryoko Moriyama (1974, στον δίσκο «Beatles, Simon & Garfunkel Song Book»).
    • Trio Lanzarote (1974, ισπανική εκτέλεση στο EP «Isa De Lanzarote»).
    • Helmut Zacharias (1974, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Helmut Zacharias Goes Latin»).
    • Antonio Conde (1975, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Dynamite For Dancing – Antonio’s Golden Hit-Guitar»).
    • Rubén Durán (1975, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «El Piano»).
    • Akira Ishikawa (1975, στον δίσκο «Back To Rhythm»).
    • Lize Marke (1975, ολλανδική εκτέλεση στο single «Vlaanderen Mijn Vaderland». Στίχοι: Ray Bells, Jean Philipe).
    • Tadao Sawai, Hozan Yamamoto, Minoru Muraoka & Union All Stars (1975, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Koto Shakuhachi Easy Listening Best 28»).
    • Wheat Straw (1975, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «It Ain’t Hay»).
    • Claude Ciari (1976, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Despedidas!»).
    • Los Mayas (1976, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Maria Elena – Los Mayas In South America»).
    • Pražské Smyčce (1976, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Pražské Smyčce»).
    • Yomiuri Nippon Symphony Orchestra (1976, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Yomi-Kyo Pops V»).
    • The Carnabees (1977, στον δίσκο «The Story Of Simon & Garfunkel»).
    • Jan Lindblad (1977, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Nära Naturen...»).
    • Back In Time (1978, στον δίσκο «Back In Time»).
    • Ricky King (1978, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Die 20 Schönsten Welthits Im Gitarrensound»).
    • Die Kirmesmusikanten (1978, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Die Kirmesmusikanten Spielen Welterfolge»).
    • Dave Liska (1978, στον δίσκο «Stranger Lost In Time»).
    • Pete Tex (1978, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Golden Saxophon Hits II»).
    • The Ventures (Μάρτιος 1979, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Latin Album»).
    • Tony Bottrill (1979, στο EP «Just For You»).
    • Andy Dimes (1979, στον δίσκο «Die Goldenen Melodien Der Welt»).
    • Francis Goya (1979, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Spaanse Romantiek»).
    • Friedbert Kerschbaumer (1979, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Geh Deinen Weg»).
    • Ζανέτ Καπούγια (1979, στον δίσκο «Τραγούδια…»). Στην ηχογράφηση έπαιξαν, μεταξύ άλλων, οι μουσικοί: Τάσος Καρακατσάνης (πιάνο), Ανδρέας Ροδουσάκης (μπάσο) και Χρήστος Αργυρόπουλος (όμποε). Ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας: Τάσος Καρακατσάνης. Παραγωγός: Στέλιος Ελληνιάδης.
    • Paola (Αύγουστος 1980, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Ich Möchte Mit Den Wilden Adlern Ziehn» στον δίσκο «Lieder, Die Ich Liebe». Στίχοι: Wolfgang Mürmann).
    • Conquistador (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «South American Magic»).
    • François Glorieux (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «François Glorieux Plays Simon And Garfunkel»).
    • The Magic Organ (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Spanish Magic»).
    • Orchester Anthony Ventura (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Die Schönsten Melodien Der Welt»).
    • Siegfried Schwab (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Siegfried Schwab Plays Paul Simon»).
    • The Eddy Starr Orchestra & Singers (1981, στον δίσκο «Sfeer & Romantiek»).
    • Roberto Perera (1981, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Feelings In A Harp»).
    • Beny Rehmann Und Sein Orchester (1980, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Zauber Der Trompete»).
    • Waldir Silva (1981, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Cavaquinho Camarada No 3»).
    • AMIGA Studio Orchester (1982, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Traum-Melodien»).
    • Trini Lopez (1982, στον δίσκο «Sing With Trini Lopez»).
    • José Feliciano (1983, ισπανική εκτέλεση στον δίσκο «Me Enamoré». Στίχοι: Leonardo Schultz).
    • Lešek Semelka – Ladislav Štaidl Se Svým Orchestrem (1983, τσεχική εκτέλεση στον δίσκο «Jiří Štaidl - Písně S Texty Jiřího Štaidla»).
    • Gil Ventura (1983, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Gil Ventura Plays America Latina»).
    • White Eisenstein (1983, στον δίσκο «Old Friends»).
    • Hector Bingert (1984, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Carneval De Quenas»).
    • Mia Marianne Och Per Filip (1984, σουηδική εκτέλεση με τίτλο «Kondorens Flykt» στον δίσκο «Kärlekens Ljus». Στίχοι: Per Filip).
    • Ingmar Nordström (1984, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «På Begäran»).
    • Nicolas De Angelis (1985, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Guitar Guitar»).
    • Ernestine (1985, ορχηστρική εκτέλεση σε συνδυασμό με το «Sound Of Silence» στον δίσκο «Only Love»).
    • The Gino Marinello Orchestra (1985, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Sunlight Melodies – 16 Romantic Instrumentals»).
    • The Coolies (1986, στον δίσκο «Dig?»).
    • Sly + Robbie (1986, ορχηστρική εκτέλεση με τίτλο «Roxanne» στον δίσκο «The Sting»).
    • Peter Weekers & London Starlight Orchestra (1987, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «The Golden Pan-Flute»).
    • The Del Rubio Triplets (1988, στον δίσκο «Three Gals, Three Guitars»).
    • The Golden Nightingale Orchestra (1988, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «For Lovers Only»).
    • Lasse Samuelson (1989, ορχηστρική εκτέλεση στον δίσκο «Lasse Samuelson»).
    • Κωνσταντίνα (1989, με τίτλο «Θα Ήθελα», σε στίχους του Γιώργου Μίτσιγκα. Περιλαμβάνεται στον δίσκο «Στον Επόμενο Τόνο»).
    • Peter Breiner & His Orchestra (1990, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Especially For You»).
    • Placido Domingo (1990, στο άλμπουμ «Be My Love»).
    • Edward Simoni (1990, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Pan-Träume»).
    • James Galway (1991, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Wind Beneath My Wings». Συνοδεύει η Galway Pops Orchestra υπό τη διεύθυνση του Vincent Fanuele).
    • Sally Harmon (1991, ορχηστρική εκτέλεση σε συνδυασμό με το «Scarborough Fair» στο άλμπουμ «Brava!»).
    • Azucar Moreno (1991, ισπανική εκτέλεση στο άλμπουμ «Mambo – 4 Bonus Tracks». Στίχοι: Manuel Clavero).
    • Leif Bloms (1992, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Vilken Underbar Värld - 12 instrumentala önskemelodier»).
    • Lito Vitale (1992, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Sobre Riesgos Y Memorias»).
    • Benedikt (1993, τσεχική εκτέλεση στο άλμπουμ «HerGott!!! Volume 2»).
    • Eva Kostolányiová (1994, σλοβακική εκτέλεση με τίτλο «Zem dávnych úsmevov» στο άλμπουμ «Hviezdna Láska». Στίχοι: Kamil Peteraj. Ηχογραφήθηκε το 1971).
    • Stefan Nicolaï (1994, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Panflute Dreams»).
    • Dana Winner (1994, ολλανδική εκτέλεση με τίτλο «Jij En Ik» στο άλμπουμ «Mijn Paradijs». Στίχοι: Ingrid Vloemans).
    • Lýdia Volejníčková (1995, σλοβακική εκτέλεση με τίτλο «Zem Dávnych Lúk» στο άλμπουμ «Repete 6». Στίχοι: Kamil Peteraj).
    • Johan Stengård (1995, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Landscape»).
    • BZN (Σεπτέμβριος 1996, στο άλμπουμ «A Symphonic Night»).
    • Frederik (1996, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Vain Kotka Lentää Aurinkoon» στο άλμπουμ «Kuka Sinä Olet»).
    • Art Garfunkel (1996, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «The Very Best Of Art Garfunkel – Across America»).
    • Fred Benedetti & Peter Pupping (1997, στο άλμπουμ «Here Comes The Sun: Acoustic Guitar Classics, Vol. 1»).
    • Tarahumara (1997, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Shadow Of The Incas»).
    • The Serpas Brothers (1998, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Serpas Brothers»).
    • Miguel Castro (Οκτώβριος 1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Percussion Of The World»).
    • Chie Ayado (1999, στο άλμπουμ «Friends»).
    • Clusone 3 (1999, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Rara Avis»).
    • Tim Lake (2000, ζωντανή ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Kentucky Home»).
    • Bobby Broom (Σεπτέμβριος 2001, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Stand!»).
    • Coleske (2001, στο άλμπουμ «Coleske Sings Simon And Garfunkel»).
    • DJ Sammy (2002, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Heaven»).
    • DJ Shadow (2002, ως sample στο τραγούδι «The Private Press»).
    • Joe Chindamo Trio (2002, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «America! – Joe Chindamo Trio Plays The Paul Simon Song Book»).
    • Fernando Fantini & Dani Solimine (2003, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Parlez-Moi D’ Amour»).
    • Kaare Norge (2003, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Here Comes The Sun»).
    • Wychowani Na Błędach (2003, ως sample στο τραγούδι «Jak Oka Strzeż»).
    • Mario Orozco Cáceres (Νοέμβριος 2004, στο άλμπουμ «Guitarra Étnica»).
    • The Robinson Brothers (2004, στο άλμπουμ «A Tribute To Simon & Garfunkel»).
    • Grassmasters (Αύγουστος 2005, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Simon & Grassfunkel»).
    • Twelve Girls Band (Σεπτέμβριος 2005, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Romantic Energy»).
    • Brittni Paiva (Νοέμβριος 2005, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Hear…»).
    • Nino Ferraz (2005, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Pororoca»).
    • Laza Ristovski (2005, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Laza Ristovski Plays Simon & Garfunkel»).
    • Jerry Cortez (Μάρτιος 2006, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Sudden Joy»).
    • Chris Aron & The Single Bedrooms (2006, με τίτλο «If I Could» στο άλμπουμ «My Day Will Come»).
    • Yvonne De Paris (Ιούνιος 2007, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Magic Flute – Vol. 2»).
    • The Peter Pupping Quartet (Νοέμβριος 2007, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Samba Nights»).
    • DJ Shadow & Cut Chemist (2008, ως sample στο τραγούδι «Turned Around And Time Warped»).
    • Cicci Guitar Condor (Μάρτιος 2009, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Sulle Ali Della Musica Vol. 1»).
    • Emmerson Nogueira (Μάιος 2009, ακουστική εκτέλεση στο άλμπουμ «Versão Acústica 4»).
    • Marc Anthony (Μάιος 2009, ζωντανά στο video «Paul Simon And Friends – The Library Of Congress Gershwin Prize For Popular Song»).
    • Petruta Küpper (Ιανουάριος 2010, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Panträume»).
    • Dieter Weslowski (Μάρτιος 2010, στο άλμπουμ «Come On Up»).
    • The Tribute Co. (Αύγουστος 2010, στο άλμπουμ «A Tribute To Paul Simon & Art Garfunkel»).
    • Simon James (Νοέμβριος 2010, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «The Music Of Simon & Garfunkel»).
    • Michael Holm (2010, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Der Condor» σε single. Στίχοι: Michael Holm).
    • Michael Hirte (Οκτώβριος 2011, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Der Mann Mit Der Mundharmonika 3»).
    • The Eighties Orchestra (2011, στο άλμπουμ «80’s Top Instrumentales»).
    • Westwind Brass (2011, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Dutton’s World Resounds – Westwind Brass Plays The Music Of Brent Dutton»).
    • Bobby Durham, Massimo Faraò & Lorenzo Conte (Μάιος 2012, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Relaxin’ Jazz – South Sea Piano Trio, Vol. 2»).
    • Waterloo & Ricky Berger (Νοέμβριος 2012, γερμανική εκτέλεση με τίτλο «Der Kondor» στο άλμπουμ «Baby Blue». Στίχοι: Christine Nachbauer).
    • Riblja Čorba (2012, σέρβικη εκτέλεση με τίτλο «Lelek Serba» στο άλμπουμ «Uzbuna!». Στίχοι: Bora Đorđević).
    • Leo Rojas (2012, στο άλμπουμ «Spirit Of The Hawk»).
    • The O’Neill Brothers Group (Απρίλιος 2013, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Instrumental Guitar – 1969 Hit Songs»).
    • Eripe & Quebonafide (2013, στο άλμπουμ «Płyta Roku»).
    • Lullaby Baby Trio (Μάιος 2014, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Lullaby Renditions Of Simon & Garfunkel»).
    • Central Park Band (2014, ζωντανή ηχογράφηση στο άλμπουμ «I Am A Rock»).
    • Aaron Meyer (2014, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Father & Son»).
    • Battista Acquaviva (Ιούνιος 2015, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Les Chants De Libertés»).
    • Arlen Roth (Σεπτέμβριος 2015, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Arlen Roth Plays The Music Of Simon & Garfunkel – Subway Walls And Tenement Halls…»).
    • The Wainwright Sisters (Νοέμβριος 2015, στο άλμπουμ «Songs In The Dark»).
      Lucy Wainwright Roche: Επέλεξα το «El Condor Pasa» επειδή ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που έμαθα να παίζω σε κιθάρα κι έχει μια παιδικότητα αλλά και σκοτάδι και μια θλίψη που ταιριάζει πολύ με το άλμπουμ.
    • Marcello Carro (2016, στο άλμπουμ «New Modern Standards»).
    • Jaak Joala (2016, εσθονική εκτέλεση με τίτλο «Kondori Lend» στο άλμπουμ «Suveöö». Στίχοι: Kustas Kikerpuu. Ηχογραφήθηκε το 1971).
    • Threesome (Αύγουστος 2017, στο άλμπουμ «Whatever!»).
    • Λευτέρης Πετρόπουλος (2018, σε ζωντανές εμφανίσεις).
    • Uriel Y Su Piano Instrumental (Ιούλιος 2018, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Arabian Nights»).
    • Christopher Phillips (Φεβρουάριος 2019, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Piano Chill – Songs Of Simon & Garfunkel»).
    • Jarkko Ahola (Οκτώβριος 2019, φινλανδική εκτέλεση με τίτλο «Vain Kotka Lentää Aurinkoon» στο άλμπουμ «Metallisydän»).
    • Dreamers Inc. & Nick Alexiou (Απρίλιος 2020, σε ψηφιακό single).
    • Michael Mitsch (Απρίλιος 2020, στο άλμπουμ «Bridge Over Troubled Water»).
    • Nick & Simon (Νοέμβριος 2020, στο άλμπουμ «NSG»).
    • Twinkle Twinkle Little Rock Star (Νοέμβριος 2020, ορχηστρική εκτέλεση στο άλμπουμ «Lullaby Versions Of Paul Simon & Garfunkel»).
    • Jiří Erlebach (Δεκέμβριος 2021, στο άλμπουμ «Cesta Kolem Světa»).
    • The Surfrajettes (Σεπτέμβριος 2022, ορχηστρική εκτέλεση σε single).
    • Samantha Ohlanders & Byalaget feat. Sara Parkman (2022, στο άλμπουμ «Landsbygdupproret»).
    • Digno Garcia Y Sus Carios (ισπανική εκτέλεση στο άλμπουμ «Que Tal Digno?»).
    • Earthsoundluver (2023).

     

    Οι στίχοι:

    I'd rather be a sparrow than a snail
    Yes I would, if I could, I surely would
    I'd rather be a hammer than a nail
    Yes I would, if I only could, I surely would

    Away, I'd rather sail away
    Like a swan that's here and gone
    A man gets tied up to the ground
    He gives the world its saddest sound
    Its saddest sound

    I'd rather be a forest than a street
    Yes I would, if I could, I surely would
    I'd rather feel the earth beneath my feet
    Yes I would, if I only could, I surely would





    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    Administrator
    #30156   /   19.11.2023, 22:28   /   Αναφορά
    Μέσα στα Top-3 μου από Simon & Garfunkel, αλλά που να φανταστώ πως θα ήταν μια τόσο ξεχωριστή ιστορία. Μπράβο Κωνσταντίνε.