ελληνική μουσική
    780 online   ·  210.833 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Θα Σου Στείλω μια Χούφτα Έρημο

    "Θα σου στείλω μια χούφτα έρημο..."

    (ούτε καν "θα σου φέρω!". Ένα σκέτο, "θα σου στείλω". Ανακάτεψε κανείς τα ρήματα και τα χρησιμοποιείς αλλιώς τώρα; Δεν είναι η πρώτη φορά που φτάσαμε ως εδώ...ε; Ε;... "..μια χούφτα..." επανέλαβες).

    Μόλις, 2 λεπτά πριν, σε αποχαιρέτησα.

    Έμεινα να κοιτάζω τον ανιχνευτή μετάλλων εμπρός μου. Έστριψες δεξιά, πύλη Β6.

    Έμεινα να κοιτάζω τον υπάλληλο που τοποθετούσε εκείνο τον μπλε ιμάντα-απαγορευτικό. Πάντα θεωρούσα πώς ήταν αστείος αυτός ο ιμάντας...
    Γράφει το μέλος Κώστας (digital_hijo)
    21 άρθρα στο MusicHeaven
    Παρασκευή 07 Οκτ 2005
    Αυτό που δηλώνει.
    Κι όμως πειθάρχησα. Σαν ξαφνικά να έγινα 'ομώνυμο με γενετική εντολή απώθησης'.

    Κάποιος με σκούντησε, ελαφρά... άθελα του.
    Μια συγγνώμη λιποθύμησε σχεδόν δίπλα μου.
    ¶ηχη. Τόσο άηχη όσο ακριβώς ξέφυγε από τα χείλη του 'κάποιου' που με σκούντησε.
    'Η σχεδόν. Δεν το παρατήρησα αμέσως.
    Κι όμως...συνέβαινε! Εκεί, τώρα!. Στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας!
    (...και στο πλέον πολύβουο...φαντάζομαι!) Συνέβαινε και ήμουν εκεί, παρών!
    Δεν ήταν η συγγνώμη που έμοιαζε άηχη.
    Όλα ήταν-μοιάζαν άηχα...(σχεδόν). Όλα γινόταν όλο και πιο χαμηλόφωνα.
    Και πιο αργά. Βέβαια! Σίγουρα και πιο αργά...
    Τροχήλατες βαλίτσες, ακινητοποιούνταν σαν γριές ετοιμοθάνατες -ευτυχισμένες, που καλοπάντρεψαν τις κόρες και ευτύχισαν να δουν εγγόνια...
    Χειραψίες, γίνονταν όλο και πιο αργές, σαν φτηνό επιτοίχιο εκκρεμές ρολόι με ασθμαίνουσες μπαταρίες...
    Μια παιδική λαχτάρα, μόλις που κατάφερνε να αντισταθεί στο ικετευτικό βλέμμα ενός χαριτωμένου αρκούδου, στο κιόσκι με τα λούτρινα...
    Δάκρυα, που ξεκίνησαν χωρίς ρότα, στέγνωναν απρόθυμα σε μάγουλα κάθε δερματότυπου...
    Τα dB σταμάτησαν βίαια το party τους, και η κινητική ενέργεια συμφώνησε πρόθυμα για ένα διάλειμμα.
    'Ένοιωσα κουρασμένος...
    Με κόπο κατάφερα να στρέψω το βλέμμα μου (μα μόνο αυτό!) στις οθόνες, κι ας απείχαν μόλις 2-3 μέτρα μακριά μου.
    "00:50. Ο.Α. 325. Κάιρο. ¶μεση επιβίβαση. Πύλη Β6"
    Μόνο αυτό. Καμμία άλλη πτήση. Ένα ολόκληρο αεροδρόμιο, για μία πτήση!
    Ένα ολόκληρο, σιωπηλό και 'παγωμένο στο χρόνο' αεροδρόμιο για μία μόνο πτήση...
    Σε μια Κυριακή που ξημέρωνε -νωχελικά- παντού εκτός από μέσα μου.
    Μόλις, 2 λεπτά πριν, σε αποχαιρέτησα.
    Μόλις 2 λεπτά πριν, απέκτησα Έρημο...
    Και έχει στην άκρη της, ένα μεγάλο αεροδρόμιο...
    Και μία αίθουσα αναχωρήσεων σιωπηλή και παγωμένη.
    Έχει και ανθρώπους... πολλούς ανθρώπους... και ιμάντες.
    Από εκείνους τους μπλε.
    Πολλούς ιμάντες. Για όλους...

    Δεν μου ‘στειλες ποτέ νέα σου...



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #2998   /   07.10.2005, 00:42   /   Αναφορά
    Τα σέβη μου !
    AT
    #2999   /   07.10.2005, 01:08   /   Αναφορά
    Με κατάπιε, πρωτού το καταπιώ.... μπράβο!!!
    #3000   /   07.10.2005, 04:05   /   Αναφορά
    Πραγματικά εξαιρετικό: ακαριαίο, εύστοχο και οξύτατο το χτύπημα! Τα συγχαρητήριά μου!

    Υ.Γ.: Θα περιμένουμε να γράφεις πιο συχνά στη στήλη αυτή...
    #3001   /   07.10.2005, 09:44   /   Αναφορά
    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    #3002   /   07.10.2005, 13:09   /   Αναφορά
    Ευχαριστούμε... *****
    #3003   /   07.10.2005, 13:53   /   Αναφορά
    Με έκανε να πονεσω....Πολύ καλό!
    #3004   /   07.10.2005, 13:59   /   Αναφορά
    Θα ήθελα το πριν...και το μετά...

    Μην το αφησεις σε παρακαλώ...
    #3005   /   07.10.2005, 16:31   /   Αναφορά
    το διαβάζω από το πρωί και το χαιρομαι! Απρόσμενο το δώρο σου και η πλάκα είναι πως ενώ συνήθως είμαι αυτάρκης, θέλω κι άλλο... Ώρα καλή σε όσα ζεις και όσα γράφεις!

    Ευχαριστούμε!
    #3007   /   07.10.2005, 17:26   /   Αναφορά
    ..............................Ευχαριστούμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Administrator
    #3008   /   07.10.2005, 17:41   /   Αναφορά
    Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις. Μία μόνο στιγμή, την κάνεις αιωνιότητα, χωρίς να κουράζεις ούτε στο ελάχιστο... Μακάρι να έχεις γράψει κάποιο βιβλίο... και να πέσει μια μέρα στα χέρια μου...
    #3009   /   07.10.2005, 18:06
    Με συγκίνησες... Υποκλίνομαι!!!

    #3011   /   08.10.2005, 01:55   /   Αναφορά
    Απο το πρωί το διαβάζω, και το ξαναδιαβάζω, και το ξαναδιαβάζω...και δεν μπορώ να το χορτάσω!

    Να είσαι καλά!! Και περιμένουμε κι άλλα,ε?! ;-)
    #3012   /   08.10.2005, 16:00
    Το "μ' αρέσει" είναι πολύ λίγο για να εκφράσει την εκτίμησή μου γι' αυτό που μόλις διάβασα! Κοφτές λέξεις...προτάσεις...νοήματα...μα συνεχές και αδιάσπαστο το συναίσθημα! Και οι εικόνες!!!!

    Μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση μελαγχολίας, ένα "να πάρει! Πάλι Έρημος!" Να 'σαι καλά και... συμφώνω με τη Σοφία... αποκάλυψε το πριν και το μετά!

    #3013   /   08.10.2005, 18:31
    Υποκλείνομαι στον τρόπο γραφής, στις λέξεις, στα νοήματα...στο δημιουργό!!!

    Αν υπάρχει στ' αλήθεια υπόλοιπο, τότε κρατάς στα χέρια σου ένα αριστούργημα...Αν όχι...τι περιμένεις;...

    #3014   /   08.10.2005, 19:03   /   Αναφορά
    Ένα ολόκληρο αεροδρόμιο, για μία πτήση!



    #3020   /   09.10.2005, 15:55   /   Αναφορά
    Καλησπέρα...

    Σας ευχαριστώ όλους για τα θερμά σχόλια σας!

    Νοιώθω αμήχανα απέναντι τους...

    Μου χαρίσατε ενα χαμόγελο και αυτό με τροφοδοτεί!

    Να 'στε καλά!

    :)



    Σημείωση:

    Αν θα υπάρξει prequel ή sequel, δεν το γνωρίζω ακόμη...

    Εάν και όταν συμβεί θα είναι αφιερώμενο σε σας! -προκαταβολικά!
    #3123   /   23.10.2005, 00:51   /   Αναφορά
    Βαθύ, εσωτερικό, ευαίσθητο...με συγκίνησε η γραφή σου...το ξαναδιαβάζω...
    #10598   /   02.12.2007, 10:49   /   Αναφορά
    Μόλις, 2 λεπτά πριν, σε αποχαιρέτησα.

    Μόλις 2 λεπτά πριν, απέκτησα Έρημο...



    Τι να πω??Τέλειο
    #13091   /   17.04.2008, 01:03   /   Αναφορά
    Πω, πω! Τι να πω; Άπιαστο!!

    Συγχαρητήρια!