ελληνική μουσική
    621 online   ·  210.830 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Εδώ είναι αρένα

    Γράφει το μέλος Νικολέτα Τσικώτη (NIKOLETTATSIKOTI)
    4 άρθρα στο MusicHeaven
    Τρίτη 29 Ιούλ 2008
    προσωπική είναι η σφαγή ,μόνο για σένα
    νύχτες βαριές, κενό λαβύρινθο έχει η σκέψη
    ένα αδρανές στο πουθενά σε καταστρέφει
    εδώ τσακάλια, μαύρα φίδια και σκορπιοί
    γύρω σου σίδερα ,αδιέξοδο κλουβί
    ερμητικά κλείνει το δρόμο η φυλακή

    Ανοίγει μαύρη του μυαλού η καταπακτή
    βγαίνουν λιοντάρια έτοιμα να επιτεθούν
    διψάνε για αίμα, ρωτούν για σένα
    Σε μυστική τους συμφωνία με το Διάβολο
    έρχεται νύχτα άλλη ρότα για τον άνεμο
    άγρια θηρία προκαλείς για ήττες ντροπής

    Απ’ τις αρχές του πόνου ψάχνεις για ελπίδα
    κάνεις βουτιά κάθε φορά στην ίδια νύχτα
    πάλι σκοτάδι μέσα κι έξω ,όλα ίδια

    Απ’ τις αρχές του χρόνου βάφεις καλοκαίρι
    φτιάχνεις χαμόγελα καινούργια, ηλιοκαμένα
    μα λάθος κύματα περνάς ,φοβάσαι, τρέμεις
    νιώθεις χτυπήματα πισώπλατα ,στημένα

    εδώ είναι αρένα, μυρίζω αίμα
    άνθρωποι επέστρεψαν εκεί που ξεκινάμε
    ύαινες έρχονται ύπουλα να σε φάνε
    εδώ λεπίδες όταν φτύνει η σιωπή
    εδώ είναι αρένα, φίλε ,
    λέγεται ζωή



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #15693   /   29.07.2008, 14:36   /   Αναφορά
    Πέρα απ' τη μαυρίλα που "ποιητική αδεία" είναι επιτρεπτή όπως κάθε χρώμα, στην τρίτη και στην τέταρτη στροφή είναι διάχυτη και έντονη η προσπάθεια αναγέννησης.



    Εντάξει, η ζωή είναι κάπως..., διαφορετική για τον κάθε ένα από εμάς,

    μα το ποίημα σαν ποίημα είναι καλό.
    #15694   /   29.07.2008, 15:03
    μιά στιγμή ήταν,ένα δυνατό "χαστούκι",που μεταλλάχθηκε σε λόγια,ξεφορτώθηκε,απενοχοποιήθηκε...

    ουφ ,πέρασε!

    σ'ευχαριστώ,δες και την σελίδα μου:www.mirela.gr

    #15696   /   29.07.2008, 15:41   /   Αναφορά
    Ο τίτλος δικαιολογείται πλήρως στο περιεχόμενο. Εντελώς όμως. Το ποίημα γεμάτο με στοιχεία, εικόνες, φράσεις, που παραπέμπουν σε αρένα.

    Από αυτή την απόψη, το ποίημα είναι θαυμάσιο.

    Βέβαια, οι περιγραφές είναι τόσο γλαφυρές, που με ενόχλησαν λίγο. Αν και ξέρω ότι κάπως έτσι είναι τα πράγματα...
    #15702   /   29.07.2008, 17:52
    ήταν να πάω να δω ένα φίλο μετά από μιά τραγική εμπειρία ,που είχε περάσει...

    ήθελα να του πω :'εδώ είναι αρένα',

    αλλά προτίμησα να το γράψω,να το μοιραστώ μαζί σας

    και σ'αυτόν πήγα την χαρούμενη,λαμπερή,καθαρή κι αθώα Νικολέτα-Μι Ρέ Λα, για να του δώσω κουράγιο...

    καλά δεν έκανα;

    #15708   /   29.07.2008, 23:25
    Ναι, έκανες πολύ καλά!

    Από το να του τα πεις όλ' αυτά...

    #15703   /   29.07.2008, 19:29   /   Αναφορά
    Μια εικόνα χίλιες λέξεις λένε...

    Εεε...εδώ το αντίθετο !!!!



    Χίλιες λέξεις...ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ....φοβερό !!
    #15705   /   29.07.2008, 21:48
    σ'ευχαριστώ... το κύτταρό μου παραμένει θετικό κι αισιόδοξο μέσα από τέτοιες "αποφορτίσεις"

    #15706   /   29.07.2008, 23:01   /   Αναφορά
    απαισιοδοξο.σκετη μαυριλα.ψυχοπλακωτικο.

    επρεπε να περιηχε καποια νοτα αισιοδοξιας λιγο ηλιο στο τελος,μια ελπιδα κατι τελος παντων μια αμυδρη ελπιδα...

    ελειπες.
    #15709   /   29.07.2008, 23:29
    Ουάαααααααααααααααουυυυυυυυυυυυυυυυ!

    Μ'άρεσε πολύ...Πολύ science spooky fiction!

    #15716   /   30.07.2008, 09:53
    έτσι...συμφωνώ κι εγώ...

    το γραψα,το μίσησα κι ανατρέχω συχνά ,όταν με φορτίζουν αρνητικά,για να παρηγοριέμαι,που τελικά

    η ζωή δ ε ν είναι πάντα αρένα

    σ'ευχαριστώ

    #15715   /   30.07.2008, 09:51
    καλημέρα...σ'αυτό το κομμάτι δεν χωράει ελπίδα...το θελα βαρύ και φορτωμένο με όλα αυτά,που κουβαλούσα, ώστε να σφυρίζω αισιόδοξα και ηλιόλουστα μόλις το έγραψα ,ελαφρωμένη και καθαρή...

    για αισιόδοξα ρίξε μιά ματιά στο www.mirela.gr

    σ'ευχαριστώ

    #15729   /   30.07.2008, 17:18   /   Αναφορά
    Υπέροχο!!Δεν έχω τι άλλο να πω.Μπράβο σου!
    #15731   /   30.07.2008, 18:30
    σ'ευχαριστώ liberty!

    κι εμένα μ'"ελευθέρωσε" από πολλά σκοτεινά και σκουριασμένα της ψυχής μου αυτό το κομμάτι