Επάγγελμα: Άνθρωπος

Επάγγελμα: Άνθρωπος



Σε ονομάζουν «Ανθρωπάκο», «Άνθρωπο κοινό» λένε πως μια καινούργια εποχή έχει αρχίσει, η «Εποχή του Κοινού Ανθρώπου». Δεν το λες εσύ αυτό, Ανθρωπάκο. Το λένε εκείνοι, οι αντιπρόεδροι των μεγάλων εθνών, όσοι προβάλλονται για εργατοπατέρες, οι μετανοιωμένοι γιοι αστικών οικογενειών, οι πολιτικοί και φιλόσοφοι. Όλοι αυτοί σου «χαρίζουν» το μέλλον σου, χωρίς όμως να ρωτάνε το παρελθόν σου.
Είσαι ο κληρονόμος ενός φοβερού παρελθόντος. Ένα διαμάντι που καίει είναι η κληρονομιά σου στο χέρι σου. Αυτό σου λέω κι εγώ.
Κάθε παθολόγος, παπουτσής, τεχνίτης, ή παιδαγωγός οφείλει να γνωρίζει τις ελλείψεις του αν πρόκειται να κάνει τη δουλειά του και να κερδίσει το ψωμί του. Εσύ, πριν από μερικές δεκαετίες, άρχισες να παίζεις κάποιο ρόλο ηγετικό σε τούτη τη γη. Από τον τρόπο σκέψης το δικό σου και τις δικές σου πράξεις εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Μα οι δάσκαλοι σου και τα αφεντικά σου δε σου λένε πως πραγματικά σκέφτεσαι και τι πραγματικά είσαι. Κανείς δεν τολμάει να εκφράσει για σένα τη μόνη κριτική που θα μπορούσε να σε κάνει ικανό να ορίσεις τη μοίρα σου. «Ελεύθερος» είσαι από μια άποψη μόνο: είσαι ελεύθερος από το να γνωρίζεις πως κουμαντάρεις τον εαυτό σου, ελεύθερος από αυτοκριτική.
Ποτέ δε σε άκουσα να διατυπώνεις το παράπονο: «Με μαθαίνεις πώς να γίνω ο μελλοντικός αφέντης του εαυτού μου, αλλά δε μου λες πώς να ξεπεράσω τον εαυτό μου, ούτε μου μιλάς για τα λάθη που κάνω τόσο στη σκέψη όσο και στις πράξεις μου».

…

Οι δικτάτορες και οι τύραννοι οι οχιές και τα καθάρματα, τα κοπρόσκυλα και οι λυκάνθρωποι θα πάθουν εκείνο που κάποτε προέβλεψε ένας σοφός:
Καλλιέργησα τον σπόρο άγιων λόγων
σε τούτο τον κόσμο
Κι αν ο φοίνικας θ’άχει ξεραθεί
κι αν ο βράχος θ’άχει γκρεμίσει
κι αν τους λαμπροστόλιστους μονάρχες
θ’άχει συνεπάρει ο άνεμος
σα φύλλα σάπια:
Μεσ’ από κάθε κατακλυσμό
χιλιάδες κιβωτοί
θα κουβαλάνε το λόγο μου:
Θα υπερισχύσει!

Το κείμενο είναι απόσπασμα του βιβλίου «Άκου Ανθρωπάκο» του Μεγαλοφυή ή Δονκιχώτη ΒΙΛΧΕΛΜ ΡΑΪΧ. (1972)

Αρκετά χρόνια μετά εξακολουθεί να είναι δύσκολο το να επαγγέλλεσαι την ανθρώπινη υπόσταση σου. Ή μήπως δεν είναι;


xartinooneiro