Ρεπορτάζ: Αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη (Θεσσαλονίκη)

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΩΓΛΟΥ (Thanasis-Gioglou)
52 άρθρα στο MusicHeaven

Από πολύ νωρίς όλοι οι δρόμοι που οδηγούσαν στο Καυταντζόγλειο είχαν στην κυριολεξία φρακάρει. Είναι πολύ ευχάριστο αυτό. Είναι ένα δείγμα της δύναμης που έχει μέχρι σήμερα το λαϊκό τραγούδι. Και είμαι σχεδόν σίγουρος πως ο Καζαντζίδης θα ήταν ευτυχισμένος αν από κάπου έβλεπε αυτή τη λαοθάλασσα να τραγουδά και να χορεύει με τα τραγούδια του...

Ο Καζαντζίδης του οποίου η παρουσία ήταν πολύ μικρή στη χθεσινή βραδιά. Θα έπρεπε, κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη, να υπάρχουν κάποια ακόμα χαρακτηριστικά videos από την πορεία του στο ελληνικό τραγούδι. Ακόμα και μετά το τέλος της συναυλίας από τα ηχεία του σταδίου, μετά το "Δυο πόρτες έχει η ζωή", ακουγόταν Γαβαλάς, Μαίρη Λίντα και διάφορα άλλα παλιά λαϊκά τραγούδια..

Όσον αφορά το πρόγραμμα, υπήρχαν αναφορές από όλη, σχεδόν, τη δισκογραφική του παρουσία. Από τα τραγούδια της δεκαετίας του '50, στις μεγάλες επιτυχίες του '60, τα τραγούδια του Θεοδωράκη, του Χατζιδάκι και του Μαρκόπουλου, τα επηρρεασμένα από την ινδική παράδοση τσιφτετέλια, τα λαϊκά των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του '70 και τα τραγούδια από το "Υπάρχω"...

Ίσως θα μπορούσε να υπάρχει κάτι παραπάνω από τα τραγούδια με τα οποία επανεμφανίστηκε ο Καζαντζίδης μετά το 1987, εκτός από το "Εγώ είμαι αητός" και "Το δικό σου αμάρτημα"  και σίγουρα κάποια από την αδικημένη "Ανατολή" του Θεοδωράκη. Πολύ περισσότερο που τώρα τελευταία τα ηχογράφησε και η Γλυκερία. Καλά είναι τα τσιφτετέλια αλλά κανένα από τα εμβληματικά τραγούδια της "Ανατολής" δεν είναι κατώτερο ή λιγότερο σημαντικό, πάντα κατά τη γνώμη μου, από το "Σινανάι γιάβρουμ σινανάι νάι" του οποίου οι ρίζες βρίσκονται κάπου στα βάθη της γείτονος Τουρκίας.

Ναι. Ο κόσμος θέλει να διασκεδάσει. Υπάρχει όμως και κόσμος που διασκεδάζει ακούγοντας τις "Άπονες εξουσίες" ή το "Μες στην ταβέρνα τώρα κάθεσαι και δεν μιλάς". Η διασκέδαση και η ψυχική ανάταση έρχεται διαφορετικά από τα βάθη της ψυχής του κάθε ανθρώπου.

Και προσωπικά, ποτέ δεν με απασχολούσε το αν ο κόσμος διασκεδάζει ή χορεύει με τα τσιφτετέλια...Ειδικά οι άντρες που χορεύουν τσιφτετέλια, όπως είπε σε συνέντευξή του πριν από μερικά χρόνια ο Γιώργος Νταλάρας, θυμίζουν βραζιλιάνες...(Νομίζω πως κάπως έτσι το είχε πει).

Ίσως, εκτός από το "Πολλά καράβια" και το "Κάποτε κάποια μέρα",  θα μπορούσαν να ακουστούν και 4-5 ακόμα τραγούδια από τα λιγότερο γνωστά...

Θέλω να αναφερθώ ξεχωριστά στην παρουσία του κάθε τραγουδιστή...

Η Μαρινέλλα καταρχάς, απέδειξε για μια ακόμη φορά πως είναι μια μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια...Ζούσε τη συναυλία και αυτό φάνηκε τόσο από τη σκηνική της παρουσία όσο και από τις εξαιρετικές της ερμηνείες...

Το ίδιο ισχύει και για τον Πασχαλάρα. Τον Πασχάλη Τερζή. Μπορεί να υπάρχουν πολλές ενστάσεις για το μέχρι τώρα προσωπικό του ρεπερτόριο, όπως και γι'αυτό της Μαρινέλλας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι σπουδαίος λαϊκός τραγουδιστής...Ίσως μερικές φορές να υπερβάλλει στις ερμηνείες του. Φάνηκε όμως πεντακάθαρα χθες, ότι μπορεί να υπερασπιστεί με άνεση και τα πιο απαιτητικά τραγούδια όπως το "Τι θέλεις από μένανε". Τραγούδια που δύσκολα τα αγγίζει κάποιος....Είναι με λίγα λόγια αυτό που σήμερα λέμε: "Τό΄χει". Ξέχωρα από το κέφι με το οποίο συμμετείχε στη χθεσινή συναυλία.

Ο Γιώργος Νταλάρας ήταν ο Γιώργος Νταλάρας. Ο μεγαλύτερος από τους εν ζωή (και για μένα, όχι μόνο) Έλληνας τραγουδιστής. Θα το πω και θα το ξαναπώ όσες φορές χρειαστεί. Είναι παρουσία με συνέπεια. (Την παραμονή της συναυλίας, στην πρόβα, ήταν πάνω στη σκηνή κοντά στις πέντε ώρες, για να φροντίσει και να συντονίσει τα πάντα). Δικαιωματικά λοιπόν έχει τη θέση που έχει. Και θα την έχει για πολύ καιρό ακόμα. Ας το πάρουν επιτέλους χαμπάρι και ας σταματήσουν τις διάφορες εύκολες κρίσεις όλοι αυτοί οι κριτές του καναπέ, που κατά καιρούς τους "χαλάει την πιάτσα". Ας δουλέψουν το ένα δέκατο απ'όσο έχει δουλέψει ο Νταλάρας και μετά, αφού ρωτήσουν πρώτα,  ας πουν τη γνώμη τους.

Η Γλυκερία είναι σπουδαία τραγουδίστρια...Παραταύτα δεν με ενθουσίασαν οι επιλογές της στη χθεσινή βραδιά...Νομίζω πως κυρίως, είπε μια από τα έτοιμα, αν και τα είπε εξαιρετικά...Τραγούδια που έχει δισκογραφήσει και λέει στις συναυλίες της δηλαδή..."Ζιγκουάλα", "Σήκω χόρεψε κουκλί μου", "Της Γερακίνας γιος" (α'εκτέλεση Βασίλης Τσιτσάνης)...

Ο Μητροπάνος  και η Αλεξίου, πολύ λυπάμαι που το λέω, αλλά με απογοήτευσαν...Ο δε Μητροπάνος, έχω την εντύπωση πως τραγουδούσε το "Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός" και σκεφτόταν τι πρόγραμμα θα κάνει το χειμώνα με την Πέγκυ Ζήνα....Στο συγκεκριμένο τραγούδι έφυγε μόνος του τουλάχιστον 4-5 φορές , με αποτέλεσμα να "κρεμάσει" την ορχήστρα και να κάνει τον Γιώργο Παπαχριστούδη και το Θανάση Σοφρά να ψάχνουν να βρουν πού θα μπει και τι θα πει....Ευτυχώς η ορχήστρα ήταν σε ετοιμότητα και το τραγούδι τέλειωσε κάποια στιγμή....Αλλά και στα υπόλοιπα...Έδειχνε, τουλάχιστον στα μάτια και τα αυτιά τα δικά μου, πως έκανε αγγαρεία...
Κρίμα...

Για τη Χαρούλα , συγχωρέστε με, αλλά δεν θέλω να γράψω τίποτα, γιατί την αγαπώ και την εκτιμώ σαν τραγουδίστρια για όσα έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια και γιατί έχω μεγαλώσει με τα τραγούδια της, ειδικά αυτά των δεκαετιών '70 και '80...Θα αρκεστώ μόνο να πω ότι μάλλον δεν της πήγαν τα τραγούδια που επέλεξε να τραγουδήσει.

Κάτι άλλο που θα ήθελα να σημειώσω είναι πως αρκετά από τα τραγούδια, όπως το "Σαββατόβραδο", το "Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός", το "Απόψε σ'έχω στην αγκαλιά μου", το "Σήκω χόρεψε κουκλί μου" σήκωναν και δεύτερες φωνές οι οποίες δεν μπήκαν....Ειδικά το "Σαββατόβραδο" είναι τραγούδι το οποίο, ίσως επειδή το έχουμε στα αυτιά μας με την ερμηνεία του "σχολείου" "Καζαντζίδης-Μαρινέλλα" ακούγεται πολύ φτωχό μονοφωνικά....

Η ορχήστρα και ο ήχος, νομίζω πως ήταν ότι καλύτερο γι'αυτό το πρόγραμμα και γι'αυτό το χώρο...Δεν πιστεύω πως αυτά τα τραγούδια χρειαζόταν κάτι παραπάνω ενορχηστρωτικά, ειδικά αφού έπρεπε να παιχτούν σ'ένα κοινό 35.000 ανθρώπων περίπου,  ενώ ήταν πολύ όμορφες οι παρεμβάσεις με το κανονάκι στο "Η ζωή μου όλη" και η διασκευή του "Υπάρχω" (ειδικά η δεύτερη στροφή)...

Σε γενικές γραμμές λοιπόν ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, η οποία με μερικές ακόμα προσθαφαιρέσεις σε πρόσωπα και τραγούδια (κάτι το οποίο ενδεχομένως να μην ενδιαφέρει το πλατύ κοινό), θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη...

Το πρόγραμμα αναλυτικά:

1) Αυτή η νύχτα μένει (Όλοι)
2) Μαντουμπάλα (Μαρινέλλα)
3) Δεν θα ξαναγαπήσω (Μαρινέλλα)
4) Ας παν στην ευχή τα παλιά (Μαρινέλλα)
5) Ότι αγαπώ εγώ πεθαίνει (Μαρινέλλα)
6) Κουρασμένο παλικάρι (Νταλάρας-Μαρινέλλα)
7) Το πέλαγο είναι βαθύ (Νταλάρας-Μαρινέλλα)
8) Βράχο βράχο τον καημό μου (Νταλάρας-Μαρινέλλα)
9) Σαββατόβραδο (Μητροπάνος)
10) Αλλοτινές μου εποχές (Μητροπάνος)
11) Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός (Μητροπάνος)
12) Μια παλιά ιστορία (Μητροπάνος-Μαρινέλλα)
13) Το αγριολούλουδο (Αλεξίου)
14) Απόψε σ'έχω στην αγκαλιά μου (Αλεξίου)
15) Νυχτερίδες κι αράχνες (Αλεξίου-Μαρινέλλα)
16) Ζιγκουάλα (Γλυκερία)
17) Μη μου λέτε γι'αυτήν (Γλυκερία)
18) Παράπονα και κλάματα (Γλυκερία-Μαρινέλλα)
19) Πάρε τα χνάρια μου (Νταλάρας-Γλυκερία)
20) Καρδιά πληγωμένη (Νταλάρας-Μαρινέλλα)
21) Η ζωή μου όλη (Νταλάρας)
22) Βραδιάζει (Τερζής)
23) Τι θέλεις από μένανε (Τερζής)
24) Εγώ είμαι αητός (Τερζής-Αλεξίου)
25) Φεύγω με πίκρα στα ξένα (Μητροπάνος-Αλεξίου)
26) Κάτω απ'το πουκάμισό μου (Μητροπάνος-Αλεξίου)
27) Κάποτε κάποια μέρα (Μητροπάνος)
28) Της Γερακίνας γιος (Γλυκερία)
29) Σήκω χόρεψε κουκλί μου (Γλυκερία)
30) Γυάλινος κόσμος (Γλυκερία)
31) Πολλά καράβια φεύγουνε (Νταλάρας-Γλυκερία)
32) Άσπρο πουκάμισο φορώ (Νταλάρας)
33) Παράπονο (Νταλάρας-Μαρινέλλα-Αλεξίου)
34) Οι αισθηματίες (Αλεξίου-Νταλάρας)
35) Στον Καναδά στη Βραζιλία (Αλεξίου)
36) Το ψωμί της ξενιτιάς (Αλεξίου-Γλυκερία)
37) Γυρίζω απ'τη νύχτα (Τερζής)
38) Το δικό σου αμάρτημα (Τερζής-Μαρινέλλα)
39) Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ (Τερζής-Μαρινέλλα)
40) Συννεφιασμένη Κυριακή (Όλοι)
41) Υπάρχω (Όλοι)
42) Τώρα που φεύγω απ'τη ζωή (Όλοι)
43) Αυτή η νύχτα μένει (Όλοι)