Οι Ποιητές της Rock: Paul Simon (Simon & Garfunkel)

Live & Συλλογές (S & G)

*** LIVE ALBUMS:

** The Concert In Central Park (1982)
Tracks: 1) Mrs Robinson 2) Homeward Bound 3) America 4) Me And Julio Down By The Schoolyard 5) Scarborough Fair 6) April Come She Will 7) Wake Up Little Suzie 8) Still Crazy After All These Years 9) American Tune 10) Late In The Evening 11) Slip Slidin' Away 12) A Heart In New York 13) Kodachrome/Maybellene 14) Bridge Over Troubled Water 15) Fifty Ways To Leave Your Lover 16) The Boxer 17) Old Friends 18) The 59th Street Bridge Song (Feelin' Groovy) 19) The Sound Of Silence

Ο Paul και ο Art χώρισαν τους δρόμους τους και ζουν μια χαρά ο ένας χωρίς τον άλλον. Κάνει ο καθένας τα δικά του solo albums, μέχρι που αποφασίζουν να κάνουν ένα reunion live concert που μάλιστα θα ηχογραφηθεί. Το live αυτό, έγινε στο Central Park της Νέας Υόρκης στις 19 Σεπτεμβρίου του 1981 με 500,000 κόσμο. Ο Simon εν πάση περιπτώσει, λέει και μερικά δικά του από τη σόλο καριέρα του ('Me And Julio Down By The Schoolyard', 'Still Crazy After All These Years' & 'Fifty Ways To Leave Your Lover') και ποτέ δεν μάθαμε τι έκανε ο Art όταν ο Paul τα τραγουδούσε αυτά. Λέτε να πήρε κανέναν υπνάκο; Πάντως δεν ήταν και τόσο ευγενικό από μέρους του να προκαλέσει αμηχανία στον παλιό του φίλο λέγοντας κομμάτια που δεν ήταν κοινά τους. Είπε πέντε δικά του αφήνοντας τον Art να πει μόνο ένα. Τι αναλογία είναι αυτή; Καλύτερα να του έλεγε “Αρθούρε θα παίξω στο Central Park. Θέλεις να έρθεις να πούμε και μερικά τραγουδάκια παρέα;” Οι φωνητικές τους αρμονίες όπως και να ‘χει το θέμα, είναι υπέροχες στα 'Bridge Over Troubled Water', 'Feelin' Groovy', 'Scarborough Fair' & 'Homeward Bound' και δεν νομίζω ότι υπήρχε έστω και ένας από τους 500,000 που να προτιμούσε να ακούσει τα σόλο κομμάτια του Simon αντί για αυτά. Το 'Boxer' δεν βγήκε και τόσο καλό, αλλά το κλείσιμο με το 'Sound Of Silence' είναι ανεπανάληπτο. Υπέροχος δίσκος.

* Σχόλιο: Ευχάριστο reunion concert που εάν δεν ήταν τα solo κομμάτια του Simon, θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν greatest hits live collection.

** Live From New York City (2002)
Tracks: 1) He Was My Brother 2) Leaves That Are Green 3) Sparrow 4) Homeward Bound 5) You Don't Know Where Your Interest Lies 6) A Most Peculiar Man 7) The 59th Street Bridge Song (Feelin' Groovy) 8) The Dangling Conversation 9) Richard Cory 10) A Hazy Shade Of Winter 11) Benedictus 12) Blessed 13) A Poem On The Underground Wall 14) Anji 15) I Am A Rock 16) The Sound Of Silence 17) For Emily, Whenever I May Find Her 18) A Church Is Burning 19) Wednesday Morning, 3 A.M.

Αυτός ο δίσκος αφορά σε ένα περίφημο live του ντουέτου στο Carnegie Hall στις 22 Ιανουαρίου του 1967. Η ημερομηνία του live είναι πολύ σημαντική. Η ψυχεδελική επανάσταση δεν έχει ακόμα “φουλάρει” (τουλάχιστον στις ΗΠΑ, που “τρέφονται” με ψίθυρους ότι “κάτι τρέχει” στο Λονδίνο), ο χιππισμός προς το παρόν δεν έχει αλλοτριωθεί και τύποι όπως ο ο Country Joe McDonald παίζουν για τα φιλαράκια τους (κάτι σαν το Blue Note ένα πράμα) χιππάροντας με “ασφάλεια”. Το Rock 'n' roll είναι ακόμα underground και αφορά την μειονότητα. Κανείς δεν φαντάζεται αυτό που σε λίγο θα συμβεί και οι “ιθύνοντες” της μουσικής κουλτούρας, αποφεύγοντας μπάντες με ηλεκτρικό εξοπλισμό και ένταση, προτιμούν lives από νεαρούς ρομαντικούς τραγουδοποιούς με απαλή φωνή, ερασιτέχνες και ήσυχους, με μία ακουστική κιθάρα. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σήμερα η μουσική είναι βιομηχανία και οι ρομαντικοί νεαροί δύσκολα επιβιώνουν μέσα σε ένα σύστημα που ζει και κινείται με την πεποίθηση ότι το χρήμα κινεί τα πάντα. Οι ρομαντικοί νεαροί του σήμερα, είναι μία μοναχική “φυλή” που πεθαίνει. Τι μένει λοιπόν; Μένει κάτι; Ναι μένει κάτι! Μένει η εικόνα των τροβαδούρων Simon & Garfunkel που έγραψαν το 'Mrs Robinson', το “Boxer” και ένα σωρό άλλα υπέροχα κομμάτια. Στο μεγαλύτερο μέρος του live, οι Paul & Art δείχνουν αυτό ακριβώς που είναι. Ευγενικοί και ρομαντικοί νεαροί. Και αυτή είναι μία εικόνα που λείπει από το σήμερα και φωτογραφίζει την αγνότητα του τότε, που σήμερα είναι απούσα. Ο δίσκος λοιπόν αυτός, κουβαλάει όλη την ατμόσφαιρα της εποχής που περιγράφω πιο πάνω και γι αυτό το λόγο, είναι πολύ σημαντικός. Το 'A Church Is Burning' είναι ένα κομμάτι από τα πρώτα τους και που για κάποιο λόγο δεν μπήκε στον πρώτο τους δίσκο. Το 'You Don't Know Where Your Interest Lies' είναι μία προσπάθεια του Simon να ….Ντυλανίσει! Βέβαια λείπει από εδώ το 'Scarborough Fair', αλλά δεν μπορούσαν να αναπαράγουν τα τόσα φωνητικά και είναι κατανοητό. Πιστέψτε με: Το Live From New York City είναι ότι καλύτερο για την πρώτη προσέγγιση στους Tom & Jerry και είναι τόσο καλό, όσο τίποτα άλλο.

* Σχόλιο: Κάντε ένα καλό ξύρισμα, φορέστε καινούργιο μπλουζάκι, τζην, φτιάξτε φραπεδάκι, αράξτε και ετοιμαστείτε να υποδεχτείτε δύο ευγενικούς νεαρούς σε μία υπέροχη παράσταση.

*** ΣΥΛΛΟΓΕΣ:

** The S & G Collection (1997)
'Homeward Bound', 'Feelin' Groovy', 'Scarborough Fair'. 'America', 'Mrs Robinson', 'I Am A Rock', 'Sounds Of Silence', 'Bridge Over Troubled Water', 'Cecilia', 'Boxer'…. Για ποια τραγούδια να γράψω και τι να γράψω; Είναι όλα υπέροχα!!!

* Σχόλιο: Μία συλλογή για τον καθένα! Αν θέλετε μόνο έναν τους δίσκο, να τον προτιμήσετε!