Ελληνικό Ροκ

Τον Μανώλη Νταλούκα τον πρωτογνώρισα –σαν αναγνώστης- από το “Ωλεσίοικον”, ένα βιβλίο με θέμα “το ροκ σαν ένας κάποιος τρόπος ζωής”, που κυκλοφόρησε το 1981.

Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα, στις 31 Μαρτίου του 2006, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγκυρα, το βιβλίο του, “Ελληνικό Ροκ: ιστορία της νεανικής κουλτούρας από τη γενιά του Xάους μέχρι το θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου 1945-1990”.

Αυτή τη χρονική περίοδο, ο Νταλούκας τη χωρίζει σε έξι μεγάλες εποχές:

-Την εποχή του χάους, που περιλαμβάνει τα χρόνια 1945 με 1953 και αφορά στην πρώτη μεταπολεμική νεανική κουλτούρα, γνωστή ως κουλτούρα των «ανεύθυνων». Οι ανεύθυνοι “δρουν” αμέσως μετά τον πόλεμο. Δημιουργούν κυρίως ταχυδράματα και ποιητικά έργα.

-Την εποχή της Παράγκας (1953-1955), με τον Σίμο και τους υπαρξιστές.

-Την σκοτεινή εποχή, δηλαδή τα χρόνια 1956 με 1960 με τον τεντιμποϊσμό και τη φριχτή αστυνομική αντίδραση των διαπομπεύσεων.

-Την εποχή της χρυσής νεολαίας: Τα χρόνια 1960 με 1967 φέρνουν την εμπορική εκμετάλλευση της ροκ κουλτούρας. Σχηματίζονται τα πρώτα γνωστά συγκροτήματα και εμφανίζεται η παράλληλη κουλτούρα των ελλήνων μπήτνικς.

-Την εποχή της δικτατορίας (1967-1974) με την ελληνική ψυχεδέλεια αλλά και τον αντιδικτατορικό αγώνα των φοιτητών.

-Την ύστερη εποχή, από τα χρόνια της μεταπολίτευσης (1974) μέχρι τον θάνατο του Παύλου Σιδηρόπουλου (1990).

Ο Νταλούκας γράφοντας αυτή την ιστορία του ελληνικού ροκ, δεν κάνει μια απογραφή των μουσικών συγκροτημάτων.
Έχοντας ερευνήσει αρχεία και δημοσιεύματα και αξιολογώντας μαρτυρίες πρωταγωνιστών της εποχής, περιγράφει την ανάδειξη μιας κουλτούρας:
Ζωγραφική, ποίηση, λογοτεχνία, συνήθειες, γλώσσα και ντύσιμο είναι μερικά από τα ροκ στοιχεία που συνυπολογίζει, σε αυτή την απόπειρα μελέτης της ροκ διάθεσης στην Ελλάδα.

Ο Μανώλης Νταλούκας έχει επίσης γράψει τις βιογραφίες: “Jim Morrison 1”, “Jim Morrison 2” και “Αποκαλύψατε τον Ντέηβιντ Μπάουι”.