Οι Μεγάλοι Απόντες: George Harrison (1943-2001)

Εισαγωγή & Βιογραφία

"Can't say what I'm doing here, but I hope to see much clearer after living in the material world"

Στον κόσμο μας, υπάρχουν major και minor μεγαλοφυΐες. Δυστυχώς, οι δεύτερες τείνουν να επισκιάζονται επειδή το σύστημα προωθεί τις πρώτες. Ο George Harrison είναι μία από αυτές τις minor μεγαλοφυΐες και οι πολλοί τον σέβονται συνήθως για τη Μπητλική του περίοδο και όχι για τη σόλο καριέρα του.

Ο George γεννήθηκε στο Liverpool στις 25 Φεβρουαρίου του 1943. Η ιστορία του και το πέρασμά του από τους Beatles είναι γνωστά και δεν θα μείνω σ’ αυτά. Ίσως να γράψω ελάχιστα πράγματα και λέω “ίσως”, γιατί δεν ξέρω ακόμα τι συνειρμούς θα έχω...

Μέσα στα χρόνια, ανέπτυξα μία “περίεργη” σχέση με τον George και όταν “έφυγε” έκλαψα πάρα πολύ. Τον είχα ξεχωρίσει αμέσως από τη διάσημη τετράδα και τον είχα κάνει “δικό μου”. Παρακολουθούσα πάντοτε τι έκανε, τι έλεγε, τι έπαιζε, στεναχωριόμουνα όταν ο φακός εστίαζε περισσότερο στους John & Paul, αλλά όταν ξεκίνησε τη σόλο καριέρα του, έβγαλα τα απωθημένα μου. Αγόραζα τους δίσκους του με κλειστά τα μάτια, αγόραζα τις παρτιτούρες του, μάθαινα μανιωδώς να παίζω τα τραγούδια του για να τα τραγουδάω στις φιλικές συγκεντρώσεις και κλεινόμουν μέσα τους γαληνεύοντας. Ήταν για μένα ένας πολυαγαπημένος φίλος που ναι μεν δεν γνώρισα ποτέ, αλλά δεν είχε σημασία αυτό. Έτσι κι αλλιώς, “ζούσαμε” μαζί όλα αυτά τα χρόνια με ένα album του, με μία συναυλία του, με μία συνεργασία του, με μία ταινία του, με μία δήλωσή του…


Το ποσοστό των τραγουδιών του στη διάρκεια της Μπητλικής περιόδου, ήταν ελάχιστο σε σύγκριση με το διάσημο συνθετικό ντουέτο της μπάντας, αλλά αυτό όμως το ελάχιστο, ήταν πολύ ….μεγάλο!!! Ο George έχει επικριθεί για συντηρητισμό και ηθικοθρησκευτικολογίες και είναι αλήθεια ότι οι στίχοι του έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα και ναι, η καριέρα του μετά το All Things Must Pass δεν ήταν και πολύ στα ύψη. Ο ίδιος άλλωστε ήταν πάντοτε low profile.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 60, γοητεύτηκε από την Ινδική Φιλοσοφία επηρεάζοντας πολύ συχνά τους στίχους του αλλά και τις μελωδικές του γραμμές και πολλοί μπορεί να το θεωρείτε αυτό υπερβολικό και κουραστικό. Να θυμάστε όμως ένα πράγμα: Η πνευματικότητα του George είναι βαθιά και ο George είναι εκατό στα εκατό αγνός και αυθεντικός σε ότι κι αν κάνει και λόγω αυτής της αγνότητας και της αυθεντικότητας έφτιαξε το αριστουργηματικό All Things Must Pass που εξακολουθεί να παραμένει καλύτερο ακόμα και αν βάλεις από την άλλη μεριά της ζυγαριάς, όλα -μα όλα- τα albums που έχουν κάνει οι δύο πρώην συνεργάτες του στη σόλο καριέρα τους (Sorry John!!!).

Υπήρξε μελωδικότατος τραγουδοποιός με μοναδική εξαίρεση μερικά τραγούδια του στη δεκαετία του 80, αλλά είναι αλήθεια ότι αυτή η δεκαετία υπήρξε προβληματική για πολλούς καλλιτέχνες του Rock του .….παρελθόντος μας. Μπορεί να μην είχε το “τσαγανό” που είχε ο Paul, αλλά είναι γεγονός ότι ήξερε τι να κάνει και πώς να το κάνει. Το μόνο πρόβλημα που φάνηκε να έχει, είναι ότι μετά από το All Things Must Pass, δεν έκανε τίποτα όχι εφάμιλλο, αλλά εννοώ ότι δεν έκανε τίποτα για να βοηθάει το κάθε καινούργιο του album να “ταξιδεύει” στην αγορά. Επαναλαμβάνεται και δεν καινοτομεί, ενώ μπορεί να το κάνει. Ίσως να μην ήταν αυτός ο στόχος του. Ο George ήταν ήσυχος, απομονωμένος και θρησκευόμενος άνθρωπος και έτσι εξηγείται και η μακρόχρονη φιλία του με τον Bob Dylan. Οι δίσκοι του ήταν “σπιτικοί” σα να έβγαιναν μέσα από το προσωπικό του ημερολόγιο. Σε παρακινούν, αλλά δεν σε διεγείρουν. Για μια μερίδα ανθρώπων βέβαια -και δεν έχει σημασία αν είναι μικρή ή μεγάλη η μερίδα- αυτή καθ’ εαυτή η παρακίνηση, μπορεί να είναι και ο ίδιος ο ορισμός της διέγερσης. Εξαρτάται φυσικά, τι ψάχνει κανείς να βρει. Τον αγαπώ πάρα πολύ που ήταν εδώ “μαζί μου” και στη συνέχεια του άρθρου, θα προσπαθήσω να ξεφύγω από την υποκειμενικότητά μου και ιδού η πρώτη αντικειμενική μου δήλωση:

Τον αγαπώ πάρα πολύ, αλλά παρ’ όλα αυτά, σπάνια θα βάλω να ακούσω κάτι δικό του με εξαίρεση φυσικά το αριστουργηματικό All Things Must Pass, το οποίο για κάθε συλλογή είναι must!!! Δεν μου δίνει το “νεύρο” που χρειάζομαι. Επειδή όμως όλες οι ώρες δεν είναι ίδιες, επειδή χρειαζόμαστε και το χαλάρωμα για να βάζουμε κάποια πράγματα στη θέση τους, θεωρώ ωφέλιμες τις ακροάσεις που κατά καιρούς κάνω στα δισκάκια του. Και ξέρετε κάτι; Όλοι χρειαζόμαστε και λίγο Sri Krishna στη ζωή μας.

Παντρεύτηκε την Patti Boyd το 1966 και χώρισε το 1977. Η Boyd παντρεύτηκε με τον καλύτερό του φίλο, τον Eric Clapton, αλλά αυτό δεν διατάραξε καθόλου τη φιλική του σχέση του με τον Eric. Ήταν όχι μόνο παρών στο γάμο του φίλου του με την πρώην γυναίκα του, αλλά κάνανε και ένα τζαμάρισμα παρέα.

Ο George παντρεύτηκε την Olivia Arias το 1978, αμέσως μετά τη γέννηση του γιου τους Dhani και το 1979, ίδρυσε την Handmade Films μαζί με τον Denis O'Brien και ασχολήθηκε με παραγωγές κινηματογραφικών ταινιών.

Το 1988 έφτιαξε τους Travelling Wilburys μαζί με τους Roy Orbison, Bob Dylan, Tom Petty, & Jeff Lynne.

Πέθανε στο Λος Άντζελες (μετά από πολύχρονη και σκληρή μάχη με τον καρκίνο) στις 29 Νοεμβρίου του 2001 σε ηλικία 58 ετών.

Τα τελευταία του λόγια: “Love One Another”.