ελληνική μουσική
    507 online   ·  210.821 μέλη
    Μερικές φορές ο έρωτας τυχαίνει να είναι παράνομος. Αφιερωμένο σε αυτούς που τον έζησαν και σε αυτούς που θα τον ζήσουν...
    Γράφει το μέλος Βασίλης Σαλταγιάννης (VasilisSaltagiannis)
    3 άρθρα στο MusicHeaven
    Παρασκευή 13 Απρ 2007
    Ο Έρωτας είναι παράξενος και πανίσχυρος. Μπορεί να σε κάνει αφέντη, μπορεί να σε κάνει σκλάβο, μερικές φορές και τα δύο μαζί. Είναι ικανός να σε τσακίσει κάνοντάς σε σκουπίδι, αλλά και να σε ξυπνήσει και να σε γλιτώσει από τα χειρότερα, βγάζοντας από μέσα σου όση δύναμη και ομορφιά έχεις. Επίσης μερικές φορές ο έρωτας αυτός τυχαίνει να είναι παράνομος. Αφιερωμένο σε αυτούς που τον έζησαν και σε αυτούς που θα τον ζήσουν...


    ΠΑΡΑΝΟΜΟ
    Βασίλης Σαλταγιάννης

    Με καταιγίδα στο μυαλό
    και στα ταξίδια μόνος
    Της τρέλας το αντίδοτο
    τ’ ασήμωσε ο πόνος

    Μες των ματιών σου τις σπηλιές
    ψάχνω να βρω χρυσάφι
    Της Κίρκης τα γητευτικά
    να μείνουνε στο ράφι

    Μέλι πάνω στο στόμα σου
    και πορφυρά τα χάδια
    Λεπίδια τ’ ακροδάχτυλα
    παράνομα τα βράδια

    Ανέτειλα και έδυσα
    στη νύχτα σου σαν άστρο
    Με την ψυχή μου επόρθησα
    τ’ απάτητό σου κάστρο

    Σαν απελάτης σε κρατώ
    στα τείχη σου κρεμιέμαι
    και στης πηγή σου το νερό
    πεθαίνω και γεννιέμαι

    Ανάβω μες το βλέμμα σου
    λιώνω στην αγκαλιά σου
    σβήνω κι αποτυπώνομαι
    μέσα στα σωθικά σου

    Τη μια γλυκό του κουταλιού
    τη μια ξινό λεμόνι
    του έρωτα ετούτο το πιοτό
    ποτέ δεν τελειώνει




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #7956   /   14.04.2007, 00:25   /   Αναφορά
    Τί να πω; Ακρως... αληθινό!

    Περισσότερο σε χαίρομαι Βασίλη, για τις εικόνες που βγαίνουν από μέσα σου κι είναι αυτές που παιρνούν εμπρός από τα μάτια της ψυχής σου. Αυτή, λοιπόν, η έκθεση του τόσο καθαρά "εντός σου" είναι σπουδαίο πράγμα και προϋποθέτει και κότσια... Εύχομαι του έρωτα το άχτι να αποτελεί αφορμή για εσένα να γράφεις τραγούδια και να τα χαιρόμαστε, παρά να σε παιδεύει... Αν και αυτό είναι μοιραία αναπόφευκτο...

    Αρα, πάντα τέτοια!
    #7960   /   14.04.2007, 13:35
    Αν και δεν με παιδεύει πια...με παίδεψε (και με τις δύο έννοιες), στο παρελθόν. Για καιρό έκανε τη βόλτα του μέσα μου και εμφανίστηκε τώρα καβάλα σε ακόρντα και μελωδίες. Παράξενα πράγματα...

    Ελπίζω τα μαθήματα να τελειώσαν και να πάρω κι εγώ το απολυτήριο...

    #7958   /   14.04.2007, 05:07   /   Αναφορά
    Βασίλη ...υποκλίνομαι!!!



    Υ.Γ.

    Και σου 'χω πει τόσες φορές, στείλε ένα cd στη διεύθυνση που σου έχω δώσει!

    Θα τα πούμε την Κυριακή!!!



    :-)



    #7961   /   14.04.2007, 13:41   /   Αναφορά
    Να πω επίσης ότι υπάρχει στην music page μελοποιημένο, όπως και ένα ακόμη καινούριο με τίτλο "Ερωτικό", δια χειρός Πηγής Καφετζοπούλου.
    #7962   /   14.04.2007, 13:41   /   Αναφορά
    Σαλταγιάννη το έκανες το μουσικό σου θαυματάκι (πάλι)....έχθες το "κατέβασα" από την δουλειά μου και το άκουσα κιόλας...ήμουν το 3ο κλικ!!!!

    Το έντοπισα το "παράνομο" από την αρχή του.........



    Βασίλη πραγματικά είναι υπέροχο τραγούδι ....σίγουρα θα αφιερωθεί σε πολύ κόσμο....!!!



    "Μέλι πάνω στο στόμα σου

    και πορφυρά τα χάδια

    Λεπίδια τ’ ακροδάχτυλα

    παράνομα τα βράδια"



    Ε.Τ.

    #7964   /   14.04.2007, 16:01   /   Αναφορά
    Πολύ καλό!!!! Επίζω να μου επιτρέπεις να το μεταδώσω μέσω νετ ράδιο όταν κάνω εκπομπή... :) Ευγε!!!
    #7965   /   14.04.2007, 16:09   /   Αναφορά
    Σε ευχαριστούμε πολύ... λέει πολλά κι αφού κατέφερες να τα πεις.. εε λυτρώθηκες!
    #7967   /   14.04.2007, 16:22   /   Αναφορά
    Πραγματικά άκρως αληθινό. Το έζησα και το ζώ ακόμα.. δεν ξέρω ποια είναι η γλύκα του παράνομου αλλά είναι συνήθως απρόσμενη. Πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος και τα λόγια σου το περιγράφουν απόλυτα αυτό το συναίσθημα.

    Μπράβο σου.
    #7970   /   14.04.2007, 17:24   /   Αναφορά
    Αισθαντικό ... Κάπου διάβαζα την κουβέντα: Τα αισθήματα δεν τα ελέγχομε, ελέγχομε όμως τις συμπεριφορές και τον τρόπο που τα χειριζόμαστε. Επίσης , ένας φίλος ψυχολόγου έγραφε πρόσφατα σε ένα φόρουμ ότι είναι πιο εύκολο να κερδίσεις το λαχείο παρά να φτουρίσει παράνομος έρωτάς σου. Έτσι έλεγε.. Αλλά τα αισθήματα από μόνα τους δεν έχουν λογική.
    #7971   /   14.04.2007, 17:25
    φίλος ψυχολόγος εννοούσα

    Administrator
    #7972   /   14.04.2007, 17:30   /   Αναφορά
    Καθαρά Σαλταγιάννικο :)



    ΥΓ. Και μια μικρή ένσταση: ο προτελευταίος στίχος παραείναι μεγάλος. Μήπως πρέπει να γίνει κι αυτός οκτασύλλαβος; Πχ "του έρωτά σου το πιοτό"
    #7974   /   14.04.2007, 20:53
    Γιώργο... ακουσέ το στην σελίδα του "Σαλταγιάννα" και θα σου αρέσει έτσι όπως είναι θα δεις.........

    ;)

    #7975   /   14.04.2007, 21:50   /   Αναφορά
    Πανέμορφο!!!!!

    Σωστή η παρατήρηση του jorge

    #7976   /   15.04.2007, 00:12   /   Αναφορά
    Γράφεις για την Κίρκη και τα γητευτικά που μείνανε στο ράφι (αλήθεια τα γητευτικά είναι τα μαντζούνια της Κίρκης;) και προχωρείς στη συνέχεια ως απελάτης. Δηλαδή από την μυθολογία φτάνεις στη βυζαντινή εποχή και στους φρουρούς των συνόρων του βυζαντινού κράτους.



    Ως αναγνώστρια, σίγουρα μπορώ να βρω όμορφες λέξεις κι ευρύτερες έννοιες, αλλά δεν διακρίνω μία κάποια συνοχή.Είναι σαν η κάθε στροφή να είναι

    αυτοτελής, σαν μικρές παρανομίες λέξεων μαζί, μα έλα που οφείλουν να ενταχθούν σε ένα σύνολο, αυτό του ποίηματος.



    Όσο για τη μελωποίηση, μ΄αρέσει ο ήχος ετούτος, μα δεν μου μένει η βασική έννοια του ποιήματός σου, αυτής της παρανομίας του έρωτα, που τόσο όμορφα γράφεις στο εισαγωγικό σου σημείωμα.



    Μουσικά, ενδιαφέρον το refrain, κυρίως εκεί στο "κρό" από το ακροδάχτυλα, εκεί είναι σαν να χωράει όλη η παρανομία σου.
    ph
    #7978   /   15.04.2007, 02:18   /   Αναφορά


    Στην ηθική δεν έκανα αγάπη μου χωρίστρα

    και όλοι με φωνάζουνε κακιά κι αντροχωρίστρα.

    Γεύση από μουρουνόλαδο ή από καταίφι

    εγώ για πάρτυ σου προχώρησα σ' όλα τα νέα ήθη.



    Θεε μου! Πόσο εύκολα με μια Κίρκη και ένα ξινό λεμόνι ξεγελιέστε.
    #7979   /   15.04.2007, 08:14   /   Αναφορά
    Νεφέλη, μου δίνεις αφορμή να πώ την άποψή μου

    Το ποίημα του Βασίλη το αναλύεις με ένα ορθολογιστικό τρόπο, που δεν νομίζω

    πως ταιριάζει στην ποίηση και γενικά στην τέχνη

    Εδώ δεν πρόκειται για ιστορικά γεγονότα που είναι απαραίτητο να έχουν συνοχή

    και να είναι ταξινομημένα και τακτοποιημένα

    Εδώ μετράει η δόνηση που μπορείς να δεχθείς και όχι οι λέξεις αυτές καθεαυτές

    Άν κάτι σου μιλήσει κατευθείαν στο θυμικό και το αισθανθείς, τότε από μόνα τους

    τα νοήματα ξεδιπλώνονται μια χαρά

    Οπότε το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι ανοικτός και να αφήσεις να σε διαποτίσει

    το συναίσθημα

    Το ίδιο ισχύει κατ' εμέ, και στην μουσική και στην ζωγραφική και γενικά

    Η τέχνη δίνει στον καθένα την ευκαιρία να "δεί" τις δικές του εικόνες και να κάνει

    το ατομικό του "ταξίδι"

    Και αυτή είναι η μαγεία της, ότι δηλαδή δεν είναι συγκεκριμένη και δεν αναλύεται

    #7980   /   15.04.2007, 13:50
    Συμφωνώ απόλυτα με την Shakti σε σχέση με το σχόλιο της nefos.



    Μπράβο Βασίλη ,πανέμορφο το κομμάτι,κυλάει σαν γάργαρο νεράκι η μουσική και ο στίχος σου.


    #7981   /   15.04.2007, 14:12   /   Αναφορά
    Η υποκειμενικότητα στην τέχνη είναι δικαίωμα του καθενός. Με αυτό το κριτήριο νομίζω έχω το δικαίωμα να έχω απορίες σχετικά με αυτά τα οποία ρώτησα τον ίδιο τον δημιουργό. Θεωρώ πλεονέκτημα να μπορέσει ο ίδιος να μου απαντήσει ώστε πιθανώς να δω μέσα από εκείνον αυτό που θέλησε να εκφράσει και που εγώ με τον τρόπο μου (τον οποίο το μέλος Shakti αναφέρει ως ορθολογιστικό, κάτι που προφανώς και διαφωνώ). Είναι τόσο παράλογο δηλαδή να ζητάω από τον άλλον να μου εξηγήσει αυτό που είχε κατά νου όταν δεν δύναμαι να καταλάβω/ταξιδέψω/μαγευτώ/κτλ με τα λόγια του;
    #7982   /   15.04.2007, 15:00   /   Αναφορά
    Εγώ δεν μίλησα για λογαριασμό του Βασίλη

    Καί βέβαια έχεις το δικαίωμα να σου εξηγήσει ο ίδιος ο δημιουργός

    τί είχε κατα νού

    Είπα την δική μου άποψη για το σχόλιό σου
    #7984   /   15.04.2007, 17:08   /   Αναφορά
    Υπέροχο, με μάγεψε...Το άκουσα και μελοποιημένο. Μπράβο, πάντα τέτοια!

    Στην υγειά μας!...
    #7988   /   15.04.2007, 19:26   /   Αναφορά
    Πολύ ωραίο .... πονεμένε Βασίλη
    #7989   /   15.04.2007, 19:31   /   Αναφορά
    Πολύ όμορφο! Το παράνομο έχει μια γλύκα και μια μαγεία που περικλείει με διαφορετική ένταση και μυστήριο τον έρωτα...αλλά έχει και την αντίθετη πλευρά όταν δε σου επιτρέπει να χαρείς απλές καθημερινές στιγμές..
    #8000   /   16.04.2007, 17:20   /   Αναφορά
    Χαίρομαι που αγγίζω ευαίσθητες χορδές...

    και ανθρώπους με ευαισθησίες.
    #8031   /   19.04.2007, 17:01   /   Αναφορά
    Έρωτας... ναι...

    Όμορφο

    "Τη μια γλυκό του κουταλιού

    τη μια ξινό λεμόνι

    του έρωτα ετούτο το πιοτό

    ποτέ δεν τελειώνει"



    Τα λένε όλα οι στίχοι! (και πολλοί άλλοι που έχουν γραφτεί για τον φτερωτό θεό φυσικά)...
    #8050   /   20.04.2007, 17:14   /   Αναφορά
    para polu wraio! alithina ekfrazei kati to paranomo me aftes tis antitheseis pou provalontai! sigxarhthria k na dimosiefseis k allo!

    #8435   /   27.05.2007, 13:42   /   Αναφορά
    Ας αφήσουμε τους στίχουν και τις λέξεις να κυλήσουν μέσα στο μυαλό μας ήρεμα δίχως να τους κάνουμε μια ανάλυση :) εδώ μιλάμε για τέχνη κι αυθορμητισμό :)



    Μπράβο Βασίλη :) πολύ όμορφο το ποίημα :)
    #8436   /   27.05.2007, 13:42   /   Αναφορά
    Ας αφήσουμε τους στίχουν και τις λέξεις να κυλήσουν μέσα στο μυαλό μας ήρεμα δίχως να τους κάνουμε μια ανάλυση :) εδώ μιλάμε για τέχνη κι αυθορμητισμό :)



    Μπράβο Βασίλη :) πολύ όμορφο το ποίημα :)
    #8457   /   30.05.2007, 11:51
    Πολύ όμορφο το ποίημά σου Βασίλη και... ευχαριστώ για την αφιέρωση ;-)

    #8803   /   05.07.2007, 12:53   /   Αναφορά
    Ωραία όλα αυτά....αλλά το άκουσμα του τραγουδιού μου θύμισε πόλύ έντονα τα σμυρνέικα....και το στυλ του Θαλασσινου παντού διάσπαρτο-από μουσική,από ερμηνεία μέχρι και στίχο.

    Θα μου πεις τώρα,παρθενογέννηση δεν υπάρχει.....

    Πέρα από αυτά αν δεν το έβλεπα έτσι προκατειλημένα είναι καλο.