ελληνική μουσική
    739 online   ·  210.833 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > Aρθρα

    Αλλαγή σκηνικού στην μουσική βιομηχανία και όχι μόνο

    Το internet καταργεί την χρησιμότητα του χρήματος στα ψηφιακά αγαθά (σαν μέσο ανταλλαγής) και δίνει πρόσβαση στην πληροφορία. Η γνώση είναι δύναμη και δεν είναι προνόμιο των ισχυρών.
    Αλλαγή σκηνικού στην μουσική βιομηχανία και όχι μόνο
    Γράφει ο Thymios
    1 άρθρα στο MusicHeaven
    Δευτέρα 21 Απρ 2008
    (Με αφορμή το άρθρο του μέλους sakisgouzonis που δημοσιεύθηκε στο MusicHeaven στις 24 Νοεμβρίου 2007)

    Γιατί αλλάζει το "σκηνικό" στην μουσική βιομηχανία και όχι μόνο;

    Ο παραδοσιακός και πρωτεύον ρόλος μιας "δισκογραφικής εταιρείας" είναι η πραγματοποίηση των παρακάτω:

    1. Ηχογράφηση του μουσικού κομματιού
    2. Παραγωγή "δίσκου" που περιέχει το μουσικό κομμάτι (cd,dvd,κασσέτα,δίσκος) σε μεγάλη κλιμακα
    3. Διανομή του δίσκου σε ένα οργανωμένο δίκτυο προμηθευτών,καταστημάτων που θα διαθέσουν την μουσική ("προϊόν") στο κοινό ("καταναλωτής")

    Με την πάροδο του χρόνου υπήρξε εξέλιξη της τεχνολογίας σε συνδυασμό με την εξάπλωση της στον απλό κοσμάκη (έγινε "φιλική προς τον καταναλωτή")

    Αυτό δημιούργησε καινούριες ισορροπίες.

    Κλασικά παραδείγματα:

    α) Με την ανακάλυψη της κασσέτας ήχου, σε συνδυασμό με την ανακάλυψη του διπλού κασετόφωνου, μπορούσε εύκολα να γίνει "αντιγραφή" μιας κασσέτας. Αυτό οδήγησε σε ένα ξέσπασμα "πειρατίας"΄όπου (κατά την γνώμη μου) βοήθησε στο να μπορεί ο καθένας να ακούει την μουσική που του αρέσει (και όχι να αρκείται μόνο στις επιλογές των ραδιοφωνικών σταθμών)
    β) Με την ανακάλυψη του cd και των cd-recorder έγινε ακριβώς το ίδιο.


    Εδώ φτάνουμε στο μεγάλο ξέσπασμα , όπου αποτελείται από τρεις καθοριστικούς παράγοντες.

    1. Ανακάλυψη του ψηφιακού ήχου, ανακάλυψη ψηφιακών τραγουδιών (wave, mp3, wma κτλ)
    2. Διάδοση του ίντερνετ (δυνατότητα "εξαιρετικά χαμηλού κόστους,σχεδόν δωρεάν" μεταφόράς ψηφιακών δεδομένων)
    3. Διαδικτυακά προγράμματα που έδωσαν την δυνατότητα "δωρεάν μετακίνησης" ψηφιακών δεδομένων (αρχείων) μεταξύ των χρηστών (Napster, emule, limewire, torrents)

    Φυσικά όλα αυτα ισχύουν για οτιδήποτε μπορεί να μετατραπεί σε ψηφιακή μορφή (ηχο, εικόνα, κείμενο)


    Σε συνδυασμό με την εξέλιξη της τεχνολογίας στην ηχοληψία καταλήγουμε στο έξής.

    1. Η ηχογράφηση πλέον μπορεί να γίνεται απευθείας από τους καλλιτέχνες (και ο ηχολήπτης καλλιτέχνης είναι) Α υτό καταργεί τον 1ο ρόλο της δισκογραφικής.
    2. Η παραγωγή του δίσκου σε μεγάλη κλίμακα δεν υπάρχει πλέον σαν μεθοδολογία, αρκεί να "ανεβάσεις" ΕΝΑ τραγούδι σε ένα πρόγραμμα δωρεάν διανομής αρχείων στο ίντερνετ και αυτομάτως "παράγεις" εκατομμύρια αντίτυπα τού. Αυτό κσταργεί τον 2ο ρόλο της δισκογραφικής.
    3. Η διανομή επίσης δεν υπάρχει σαν μεθοδολογία για τον ίδιο λόγο με το 2. Αυτό καταργεί τον 3ο ρόλο της δισκογραφικής.

    Συνεπώς ο ρόλος της δισκογραφικής περιορίζεται πλέον στις δευτερεύουσες λειτουργίες της που είναι η διοργάνωση συναυλιών (ατζέντης), η εκπαίδευση των καλλιτεχνών (καθηγητής φωνητικής), η προώθηση-διαφήμιση των καλλιτεχνών (εταιρεία marketing).

    Για την εκπαίδευση δεν το συζητάω, γι' αυτό υπάρχουν "ωδεία" για όλα τα είδη μουσικής.

    Σε αυτό το σημείο φυσικά θα αναρωτιέσαι "και ποιος θα κάνει την διαφήμιση(προώθηση);", "ποιος θα διοργανώνει τις συναυλίες;". Η άποψη μου είναι "κάνε το μόνος σου", αλλά αυτό είναι η άποψη μου.

    Θα συμφωνήσω ότι η πιο εξειδικευμένες εταιρείες ΄διοργάνωσης συναυλιών' και 'προώθησης-διαφήμισης της μουσικής΄ είναι οι δισκογραφικές. Όμως υπάρχουν πολλές άλλες "διαφημιστικές εταιρείες" και πολλοί άλλοι "ατζέντηδες", γιατί να μην διαλέξεις την πιο συμφέρουσα πρόταση;

    Η διαφήμιση αποτελείται από πολλά κομμάτια, όχι απλά το μήνυμα στο ράδιο και την τηλεόραση, αλλά δεν θα αναλύσω παραπέρα.

    Καταρχήν θα παρατηρήσεις ότι υπάρχει σιγά σιγά μια "σύμπτυξη" ραδιοτηλεοπτικών μέσων με το internet. Αυτό θεωρώ ότι μελλοντικά θα οδηγήσει σε ένα μόνο Μέσο Μαζικής Επικοινωνίας (όχι μόνο ενημέρωσης όπως ήταν μέχρι σήμερα) και αυτό θα είναι το internet.

    Το internet πρακτικά από την δική μου οπτική γωνία καταργεί την χρησιμότητα του χρήματος στα ψηφιακά αγαθά (σαν μέσο ανταλλαγής) και δίνει πρόσβαση στην πληροφορία (είτε ηχητική, ειτε οπτική, είτε εκπαιδευτική, αλλα και συνδυασμός αυτών) σε όλες τις οικονομικές, φυλετικές, εθνικές, πολιτικές κτλ κατηγορίες ανθρώπων.

    Με άλλα λόγια καταργεί τo εμπάργκο, την κερδοσκοπία, τον ρατσισμό και την λογοκρισία στα ψηφιακά αγαθά.

    Αυτό στην βιομηχανία της μουσικής σημαίνει λύση στα προβλήματα υποκουλτούρας, στις οικονομικές κλίκες, στην επιλεκτική και στοχευμένη προβολή, στην κερδοσκοπία των δισκογραφικών εις βάρος των καλλιτεχνών ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: στην επανεκτίμηση της live εμφάνισης. Ο "καταναλωτής" εφόσον μπορεί να ακούσει τα πάντα από το σπίτι του θα θελήσει να δει επιτέλους απο κοντά τους καλλιτέχνες. Αυτό θεωρώ ότι θα ισχύσει σε όλες τις μορφές τέχνης που υπάρχει επαφή επί σκηνής μεταξύ καλλιτέχνη και "καταναλωτή".

    Αυτό πρέπει να λειτουργήσει και σε όλες τις επιστήμες (ιατρική, βιολογία, πληροφορική, φυσική, μαθηματικά κτλ). Η γνώση είναι δύναμη και δεν είναι προνόμιο των ισχυρών.




    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #13225   /   21.04.2008, 13:37   /   Αναφορά
    Εξαιρετικό άρθρο γαι το θέμα που αναλύει...Μπράβο & πάλι μπράβο...Από τα καλύτερα μπορώ να πώ!
    #13226   /   21.04.2008, 14:54   /   Αναφορά
    Πραγματικά ενδιαφέρον!
    #13230   /   22.04.2008, 00:46   /   Αναφορά
    Ενδιαφέρον το κείμενο,αλλά στο θέμα ''κατάργησης''της δισκογραφικής,διαφωνώ,γιατί όσο υπάρχουμε εμέις,και είμαστε πάρα πολλοί, που θέλουμε να έχουμε το ''αυθεντικό''στη δισκοθήκη μας,να

    ''πιάσουμε''το άλμπουμ στα ΄χερια μας,να διαβάσουμε το booklet,και να δούμε τις φωτογραφίες,αυτό δεν πρόκειται να γίνει.Κακά τα ψέματα,όσο κι αν δυσκολεύεται κανείς οικονομικά,το CD θα το πάρει,αν αγαπάει πραγματικά τη μουσική.
    #13232   /   22.04.2008, 11:06


    Όσο να'ναι έχεις κι εσυ δίκιο...Και εγώ θα προτιμούσα και την υπαρξη των δισκογραφικών αλλά οι ανταλλαγές μέσω Internet να συνεχίζονται...Γιατί το cd είναι όπως και να το κάνουμε cd...

    #13231   /   22.04.2008, 01:34   /   Αναφορά
    ΟΡΘΟΣ
    #13234   /   22.04.2008, 12:01   /   Αναφορά
    Παρ ότι "άτομο με δισκογραφικό συμβόλαιο" (και ποιός ξέρει... Ίσως και με...ειδικές ανάγκες!!!), εύχομαι να επικρατήσει η επαφή καλλιτέχνη-ακροατή μέσω Internet, γιατί τότε όλοι θα έχουν εύκολη πρόσβαση στην δημιουργία του καλλιτέχνη, παραμένοντας πάντα η δυνατότητα επαφής σε ζωντανές παραστάσεις, εκεί δηλαδή που τίποτα δεν μένει "κρυφό"....

    Τα προγράμματα διόρθωσης φωνής των studios δεν θα παίζουν κανένα απολύτως ρόλο και η σκηνική παρουσία και η επαφή με το κοινό, θα είναι αυτές που θα καθορίζουν την συνέχεια...

    Εκεί η Αλήθεια θα ξεμπροστιάζει το ψεύτικο και το δήθεν...

    Κατά δεύτερο δε, αλλά όχι αμελητέο, δεν θα εισπράττουν στη πλάτη μας, άνθρωποι που, σ ένα μεγάλο ποσοστό τους, είναι σκέτοι έμποροι, χωρίς ίχνος καλλιτεχνικής ευαισθησίας μέσα τους...



    Καλή Ανάσταση!!!
    #13261   /   23.04.2008, 10:14
    Συμφωνώ απόλυτα!

    #13506   /   03.05.2008, 23:29
    Δεν διαφωνώ στο ότι οι δισκογραφικές μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα λόγω του έμπειρου προσωπικού και των χρημάτων που διαθέτουν. Το γεγονός ότι πηγαίνοντας σε μία δισκογραφική εταιρεία αποκτάς πρόσβαση στο 'επαγγελματικό' μουσικό κύκλωμα είναι αρκετό.



    Προσωπικά θα προτιμούσα ΄συνεργάτες ψυχής' και όχι ΄επαγγελματίες μισθοφόρους'. Ο κύριος λόγος είναι ότι προτιμώ να αρέσει στους συνεργάτες μου αυτό που κάνουν και όχι να το κάνουν με το ζόρι επειδή θα βγάλουν λεφτά(ή για οποιονδήποτε άλλο).Αυτό είναι προσωπική άποψη.



    Εταιρείες αλλα και μη κερδοσκοπικοί οργανωσιμοί άλλων κλάδων που ασχολούνται με το ίδιο αντικείμενο(οργάνωση,διαφήμιση,διανομή κτλ) δεν θα αργήσουν να καταλάβουν ότι ανοίγει και για αυτές ο δρόμος στην μουσική "βιομηχανία"(=σκέψου που φτάσαμε,να βάζουμε εργοστασιακούς όρους σε μία τέχνη).





    Μια πρόταση κάνω.

    Έχει κι αλλού πορτοκαλιές, δεν χρειάζεται να 'ελέγχει και εμπορεύεται' το ταλέντο σου κανείς.


    #13236   /   22.04.2008, 12:26   /   Αναφορά
    Εξαιρετικό άρθρο.Έτσι είναι τα πράγματα και οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.Μπράβο Thymio!

    Όσον αφορά τον αγαπητό φίλο Cross λυπάμαι που θα πρέπει να

    τον επαναφέρω στη πραγματικότητα με μερικές διαπιστώσεις.

    α)Το δισκοπωλείο σαν επάγγελμα είναι είδος προς εξαφάνιση,εκτός

    εάν μπορείς να αποδείξεις ότι πιο πολλά είναι αυτά που ανοίγουν από αυτά που κλείνουν.

    β)Δεν θα υπάρξει άλλο εμπορεύσιμο format μετά το cd (ίσως και το dvd)

    από τη στιγμή που οι ταχύτητες και οι καινούργιες υπηρεσίες στο Internet

    (βλέπε yousendit) αναιρούν τους περιορισμούς μεταφοράς δεδομένων που υπήρχαν μέχρι τώρα(χώρος e-mail κτλ).

    γ)Λόγω του β θα καταργηθεί το mp3(που το ανακάλυψαν λόγω περιορισμών) και θα ακούμε πάλι wav και άνω, δηλαδή ποιότητα cd χωρίς να το έχουμε μπροστά μας.

    δ)Η αγάπη σου για τη συσκευασία του cd είναι σεβαστή(η δικιά μου ακόμα περισσότερο για το βινύλιο) αλλά δυστυχώς το εμπορικό target group της Μουσικής Βιομηχανίας είναι ηλικίας 13-25, γεγονός που πετάει και εσένα αλλά και εμένα εκτός.

    ε)Αν πραγματικά πιστεύεις ότι (είμαστε πολλοί) είναι εύκολο να βρεις τηλέφωνα πωλήσεων δισκογραφικών εταιρειών να τους δώσεις λίγο θάρρος (μεταξύ μας,θα νομίσουν ότι τους κάνεις πλάκα),γιατί από την

    αρχή του 2008 έχουν τρομάξει οι άνθρωποι με τη πτώση των πωλήσεων.

    ζ)Στο μέτρο των αλλαγών,δεν θα χρειαστεί να αγοράσεις κάποιο άλλο

    player(όπως έγινε από το βινύλιο σε cd και video σε dvd) αλλά μια καλύτερη κάρτα ήχου και ένα ζευγάρι αυτοενισχυόμενα ηχεία,ή να συνδέσεις το pc με το στερεοφωνικό σου.



    Ελπίζω να βοήθησα όσο μπορούσα,δεν είναι η πρόθεση μου να έρθω σε αντιπαράθεση με κανέναν,η μουσική είναι τέχνη(γεγονός που την κάνει απόλυτα υποκειμενική) και όλες οι απόψεις είναι σεβαστές.



    Thymio και πάλι μπράβο για το άρθρο!!
    #13249   /   22.04.2008, 16:44   /   Αναφορά
    Ενδιαφέρον άρθρο.Πιστεύω ότι το ιντερνετ όσον αφορά τα μουσικά πράγματα,καλό κάνει,είναι καλό να υπάρχει τρόπος και οι άνθρωποι που δεν μπορούν λόγω οικονομικών δυσκολιών να προμηθεύονται όλα τα cd που τους αρέσουν.Ακόμα και η πειρατεία δεν κάνει πάντα κακό στη μουσική από την άποψη ότι αυτός που κατεβάζει κάτι από το ίντερνετ ή πχ διαλέγει να το γράψει από ένα άλλο cd που πήρε ένας φίλος του,το κάνει συνειδητά κι επειδή του αρέσει ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης.Ακόμα κι αυτό,μια μορφή έμμεσης διαφήμισης είναι,γιατί αν κάποιος του αρέσει μια συγκεκριμένη δισκογραφική δουλειά,όταν βρεθεί η ευκαιρία,θα πάει να δει και τον καλλιτέχνη σε συναυλία,έχοντας γνωρίσει τη δουλειά του,κάτι που σε άλλη περίπτωση μπορεί να ήταν δύσκολο,για πολλή μεγάλη μερίδα πληθυσμού.

    Η καλή μουσική πάντα θα βρίσκει τρόπο να επιβιώνει και να γίνεται γνωστή,αρκεί να το ψάχνουμε κι εμείς σαν ακροατές και να μην μένουμε σε ό,τι σαβούρα προβάλει η TV.

    Εχεις απόλυτο δίκιο ότι "η γνώση είναι δύναμη".Θα συμπληρώσω ότι κι η κριτική σκέψη είναι δύναμη,να μπορείς να ξεχωρίσεις κάτι καλό μέσα σε τόνους άχρηστων.
    #13260   /   23.04.2008, 06:50   /   Αναφορά
    Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

    Θα προσθέσω μερικά πράγματα που προέκυψαν στα σχόλια.



    Εγώ σκέφτομαι για ποιο λόγο αρέσουν στον κόσμο τα "παλιά βυνίλια", ένα "χειροποίητο" cd δισκοπωλείου κτλ. Νομίζω προκύπτουν ερωτήματα στα νοήματα που υπάρχουν πίσω από αυτά. Ισχύει ότι ειναι διαφορετική αίσθηση παρότι η ποιότητα μπορεί να είναι ίδια σε ένα υπολογιστή.



    Σχετικά με το cd του δισκοπωλείου νομίζω οτί γίνεται γιατί έχεις τους στίχους,τις φωτογραφίες,τα εξώφυλλα και τα τραγούδια σε ένα πακέτο, άρα ένα "καλλιτεχνικά ολοκληρωμένο" έργο στο ράφι σου.Επίσης όταν έχεις ένα 'δίσκο' επιλέγεις εσύ τί και πότε το ακούς.



    Σχετικά με τους παλιούς δίσκους πιστεύω αρέσουν περισσότερο διότι πολλά πράγματα τότε ήταν διαφορετικά.

    1.στην 'αρχή' υπήρχε ενθουσιασμός από πλευράς μουσικών να κάνουν δίσκο για να μπορέσει να παιχτεί στο ράδιο(ήταν μειοψηφία αυτοί που είχαν γραμμόφωνο). Άρα ο κόσμος χρειαζόταν μόνο ραδιόφωνο,όποιος είχε άκουγε ΔΩΡΕΑΝ.

    (Αυτό δεν άρεσε στις δισκογραφικές αλλά πιστεύω ότι εκείνη την εποχή έβγαινε πηγαία μουσική, με ψυχή και άποψη)

    2.Νομίζω ότι αρχικά οι δισκογραφικές δεν προσλάμβαναν ‘επιλεκτικά’ επαγγελματίες μουσικούς για να φτιάξουν γκρουπ αλλά έκαναν δίσκο σε σχήματα που ήταν ήδη πλήρη.Μετά άρχισαν οι 'μπίζνες' και άλλες πέτυχαν, άλλες όχι.



    Σχετικά με το 2. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό δημιούργησε ανταγωνισμό σε επίπεδο ατόμων μεταξύ των μουσικών,των μαγαζιών και των δισκογραφικών. (Πολλοί μουσικοί κυνηγούσαν τις ίδιες "καλές" δουλειές,πολλά 'μαγαζιά' τους ίδιους 'καλούς' μουσικούς κτλ.) Με το 'φάγωμα' οι δίσκοι δεν είχαν πια 'κέφι', 'φρεσκάδα' κτλ.



    Σήμερα οι δισκογραφικές προσπαθούν να κάνουν το ίδιο στο διαδίκτυο, διεκδικώντας τα εμπορικά δικαιώματα στους όρους των συμβολαίων τους. Στο ίντερνετ η διακίνηση και η προβολή δεδομένων γίνεται δωρεάν εκτός και αν αρνηθεί αυτός που έχει τα πνευματικά δικαιώματα.Κανείς δεν έχει δικαιώματα επάνω σε κάποιο΄πνεύμα’ εκτός αν συμμετέχει στη δημιουργία. από την αρχή(σύνθεση) μέχρι το τέλος(διανομή-κατανάλωση). Άρα?



    Αυτό που ξέρω είναι ότι με το ίντερνετ ο ρόλος του μεσάζοντα σχεδόν παντού (σίγουρα στην μουσική) καταργείται.

    Διάβασα τα σχόλια και παρότι κάνουμε συνειρμούς,ευτυχώς δεν συμφωνούμε σε όλα. Το αποτέλεσμα ειναι ότι έτσι σπρώχνουμε το θέμα σε μία κοινή κατεύθυνση.



    Άποψη μου είναι ότι αν οι μουσικοί 'δωρίσουμε' τα τραγούδια στον κόσμο αντί να υπογράψουμε εμπορικά συμβόλαια για να τα επιβάλουμε και να τα 'πουλήσουμε' τότε ο κόσμος θα ανταποδώσει live.

    Θα χειροκροτήσει και θα ξανάρθει ή θα γιουχάρει και θα φύγει (αουτς!)



    Το ερώτημα είναι "ποιός θα κάνει την 'διαχείρηση' στα live ?"

    Μαθαίνω ότι οι δισκογραφικές(μεσάζοντας) αγοράζουν πλέον νυχτερινά κέντρα....οι μαγαζάτορες(μεσάζοντας) θα πουλήσουν?Οι μουσικοί τι θα κάνουν?

    Αν και υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων πιστεύω πως μπορεί να γίνει δημιουργικά.

    Η ιστορία ανέδειξε πολλούς 'πειρατές' που δεν υπηρετούσαν το χρήμα αλλά λίγες 'επιχειρήσεις'.
    #13290   /   24.04.2008, 21:44   /   Αναφορά
    Εως πότε θα κοιτάζουμε το δέντρο και όχι το δάσος?



    Η μουσική είναι τρόπος έκφρασης. Εφόσον με τα σύγρονα δεδομένα οι ακροατές δεν μπορούν (και δεν θέλουν) να χρηματοδοτήσουν την μουσική που τους αρέσει, αγοράζοντας CD η mp3, αποκλείεται μία μεγάλη μερίδα καλλιτεχνών από την δισκογραφία.



    Εάν το κόστος παραγωγής καλύπτεται από τα live και μόνο τότε οι μόνοι καλλιτέχνες και δημιουργοί που θα επιβιώσουν είναι οι εξής:



    1. Αυτοί που έχουν πλούσιο μπαμπά

    2. Αυτοί που έχουν "χορηγό" (κυρίως οι τραγουδίστριες)

    3. Αυτοί που θα κάνουν ένα φτηνό σουξέ έτσι ώστε να βρούν απήχηση γρήγορα στις πλατιές μάζες

    4. Αυτοί που θα προωθηθούν από νυχτερινό επιχειρηματία.

    5. Αυτοί που πληρούν οποιοδήποτε συνδιασμό των παραπάνω.



    Οι υπόλοιποι προκειμένου να εκφραστούν μέσω της μουσικής θα αναγκαστούν να φτιάξουν μία παραγωγή στο pc τους χρησιμοποιώντας τα γνωστά προγράμματα, πενιχρό Hardware και τις ελλειπείς τους ηχοληπτικές και ενορχηστρωτικές γνώσεις. Την παραγωγή τους στην συνέχεια θα την ανεβάσουν στο My Space για να την ακουσουν καμιά εικοσαριά φίλοι τους. Α Ξέχασα. θα δώσουν και από ένα CD στην μαμά τους και στις θείες τους.



    Εγώ το βλέπω αυτό σαν άκρατο ρατσιμό

    Μπορούν να εκφραστούν μόνο αυτοί που έχουν λεφτά ή αυτοί που πάνε με το ρεύμα.



    Τους υπόλοιπους τους τρώει η μαρμάγκα.



    Όσο για την ποιότητα του ήχου:



    Η ποιότητα του CD παρόλο που δεν είναι η καλύτερη που θα μπορούσε, είναι απείρως καλύτερη από αυτήν του MP3.

    Αλλά ποιός νοιάζεται για την ποιότητα?



    Καλή ανάσταση
    #13507   /   03.05.2008, 23:47
    Κρατάω το "Μπορούν να εκφραστούν μόνο αυτοί που έχουν λεφτά ή αυτοί που πάνε με το ρεύμα".



    1.Αν δεν θέλεις να πας με το ρεύμα χάραξε δική σου πορεία και όποιος θέλει ακολουθεί. Δώσε όμως δικαίωμα στον άλλο να κρίνει για τον εαυτό του όπως θέλει.



    2.Όλοι οι μεγάλοι ζωγράφοι που ξέρω, οι περισσότεροι φιλόσοφοι(ακόμα και οι ποδοσφαιριστές),ξεκινήσαν με άδεια τσέπη και κόντρα στο ρεύμα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η αδικία και η φτώχεια γεμιζει δύναμη και εμπνέει.



    Υπάρχουν 'δωρεάν' τρόποι να μάθεις μουσική, και μπορείς να βρεις ομοϊδεάτες να σε πλαισιώσουν(πχ ηχολήπτες,μουσικοτεχνολόγοι κτλ).Η τεχνολογία πλέον είναι φτηνή.Κανείς δεν ακούει κάτι μόνο για την παραγωγή και την ποιότητα του ήχου, έχεις ακούσει ρεμπέτικα?



    Αρκεί να υπάρχει το μέσο να προβάλεις το έργο σου λοιπόν(ίντερνετ), οπότε πάρε φόρα και προχώρα.




    #13292   /   25.04.2008, 10:17   /   Αναφορά
    Επανέρχομαι...

    Μήπως γνωρίζετε πόσο τοις % εισπράττουν οι δημιουργοί και οι εκτελεστές επί των εισπράξεων (αυτών που τους είναι πρακτικά ΑΔΥΝΑΤΟΝ να ελέγξουν) των έργων τους?

    Ψίχουλα!

    Αν περίμεναν να "ζήσουν" από αυτά (και δεν μιλάω - τυχαία ονόματα - για τους Νταλάρα, η άντε και τον Χατζηγιάννη), μιλάω για όλους εμάς που έχουμε κυκλοφορήσει η θα κυκλοφορήσουμε "δισκογραφικά" δουλειές μας...



    Αναδημοσιεύω άρθρα, σχετικά με πολύ μεγάλους παγκόσμιους καλλιτέχνες, που παρ ότι έχουν πίσω τους ολόκληρο το "σύστημα" να τους "προμοτάρει", είδαν μακριά για το που πάει η μουσική "εμποροβιομηχανία".



    1)

    Το νέο album του Prince με γενικό τίτλο "Planet Earth" (και με πρώτο single το "Guitar") αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 24 Ιουλίου (2007). Σίγουρα; Όχι τόσο σίγουρα πλέον, μιας και ο Prince, σε μία εντυπωσιακή promo κίνηση, αποφάσισε να το δώσει ολόκληρο δωρεάν μέσω μιας εφημερίδας πριν καν κυκλοφορήσει. "Έχει να κάνει με το να δίνεις μουσική δωρεάν στο κόσμο και να κάνεις έτσι τη μουσική σου να φτάνει σε ένα πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο" δήλωσε ο διευθυντής της "Mail On Sunday", Stephen Miron. "Είναι η μεγαλύτερη κίνηση που έχει γίνει ποτέ όσον αφορά promo μέσω εφημερίδων" συνεχίζει...



    Tα δισκάδικα όμως, και συγκεκριμένα οι εκπρόσωποί τους, χαρακτηρίζουν την κίνηση αυτή ως "madness" και "προσβολή" στην συμβατική αγορά των cd καθώς και στη digital. Με άλλα λόγια, λέμε εμείς, ποιος θα αγοράσει ένα cd όταν μπορεί να το έχει δωρεάν, έστω και μέσω εφημερίδας, και μάλιστα μία εβδομάδα πριν; Και να ήταν μόνο αυτό; Το ίδιο νέο του album θα δίνεται, επίσης δωρεάν, σε κάθε έναν που θα αγοράζει εισιτήριο για να τον δει live στο Λονδίνο.

    Εντυπωσιακή κίνηση ομολογουμένως με πολλούς αποδέκτες - κίνηση που στην ουσία έχει να κάνει μόνο και μόνο με τη μουσική και όχι με πωλήσεις, νούμερα, charts και όλα τα σχετικά. Αν πάει καλά, ίσως αλλάξουν μερικά πράγματα στον τρόπο που η μουσική φτάνει τελικά στους αποδέκτες της...εμάς δηλαδή!



    2)

    Ένα από τα κορυφαία rock συγκροτήματα κυκλοφορεί νέο album και φέρνει τα πάνω κάτω δίνοντας στον κόσμο την ευκαιρία να επιλέξει πόσο θα πληρώσει για αυτό. Θέλεις λοιπόν να ακούσεις το νέο album των Radiohead "In Rainbows"; Με ένα κλικ εδώ στο επίσημο site τους μπορείς να το παραγγείλεις και να το "κατεβάσεις". "It's Up To You" (όπως γράφουν οι Radiohead στο site τους) πόσο θα πληρώσεις για αυτό.

    Αυτή η νέα marketing strategy, που ταιριάζει απόλυτα με τα όσα συμβαίνουν τώρα στη μουσική βιομηχανία, βρίσκει σύμφωνο τον Ian Brown (πρώην frontman των Stone Roses). Ο Ian Brown επικροτεί επίσης την απόφαση των The Charlatans να διαθέσουν δωρεάν το album τους για downloading στο site του βρετανικού ραδιοφωνικού σταθμού "Xfm".



    3)

    Ο George Michael

    Έχει ως άμεσο στόχο, η μουσική που θα δημιουργεί από εδώ και πέρα να διανέμεται δωρεάν μέσω του internet για τους θαυμαστές του.



    Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που...χάραξαν τα παλικάρια!
    #13440   /   01.05.2008, 19:00   /   Αναφορά
    ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ THYMIOS. ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΤΕΡΕΩΜΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΕΙΤΕ ΟΧΙ.ΑΠΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΥΤΟ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ) ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝ.ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΗΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, ΜΙΑ ΜΠΛΟΥΖΑ Η ΕΝΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΠΙΑΤΩΝ (ΣΤΗ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΝΤΙΛΗΠΤΗ) ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝ.ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ ΓΙΑ ΨΥΧΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΚΥΡΙΩΣ.ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΤΖΑΜΠΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΜΟΙΡΑΙΑ ΧΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ.ΕΥΤΕΛΙΖΕΤΑΙ.ΑΠΟΚΤΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΤΣΙΧΛΑΣ Η ΕΝΟΣ ΓΛΥΦΙΤΖΟΥΡΙΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗ ΤΣΕΠΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΙΟΛΑΣ Η ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΑΞΕΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΠΛΕΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ.ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΚΤΙΜΑΣ.ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΑΥΤΟ.ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙΣ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΤΟ, ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ, ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΡΟΥΧΟ ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ.ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΤΖΑΜΠΑ.ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΖΑΜΠΑ.Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΚΟΠΙΑΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΝΑ ΤΟ ΦΤΕΙΑΞΕΙ ΑΠ ΟΤΙ ΚΟΠΙΑΣΕ ΕΝΑΣ ΚΟΜΜΩΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΥΡΕΨΕΙ Η ΕΝΑΣ ΤΣΑΓΚΑΡΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ?

    ΛΕΕΙ ΤΟ ΜΕΛΟΣ THYMIOS OTI ΘΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΕΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΑΤΗ ΜΕ ΤΟ LIVE ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΝΕΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ,ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ.(ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΥΤΟ ΑΡΧΙΖΕΙ ΗΔΗ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ). ΑΛΛΑ Η ΣΧΕΣΗ ΑΚΡΟΑΤΗ-ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΕΡΙΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ LIVE?ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΔΕΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ ΤΑ ΠΑΡΤΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΑΣ, ΤΗ ΣΥΝΡΟΦΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΠΕΛΑΣ, ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ Η ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ?ΕΚΕΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΖΑΜΠΑ. ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΟΙ ΜΑΖΙΚΗΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΛΑΝ ΟΙ ΓΝΩΣΕΙΣ ΜΟΥ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ.ΑΡΑ ΟΥΤΕ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΖΑΜΠΑ.ΑΠΛΑ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΧΟΥΝ ΤΖΑΜΠΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ(ΔΙΑΦΗΜΗΣΕΙΣ ΚΛΠ).ΤΑ ΛΕΩ ΑΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΖΑΜΠΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ.

    ΑΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΟΥΤΕ ΕΧΕΙ ΤΟΣΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.ΕΓΩ ΒΛΕΠΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ.ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΦΟΣΟΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΨΗΦΙΑΚΑ (ΑΥΛΑ ) ΜΕΣΑ



    ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΝΑ ΤΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΝ ΚΑΙ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑΥΤΟ
    #13450   /   02.05.2008, 07:31
    Απάντηση προς KRTLPO

    ΣΤΟ ΕΤΣΙΑΤΟΡΕΙΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ?ΓΙΑΤΙ?



    Καλησπέρα,

    Η έννοια του προϊόντος έχει παρεξηγηθεί. Προϊόν είναι το αποτέλεσμα μιας παραγωγής, πνευματικής-χειρονακτικής ή συνδυασμός τους. Η παραγωγή εμπεριέχει μέσα 'δημιουργία'. Η δημιουργία δεν χαρακτηρίζεται μόνο από την ταμπέλα του δημιουργού αλλά και από το περιβάλλον μέσα στο οποίο 'δημιουργείται'.

    Μήπως παλιότερα τα τραγούδια δεν φέραν επωνυμία και τα ξέρουμε ως π.χ δημοτικά?

    Ας πάρουμε το παράδειγμα των 'δημοτικών'. Στην παραδοσιακή μουσική το τραγούδι αποκτούσε καινούριους στίχους,ρυθμούς και 'παίξιμο' ανάλογα με την εποχή και το χωριό-πόλη που παιζότανε. Συνεπώς στην δημιουργία συμμετείχε ένα ολόκληρο σύνολο από 'δήμους' μέσα από την προφορική παράδοση, εξού και ο όρος δημοτικό.

    Τα πνευματικά δικαιώματα του τίτλου και του συνθέτη δεν διασφάλιζαν μόνο το όνομα του δημιουργού διότι ένα όνομα δήλωνε πολλά. Δήλωνε καταγωγή(δημοτικό άρτας) και ότι προέκυπτε από αυτό(γλώσσα,οικογένεια,κουλτούρα,παραδόσεις κτλ.)



    Η μουσική από όταν άρχισε να καταγράφεται και να διαδίδεται 'εγγεγραμμένη΄ έδωσε ένα γερό χτύπημα στην προφορική παράδοση. Στον βωμό του κέρδους κάποιοι 'επαγγελματίες καλλιτέχνες' σταμάτησαν να 'διδάσκουν' και να 'βάζουν στο παιχνίδι της δημιουργίας' τον απλό κόσμο. Με αυτό τον τρόπο σταμάτησαν ΚΑΙ να 'διδάσκονται' την βιωματική μουσική. Στην βιωματική μουσική έμπρακτα συνήθως αποδεικνύουν οι άνθρωποι εκτός μουσικής βιομηχανίας ότι την κατέχουν καλύτερα από αυτούς εντός.Διαφωνεί κανείς ότι το χρήμα και η δόξα τυφλώνουν?

    Όσο για το κατά πόσο εκτιμά κανείς κάτι το οποίο είναι τζάμπα συγκριτικά με κάτι που πληρώνει, σύγκρινε το φαί που μαγειρεύει η μαμά/γιαγιά κάποιου με αυτό από ένα εστιατόρειο.Στην πρώτη περίπτωση ο 'μάγειρας' ξέρει/μαντεύει τα γούστα σου ενώ στην άλλη διαλέγεις εσύ από ένα κατάλογο.

    Γίνεται να μπεις σε τέτοιο δίλημμα?και αν μπεις και κάνεις επιλογή άντε να το πεις σε αυτόν που ΔΕΝ διάλεξες για χάρη του άλλου.Η γιαγιά θα μουτρώσει,ο εστιάτορας θα κλείσει.

    Συμφωνώ στο ότι όσο δεν υπάρχει "ψηφιακή τροφή"(...) το χρήμα είναι απαραίτητο για την ανταλλακτική του αξία.



    Η μουσική μας κρατάει ζωντανούς όπως και το φαγητό, γι'αυτό έχεις ανάγκη τον συνθέτη όπως έχεις ανάγκη και τον μάγειρα.Όμως το φαγητό δεν το πληρώνεις πριν το φας, γιατί να μην κάνεις το ίδιο στην μουσική?


    #14946   /   28.06.2008, 14:51   /   Αναφορά
    Έχεις αναλύσει πολύ το θέμα. Κάτι που δείχνει την ευαισθητοποίησή σου πάνω σ'αυτό. Μπράβο !
    #17336   /   17.12.2008, 10:33   /   Αναφορά
    Παιδιά οι απόψεις σας είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Τις διάβασα όλες με μεγάλη προσοχή καθώς το θέμα με ενδιαφέρει άμεσα. Σε λίγες μέρες με το συγκρότημά μου θα ηχογραφήσουμε το πρώτο μας EP-CD με τρία τραγούδια. Η δουλεία μας για το CD γίνεται με πολύ μεράκι και 'φίλους-συνεργάτες' και όχι 'πληρωμένους επαγγελματίες'. Έχουμε ένα φίλο που ασχολείται με τη φωτογραφία? Του ζητάμε να μας βοηθήσει με το εξώφυλλο! Έχουμε έναν γνωστό γνωστού που σπουδάζει μουσική παραγωγή? Μας βοηθάει στην παραγωγή! Σε ένα αξιοπρεπές studio με καλό εξοπλισμό και 2-3 φίλους μας που θα μας βοηθήσουν στη μίξη (εκτός των υπευθύνων του studio), σε συνδυασμό με τις τεράστιες δυνατότητες των midi keyboards, το αποτέλεσμα βγαίνει σχεδόν επαγγελματικό. Με 100-150 ευρώ ένα συγκρότημα (20-40 ευρώ το άτομο - πολύ λίγα χρήματα αν αναλογιστεί κανείς!!) μπορεί να ηχογραφήση και να εκδόσει π.χ. 100 αντίτυπα για να τα στείλει και σε φίλους και στις θείες του αλλά και σε μαγαζιά και σε ραδιόφωνα και σε δισκογραφικές. Πάνω από όλα βέβαια μπορεί να ανεβάσει μια αξιοπρεπή δουλειά στο myspace. Από κει και πέρα στο χέρι του είναι αν θα έχει 20 ή 20.000 friends. Πρέπει να λιώσεις στο self-promotion μπροστά στο PC. Λιγο αυτό, λίγο τα live, φτύνεις αίμα (και το χαίρεσαι όμως γιατί λογικά ειναι κάτι που αγαπάς) αλλά ΕΑΝ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ 'ΚΑΛΗ' θα προχωρήσεις σίγουρα. Ειδικά αν είναι και διαφορετική - όχι κάτι που έχει ξανακουστεί (όσο γίνεται φυσικά!!...). 'Καλή' και με την αρνητική εμπορική έννοια αλλά και με τη θετική ποιοτική έννοια. Όπως και να 'χει εάν είσαι καλός σε ένα είδος πιστεύω ο κόσμος δε θα σε αγνοήσει. Χρειάζεται αισοδοξία, να σ' αρέσει αυτό που κάνεις, υπομονή κι επιμονή... Όλα τα άλλα είναι εμπόδια που κάθε φορά που θα ξεπερνάς ένα (ξεκινώντας από τα μικρά) θα γίνεσαι και πιο δυνατός. Αυτά, συγνώμη εάν σας κούρασα. =]