Τι θα κάνω μ' αυτό το παιδί;

Θα σβήσω τα φώτα απόψε να δω καθαρά
Η νύχτα με συγκινεί, λιμάνια μου κάνουν παρέα
Κοίτα με, μεγαλώνω τόσο ωραία….
Είμαι η μάνα και το παιδί μαζί
Συνέχεια με μαλώνω
Και σοφά με συμβουλεύω
Μα αυτό το παιδί φοβάται πολύ
Είναι μια δυσλειτουργία προσωποποιημένη
Το συμβουλεύω να περιμένει
Μα αυτό το χρόνο του σκορπάει όπου βρει
Τι θα κάνω μ’ αυτό το παιδί;
Μέσα σε έναν σαρκασμό ζει
Η ζωή του μοιάζει με καρδιογράφημα νεκρού
Και εκείνο ταξιδεύει σε πλασματικά αλλού
Κάθε επιλογή του μοιάζει φυλακισμένη
Μα πιστεύει πως η φυλακή, το προστατεύει
Ποτέ δεν κάνει τα όνειρα του πράξεις
Και, Θεέ μου, έχει τόσα πολλά….
Δε νοιώθει τις αναταράξεις
Νομίζει ότι όλα είναι καλά
Πώς θα το κάνω να ακούσει, να δει;
Όλα είναι στάσιμα και θλιβερά
Η ζωή είναι μικρή για να επιλέγει να μην ζει
Τι θα κάνω μ’ αυτό το παιδί;