Συνέντευξη: Κυριακή Αιλιανού

Γράφει η Δέσποινα Κ. (despinakontogianni)
122 άρθρα στο MusicHeaven

Τόσα Σαββατοκύριακα μάς κρατούσε συντροφιά με τις επιλογές της. Κάθε Σάββατο με έντεχνο και ροκ και κάθε Κυριακή μας έφτιαχνε το soundtrack του κυριακάτικου τραπεζιού. Ούζο, μεζές και καλή παρέα! Η Κυριακή, λοιπόν, συζητάει μαζί μας, τώρα που αποχωρεί από το σταθμό. Απλή, με χαρακτηριστικό χτένισμα και πολύ χιούμορ, μάς υποδέχτηκε στο στούντιο του Μελωδία, στο Φάληρο.

Πώς νιώθετε τώρα που φεύγετε από τον ΜΕΛΩΔΙΑ;
Τώρα που φεύγω από το σταθμό έχω την αίσθηση που έχει κάθε άνθρωπος, όταν φεύγει από ένα σπίτι που νοικιάζει,  γιατί ο ιδιοκτήτης το θέλει για ιδιόχρηση. Ενώ το αγαπώ πρέπει να φύγω!

Ως παραγωγός ακούτε ραδιόφωνο;
Ως  παραγωγός ακούω πολύ ραδίοφωνο. Σχεδόν όλη τη διάρκεια της μέρας. Άλλες φορές προσέχοντας πολύ αυτά που ακούω,  άλλες φορές όχι. Απλά, επειδή, είναι δεύτερη φύση το ραδιόφωνο εδώ και χρόνια, από τη παιδική θα έλεγα ηλικία, δεν μπορώ χωρίς αυτό!  Έχω εκπομπές που δε χάνω ποτέ, έχω σταθμούς που τους έχω περάσει στη μνήμη του ραδιοφώνου του αυτοκινήτου, αλλά και του σπιτιού. Ακούω  Δεύτερο Πρόγραμμα (103.7), Best (92.6), 96.6 με τις επιλογές που κάνουν τον τελευταίο καιρό με non stop μουσικής, Τρίτο Πτόγραμμα (90.9). Γενικώς, κάνοντας ένα ζάπινγκ πολλές φορές ακούω πράγματα που θα με τραβήξουν να σταθώ σ' αυτά. Κυρίως ελληνική μουσική, αλλά όχι μόνο. Ας πούμε ο Best, αλλά και κάποιες καλές παραγωγές σε ξένες επιλογές τις ακούω.Και φυσικά από πιο έθνικ ακούω Κόσμος (93.6).

Ακούτε Radio MusicHeaven;
Βεβαίως, ακούω Radio MusicHeaven, γιατί στον υπολογιστή εργάζομαι αρκετές ώρες κι είναι από τους αγαπημένους σταθμούς.  Κι εννοώ σταθμός ότι στέκομαι σ' αυτό και το σταθμός με την κανονική σημασία. Και φυσικά ενημερώνομαι από το Radio MusicHeaven για όλα αυτά που μπορώ να ενημερωθώ απο κει.

Πώς προέκυψε η δουλειά του ραδιοφωνικού παραγωγού;
Η δουλειά του ραδιοφωνικού παραγωγού δεν είναι δουλειά για μένα. Έγινα παραγωγός ραδιοφώνου εντελώς τυχαία. Από μια βαθιά ανάγκη: Ήθελα να κάνω ραδιόφωνο! Από παιδί. Και κάποια στιγμή,  διαβάζοντας μια αγγελία στις εφημερίδες, ενώ δεν έψαχνα για αγγελία τέτοιου είδους, και καθώς ξεφύλλιζα την εφημερίδα είδα την αγγελία για ένα ραδιόφωνο. Ζητούσαν ραδιοφωνικούς παραγωγούς. Κι έτσι είπα: Θα πάω να δοκιμαστώ σ' αυτό που αγαπώ! Κι από κει ξεκίνησε η περιπέτεια. Ήταν αυτό που ήθελα πάντα. Προέκυψε σαν κάτι που δεν μπορεί να μη συμβεί! Είναι τόσο έντονο που κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Ήταν γραφτό κι αναγκαίο. Γεννιέσαι μ' αυτό. Με την ανάγκη να κάνεις ραδιόφωνο.

Θα ήθελα πάρα πολύ να μπορώ να ζω κάνοντας μόνο ραδιόφωνο. Αυτό βέβαια δε γίνεται τις περισσότερες φορές, αν και τον τελευταίο καιρό πολλοί άνθρωποι ζουν μόνο από αυτό. Αυτό, βέβαια, δε συμβαίνει παντού.

Πιστεύετε πως ο κάθε παραγωγός έχει το δικό του κοινό;
Πιστεύω πως ο κάθε παραγωγός έχει το δικό του κοινό, κατα κύριο λόγο. Επίσης πιστεύω πως ο κάθε παραγωγός έχει και την ιδιαίτερη σχέση με το κοινό του. Από κει και πέρα σίγουρα υπάρχει και το κοινό που δεν επιλέγει παραγωγούς, απλά επιλέγει σταθμούς ή επιλέγει την αισθητική που βγάζει ο κάθε παραγωγός, αλλά ευκαιριακά όχι στάνταρ.

Δεν πιστεύω πως το κοινό σου θα σε θυμάται μόνο για ένα 24ωρο. Οι άνθρωποι που συνδέονται μ' έναν ραδιοφωνικό παραγωγό δεν τον ξεχνούν εντός 24 ωρών από τη στιγμή που θ’ αποχωρήσει από τον οποιονδήποτε σταθμό. Πιστεύω ότι με τους ραδιόφωνικούς παραγωγούς  που έχουν αληθινή σχέση με το κοινό τους, έχουν την όποια σχέση έχουν με τις αληθινές σχέσεις στη ζωή τους γενικότερα. Ακόμη κι αν δεν τους ξανακούσουμε ποτέ στο ραδιόφωνο, τη σχέση μας μαζί του την κρατάμε. Με κάποιον τρόπο μέχρι να φύγουμε από τη ζωή… Είτε με την ανάμνηση των λόγων του, των τραγουδιών που έβαζε κι εμείς για κάποιο λόγο ταυτιζόμαστε μαζί τους, είτε γιατί μας άρεσε η αισθητική τους και την κουβαλάμε μέσα μας, είτε μ' οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Στις εκπομπές σας κυριαρχεί η ελληνική μουσική. Έχετε συμπάθειες απ’ την ξένη σκηνή;
Ναι, κυριαρχεί η ελληνική μουσική, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν αγαπώ και την ξένη. Κι αγαπώ δυγκεκριμένα πράγματα από την ξένη μουσική. Αγαπώ την κλασική ροκ μπαλάντα, κλασικά ροκ συγκροτήματα όπως τους Pink Floyd, Dire Straights, Nazareth. Και  πέρα από τα κλασικά κι ωραία, ακούω καινούργια πράγματα, αλλά σίγουρα επιλέγω τραγούδια που είναι πιο κοντά σε μένα συναισθηματικά. Φυσικά αγαπώ και την καινούργια ξένη σκηνή, καινούργια παιδιά που μας έχουν γεμίσει με πολύ ωραία τραγούδια. Πχ  J.Blunt, A.Palmer, Gr. Anderson κι άλλους πολλούς. Κι επειδή μιλήσαμε και για μεμονομένες περιπτώσεις και την αγαπημένη μου τηM. Faithful, P. Smith...

Ποια δισκογραφική δουλειά ξεχωρίσατε φέτος; (2008-2009)
Μου άρεσε πάρα πολύ ο δίσκος του Στ. Δρογόση, η επανέκδοση του «Πίξελ» της Δ. Γαλάνη.  Η δουλειά της Ελ. Βιτάλη στη ζωντανή έκδοση απ' το Κύτταρο,  γιατί  έχει το χρωματισμό του H. Yazidjian, η «Σβούρα» της Β. Καρακώστα, ο δίσκος της Νατ. Μποφίλιου. Η δουλειά του Ορφέα Περίδη πολύ..!  Μ' άρεσε ο δίσκος του Δ.Τσακνή. Γενικά μ' άρεσε ό,τι βγήκε από τα νέα παιδιά πολύ, δηλαδή  Κορε Ύδρο, η συμμετοχή του Λ.Μαχαιρίτσα στο δίσκο των Ενδελέχεια, κι όχι μόνο, όλος ο δίσκος μ' άρεσε. Έχω μεγάλη αδυναμία στα νέα παιδιά που βγαίνουν.Ελ. Ζουγανέλη πάρα πολύ..Τι ξεχνάω..; Ο Γιάννης ο Χαρούλης , που μ' αρέσει πάντα κι ο δίσκος του Χρ. Θηβαίου. Να μην ξεχάσω τη Νεροποντή!!! (με τρία θαυμαστικά, παρακαλώ!)

Ποια η γνώμη σας για το e-radio;
Η γνώμη μου για το ιντερνετικό δε διαφέρει από τη γνώμη μου για το συμβατικό.  Ραδιόφωνο  να ‘ναι και να 'ναι καλό!  Αυτό είναι που με απασχολεί. Και μακάρι το ιντερνετικό να φτάσει σ' επίπεδο τέτοιο που να μπορεί να διατηρεί προσωπικότητα κι αισθητική και… να κάνει καλό σ' όλους μας! Και φυσικά νομίζω πως το MusicHeaven διατηρεί αυτές τις προδιαγραφές κι εύχομαι να μην κάνει εκπτώσεις. Γιατί και την παραμικρή έκπτωση να κάνουμε προς ίδιον ώφελος, όποιο κι αν είναι αυτό, εκεί αρχίζει να μπαίνει νερό στο κρασί κι αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει να μας χαρακτηρίζει αυτό, με το οποίο ξεκινάμε να μας χαρακτηρίζει, μέχρι τέλους...Εκτός κι αν αλλάξουμε εμείς. Αν αλλάξουμε εμείς , αλλάζουν γενικά οι συνθήκες και τα πράγματα και μετά άλλαζουν κι οι προτιμήσεις των άλλων σε μας.

Θα θέλατε ν’ ανοίξετε δικό σας ραδιοφωνικό σταθμό;
Θα ήθελα να έχω δικό μου ραδιοφωνικό σταθμό, αλλά αυτό δε γίνεται. Εννοώ δε γίνεται πρακτικά, οικονομικά. Να μιλήσω άρα επί φανταστικού. Θα ήθελα να έχω ραδιοφωνικό σταθμό, γιατί νομίζω πως όταν κάνεις ραδιόφωνο  έχεις κι ένα όραμα γι’ αυτό.  Έχεις μια εικόνα για το πως θα ήθελες να είναι το ραδιόφωνο κι οι συνεργάτες σου. Φυσικά έχω στο μυαλό μου πάρα πολλούς συνεργάτες, δε θα πω κανέναν, αλλά έχω πολλά άτομα στο Μελωδία και σε κάθε ραδιόφωνο που εργάστηκα. Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους είμαι υπερηφανη που μοιράστηκα μικρόφωνο μαζί τους, με τον τρόπο που το μοιράστηκα. Και θα ήθελα να τους είχα μαζί μου στο φανταστικό ραδιόφωνο που θα έφτιαχνα.

Τι είναι ραδιόφωνο για σας;
Ραδιόφωνο για μένα είναι δημιουργία. Είναι ανάγκη ψυχική! Είναι ο πιο εύκολος τρόπος για έναν άνθρωπο που δεν είναι στην προσωπική του ζωή τόσο επικοινωνιακός να γίνει. Με κάνει πιο επικοινωνιακή. Και με κάνει να βγάζω πράγματα που δεν πίστευα ότι έχω, ότι μπορώ να τα εκφράσω. Τα είχα και δεν μπορούσα να τα εκφράσω μ' άλλον τρόπο, μόνο μέσω του ραδιοφώνου. Αυτό δεν το πιστεύω μόνο για τον εαυτό μου.

Για μένα ραδιόφωνο είναι  Έρωτας. Ό,τι ισχύει για τον έρωτα στη ζωή μας, νομίζω ότι αισθάνομαι για το ραδιόφωνο. Δηλαδή, καρδιοχτύπι πριν γίνει η εκπομπή, άγχος, το σκέφτεσαι όλη τη μέρα, το αγαπάς, όταν απομακρύνεσαι από αυτό θέλεις να 'σαι κοντά του. Υπάρχει εξάρτηση ερωτική! (Δεν είναι μελό αυτό που λέω, ούτε ρομαντικό. Είναι πραγματικότητα και να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους. Δηλαδή δεν είναι ρομαντικοί και μελό οι άνθρωποι, ούτε γραφικοί αυτοί που το πιστεύουν. Για πολλά πολλά πράγματα στη ζωή μας λέμε πως είναι έρωτας. Εγώ το λέω με την πραγματική έννοια. Είμαι με το ραδιόφωνο όπως είναι ένας ερωτευμένος.!

Γράφετε τις σκέψεις σας και τα συναισθήματά σας σε χαρτί;
Γράφω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου σε χαρτί, αλλά δυσκολεύομαι πάρα πολύ να γράψω κάτι ολοκληρωμένο. Συνοστίζονται στην έξοδο του μυαλού μου τα πράγματα, γι' αυτό και γράφω λίγα και λακωνικά. Έχω επιχειρίσει να γράψω τραγούδι, αλλά νομίζω πως δεν ήταν αυτό που θα θελα να γίνει τραγούδι τελικά, οπότε...δεν το τολμώ! Και νομίζω πως θα μπορούσα να είχα στρατιολογήσει όλα αυτά που έχω πει κατά καιρούς στο ραδιόφωνο, αλλά δεν κρατάω τίποτα, οπότε το έχω αφήσει. Πού ξέρεις μπορεί να υπάρχει κάποιος ακροατής που να 'χει κρατήσει κάτι. Μακάρι να υπάρχει κάποιος να 'χει κρατήσει κάτι για να θυμηθώ κι εγώ τι έλεγα! Να είμαι πολύ αυστηρή.

Τι θα λέγατε στο κοινό σας φεύγοντας;
Στο κοινό μου θα έλεγα, φεύγοντας από το Μελωδία, ότι ό,τι ζήσαμε ήταν πράγματι αληθινό. Από τη μεριά μου τουλάχιστον. Ό,τι κι αν έλεγα ήταν σε πραγματικό χρόνο και σε πραγματικό συναίσθημα. Πολύ λίγες φορές προσπάθησα για να μην τους ρίξω συναισθηματικά, να μην είμαι διαφορετική από το συναίσθημά μου. Τις περισσότερες φορές, εννοώ  99%, το συναίσθημά μου ήταν αυτό που έβγαινε στον αέρα. Αν ήμουν χαρούμενη έβγαινα χαρούμενη, αν ήμουν λυπημένη για προσωπικούς λόγους έβγαινα λυπημένη. Δε μοιράστηκα τίποτα ψεύτικο με τους ανθρώπους του Μελωδία. Τίποτε ψεύτικο, κι είμαι απόλυτη σ' αυτό! Έβγαινα αληθινή. Μάλλον το τίποτε ψεύτικο το λέω στην υπερβολή του. Είπα πριν το 99%. Όσο χωράει σ' αυτό το τίποτα.

Και  θα έλεγα πως σίγουρα οι αληθινές σχέσεις και τα αληθινά πράγματα δε χάνονονται. Και  γι' αυτό το λόγο μ' αρέσει και  το τραγούδι των Deus “Nothing really ends”, Τίποτα δεν τελειώνει στ’ αληθινά, αν ήταν αληθινό για μένα. Ούτε αν δεν ξανασυναντηθούμε.  Ήδη συνανητθήκαμε τόσο που αρκεί για το υπόλοιπο της ζωής. Ανταλλάξαμε πράγματα που αρκούν για το υπόλοιπο της ζωής, ακόμη κ αν δεν συναντηθούμε σ' άλλο ραδιόφωνο.