Το πρώτο μας φιλί

Και πλησιάζεις και με μια απαλή, αργή κίνηση ακουμπάς τα χείλη σου πάνω στα δικά μου...
Κι εγώ... ξαφνικά παγώνω. Μένω εκεί να τρέμω στα κύματα αέρα που εκπέμπεις...
όλες οι αναμνήσεις με χτυπάνε. Κι εγώ δακρύζω...
Τα μάτια μου θολώνουν και πια αδυνατώ να εστιάσω στο πρόσωπο που τώρα βρίσκεται τόσο κοντά μου.
Τα χείλη μου ακουμπάνε τα δικά σου μόνο για 7 δευτερόλεπτα.
7 τα δευτερόλεπτα...
7 τα θανάσιμα αμαρτήματα...
7 και τα θαύματα του κόσμου......
Όλα αυτά είσαι εσύ..
Τα πάντα είσαι εσύ..
Για πάντα είσαι εσύ...
Και πας να τραβηχτεις...Μην φυγεις!
Όχι ακομα!
Πριν φύγεις θέλω κάτι από σένα..
Κάτι καλό, να θυμάμαι απ΄την μορφή σου.
Μια σταγόνα απο το άρωμά σου..
Λίγο ιδρώτα απο το κορμί σου..
Ένα χάδι τρυφερό που δεν μού δωσες ποτέ....