ελληνική μουσική
    511 online   ·  210.826 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Πόσο μου μοιάζεις

    Γιατί γελάς
    κάθε φορά που σου θυμίζω πως μου μοιάζεις
    όπως κι εγώ σε τίποτα πια δεν χωράς
    μα περισσεύει πάντα ελεύθερο το πνεύμα.
    Γράφει η Ολίβια (erika)
    25 άρθρα στο MusicHeaven
    Πέμπτη 04 Σεπ 2008
    Χαμογελάς
    στα ίδια πράγματα που φτιάχνουνε κι εμένα
    στα ίδια πράγματα το βλέμμα σου γυρνάς
    και έχεις πιάσει τι σου λέω μ' ένα νεύμα.

    Άλλο δρόμο έχω πάρει τώρα πια
    δε σε βλέπω, δε σε νιώθω, δε σ' ακούω
    μα χιλιόμετρα κι αν είσαι μακριά
    ό,τι δεν σου μοιάζει πάντα αποκρούω.
    Με φωνάζουνε μα έκλεισα τ' αυτιά
    σ' άλλη αγάπη δεν μπορώ να υπακούω.

    Κρυφά κοιτάς
    σ' άλλο πεδίο οι ματιές μας συναντιούνται
    και δε χρειάζεται καθόλου να μιλάς
    κάθε σου κίνηση μαντεύω μ' ευκολία.
    Με αγαπάς
    και σ' αγαπώ κι εγώ κι ας χάνεται ο κόσμος
    ο κόσμος ο δικός μας έγινε για μας
    δεν έχει τέλος η δική μας ιστορία.



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #16318   /   04.09.2008, 14:32   /   Αναφορά
    πολύ όμορφο............ειλικρινά.......αποτυπώνεις πολύ ωραία τα συναισθήματα σου
    #16321   /   04.09.2008, 15:47   /   Αναφορά
    Πολύ καλό erika. Ιδιαίτερα μου αρέσει το πρώτο κομμάτι της τελευταίας στροφής σου (κρυφά κοιτάς...να μιλάς)
    #16330   /   04.09.2008, 22:37   /   Αναφορά
    Πολύ ωραίο...!

    Θα ήταν ωραίο και μελοποιημένο νομίζω.

    Το τελείωμα μου άρεσε περισσότερο.
    #16331   /   04.09.2008, 22:54   /   Αναφορά
    Έχει συναίσθημα αλλά ο τίτλος δεν είναι άξιός του.Είναι τρομερά κοινότυπος.Μου άρεσε το ποίημα αλλά κάπου κόλλησα.Νοηματκά κόλλησα οτι άλλο η επικοινωνία κι άλλο η ομοιότητα στον χαρακτήρα...
    #16365   /   08.09.2008, 03:41   /   Αναφορά
    Συμφωνω με την Πασχαλινα Μακια!Το γεγονος οτι μπορεις να επικοινωνεις με τον καλο σου σε τετοιο επιπεδο και πως υπαρχει βαθια αγαπη μεταξυ σας δεν σημαινει απαραιτητα οτι θα πρεπει να μοιαζετε!Εμενα μου τη σπαει αυτη που θα εχω διπλα μου να κανει ο,τι κανω να της αρεσει ο,τι αρεσει και σε μενα κτλ...



    Κατα τ αλλα το ποιημα σου ειναι ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ μια και αποτυπωνει μια κατασταση που ειμαι σχεδον βεβαιος οτι τη βιωνεις τωρα η την εζησες καποτε...



    Καλη συνεχεια σε ο,τι επομενο αποφασισεις να γραψεις!!!