602 online · 210.830 μέλη
Σκουπίδι ή αριστούργημα;
Μια φορά και ένα καιρό ήταν η ηλεκτρονική μουσική. Διθυραμβικές απόψεις ακούγονται παντού για αυτό το είδος. Η κοινωνία παραμένει διχασμένη... Σκουπίδι ή αριστούργημα; Όπως το πάρει κανείς...
Ας ξετυλίξουμε το μίτο της Αριαδνης απο την αρχή και ας δούμε μαζί τι είναι η ηλεκτρονική μουσική. Ανεβαίνουμε στη χρονομηχανή μας λοιπόν και φύγαμε...
Πρώτη στάση το 1960 όπου μαζί με το πρώτο synthesizer εγένετο η ηλεκτρονική μουσική με κύριο εκπρόσωπο και πρωτοπόρο τον Γάλλο Jean-Michael Jarre. Ήταν ο πρώτος που συνδίασε την ηλεκτρονική μουσική με την Κλασική και έγινε γνωστός κυρίως απο τα πρωτότυπα αλλά και φαντασμαγορικά σόου ανα τον κόσμο. Το πρώτο του άλμπουμ ήταν το 1976 με τίτλο Oxygène και έχει πουλήσει πάνω απο 80 εκατομύρια άλμπουμ και σινγκλ παγκοσμίως ενώ το 2000 έβγαλε το άλμπουμ Métamorphoses το πρώτο με vocals (φωνητικά). Βραβευμένος και αναγνωρισμένος ανα το κόσμο εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να εμπνέει νέους καλλιτέχνες και να κλέβει τις εντυπώσεις. Ένα κομμάτι που διακρίθηκε και παρέμεινε, σύμφωνα πάντα με την ταπεινή άποψη του αρθρογράφου, ανεξίτηλο στα χρόνια είναι το Magnetic Fields.
Συνεχίζοντας με τη χρονομηχανή μας κάνουμε στάση στα μέσα των 60’s όπου θα συναντήσουμε τον Robert Moog με το αναλογικό του synthesizer. Πρόκειται για τα synthesizers που δεν χρησιμοποιούν καθόλου ψηφιακή επεξεργασία σήματος [ψηφιακά σήματα αναλύονται σε 0 και 1) αλλά λειτουργούν αποκλειστικά με εξειδικευμένο χειρισμό τάσεων ρεύματος].
Εξακολουθούμε ταξιδεύοντας μέσα στο χρόνο όπου παρατηρούμε μια διάσπαση όπως θα ήταν φυσικό και αναμενόμενο της ηλεκτρονικής μουσικής-εδώ διασπάται το άτομο, η ηλεκτρονική μουσική τώρα θα ξέφευγε- σε διάφορα είδη όπως Techno, house, trance, drum & base,acid Jazz. Όποτε κάθε δημιουργός ή μάλλον κάθε Dj είχε μια θεία επιφύτηση απο βραδύς έκανε και ένα είδος...Εμείς όμως πατάμε γκάζι και αφήνουμε πίσω τα 70’s που αποτελούν μεταβατικό στάδιο και δεν καίγομαι κιόλας για να παρκάρουμε για λίγο στην Αμερική του ’80 και να γνωρίσουμε την house σκηνή που αποτελεί ένα απο τα δημοφιλέστερα είδη ηλεκτρονικής μουσικής.
H House εμφανίστηκε πρώτη φορά στο Σικάγο και απογειώθηκε μετά το 1984. Επηρέασε και ενσωματώθηκε κυρίως στην τωρινή Mainstream Pop και Dance σκηνή. Αυτό το είδος δεν είναι μετεξέλιξη κάποιου πρώτερου μουσικού είδους αλλά σίγουρα έχει επηρεαστεί απο τη Disco και την Soul. Όσο για την ονομασία και πως την πήρε, άκρη δεν βγάζουμε χρόνια τώρα. Άλλοι λένε ότι το όνομα της το πήρε απο ένα nightclub του Σικάγο “The Warehouse” και άλλοι πως επειδή ο καθένας την δημιουργούσε σπίτι του εξου και το ονοματάκι. Όποια και να είναι η αλήθεια ένα είναι σίγουρο. Η House είναι απο τα σημαντικότερα είδη και η απαρχή της σημερινής ηλεκτρονικης μουσικής. Κύριοι εκπρόσωποι τότε οι Steve Hurley, Farley Jackmaster Funk, Larry Heard, Derrick May ενώ τώρα συναντάμε τους υπέροχους Daft Punk (Guy-Manuel de Homem-Christo και Thomas Bangalter).
Για να δούμε μιας και τους αναφέραμε και συστηθήκαμε ποιός ο ρόλος τους στη μουσική σκηνή. Πρόκειται για ένα ντουετάκι που κυκλοφορούν σε όλες τις εμφανίσεις τους σαν τον C-3PO απο το Star Wars, το ρομποτάκι με το χρυσό τσίγκινο κουστουμάκι αλλά πιο μοντέρνοι.
Πέρα απο το χιούμορ όμως και όσο και να το γελάς καλέ μου αναγνώστη έχουν κερδίσει βραβείο Grammy στην κατηγορία Best Electronic/Dance Album. Έγιναν γνωστοί με το κλασικό πλέον κομμάτι “Around the world” ενώ πρόσφατα έγραψαν το κομμάτι που έντυσε την ταινία της Disney Tron: Legacy με τίτλο “Derezzed” μια κατασκευασμένη λέξη που αποδίδεται ως ο θάνατος ένος ψηφιακού προγράμματος.
Τους αφήνουμε όλους αυτόυς πίσω και ξαναβάζουμε το κλειδί στη μίζα γιατί αυτή τη φορά προορισμός μας είναι το τώρα. 20 χρόνια ηλεκτρονικής μετεξέλιξης και έπεται και συνέχεια...Καλλιτέχνες, μπάντες, dj ξεφυτρώνουν κάθε μέρα απο παντού σαν ζιζάνια...Η ηλεκτρονική μουσική δεν έχει όρια και όλη η πόλη λικνίζεται στους ρυθμούς της.
Πριν φύγω σιγά μην σ’αφήσω με την απορία ποιός είναι ο Fatboy Slim που άκουσες να λένε στο Ράδιο Αρβύλα. Αφού το έχεις απορία...Το νιώθω...Για ένα κομμάτι σε ένα τρέιλερ που αναρωτιόμασταν για το κεφάλι του Λάτσιου; Ας τα πάρουμε απο την αρχή....
[photo04] Εξ Αγγλίας λοιπόν ορμώμενος καλλιτέχνης που όταν είναι σπίτι με τη μαμά ακούει στο όνομα Quentin Leo Cook. Υπεύθυνος για άπειρες επιτυχίες με κορυφαίο το εδω και χρόνια MTV classic “Right here, right now” και να έπονται τα κορυφαία "The Rockafeller Skank” και "Weapon of Choice” στο video clip του οποιου χόρευε ο ηθοποιός Christopher Walken (αν δεν σου έρχεται φατσικά είναι αυτός που ενσάρκωσε τον Ακέφαλο Καβαλάρη στην ομώνυμη ταινία του Tim Barton) και το οποίο βραβεύτηκε. Την επόμενη φορά λοιπόν για να μην περιμένεις να μάθεις ποιός είναι ο Fatboy Slim ακούγοντας το κατα τ’αλλα πρωτότυπο και καθόλου κλεμένο τρέιλερ του Dancing with the Stars θα πετάγομαι να αφήνω κανένα άρθρο για την μουσική γενικότερα.
Η χρονομηχανή και η οδηγός της πάνε για ξεκούραση και υπόσχονται να ξαναχτυπήσουν...με φρέσκα και ανανεωμένα άρθρα...Μέχρι τότε stay tuned...
Γιάννα Ζήκου
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #22395 / 28.04.2011, 13:13 / Αναφορά Ωραίο άρθρο . Μπράβο σου . |
| #22396 / 28.04.2011, 18:30 / Αναφορά We stay tuned, welcome! |
| #22402 / 30.04.2011, 19:36 / Αναφορά Καλό άρθρο, το βάθος βέβαια της ηλεκτρονικής μουσικής δεν καλύπτονται τόσο εύκολα μιας και είναι τεράστιο... |
| #22404 / 01.05.2011, 11:26 Ευχαριστώ πολύ και Χριστός Ανέστη...Γι αυτό και είπαμε οτι η μουσική χρονομηχανή θα ξαναχτυπήσει και με άλλα άρθρα για να καλύψει σε βάθος το εύρος της ηλεκτρονικής μουσικής όπως πολύ σωστά αναφέρεις....αφού μ'αρέσει και ιδιαίτερα...ένα είδος ανα φορά... :) :) |
| #22432 / 10.05.2011, 13:46 / Αναφορά Πολύ καλό άρθρο σου, δυο παρατηρήσεις. Όταν λες "Πρώτη στάση το 1960 όπου μαζί με το πρώτο synthesizer εγένετο η ηλεκτρονική μουσική με κύριο εκπρόσωπο και πρωτοπόρο τον Γάλλο Jean-Michael Jarre", αυτό είναι λάθος, η ηλεκτρονική μουσική γεννήθηκε τουλάχιστον δυο δεκαετίες πιο πριν. Να υπενθυμίσω επίσης, πως κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 50, ένας από τους μεγαλύτερους - αν όχι ο μεγαλύτερος - εκπροσώπους της ηλεκτρονικής μουσικής και πρωτοπόρος της εποχής του - μάλιστα αναγνωρισμένος σε παγκόσμιο επίπεδο - ήταν και ο "δικός μας" Γιάννης Ξενάκης, ο οποίος ήταν χρόνια - στην κυριολεξία - μπροστά από τον Jarre. Επίσης θα έπρεπε να αναφερθεί και ο πολύ μεγάλος Βαγγέλης Παπαθανασίου, ο οποίος είναι φίλος, εμπνευστής και συνεργάτης του Jarre, το ίδιο σημαντικός με αυτόν στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά που επέλεξε ο ίδιος να παραμείνει χαμηλών τόνων καλλιτέχνης, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους. Η δεύτερη παρατήρηση αφορά τις αναφορές σου στους Daft Punk και Fatboy Slim. Αν και η προσφορά τους στην εξέλιξη της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής είναι αναμφισβήτητη, θα πρέπει να παρατηρήσω αν μου επιτρέπεις, πως δεν είναι ούτε κατά διάνοια χαρακτηριστικοί, ούτε κύριοι εκπρόσωποι της σύγχρονης House μουσικής με την γενικότερη της έννοια πάντοτε. Τέλος, όπως πολύ σωστά λες και η ίδια "κάθε δημιουργός ή μάλλον κάθε Dj είχε μια θεία επιφύτηση απο βραδύς έκανε και ένα είδος" έτσι λοιπόν υπάρχουν ήδη αρκετές δεκάδες παρακλάδια μόνο της house μουσικής όπως Classic, progressive, vocal, epic, tribal, funky, minimal, hard, deep, darkκλπ, και με χαρακτηριστικούς εκπροσώπους του κάθε ενός από αυτά, όπως οι KLF, Ecstasy, Faithless, MARRS, black box, Κevin Yost, Thomas Bangalter, Gene Farris, Mike Ink, και πάει λέγοντας. Αν συμπεριλάβουμε και τα υπόλοιπα είδη όπως techno, trance, jungle, breakbeat κλπ και τα δεκάδες παρακλάδια του κάθε ενός από αυτά ξεχωριστά, καταλήγουμε σε αρκετά εκατομμύρια καλλιτέχνες και κατά συνέπεια σε κάποια δισεκατομμύρια τουλάχιστον φανατικούς και μη οπαδούς της ηλεκτρονικής μουσικής, οι οποίοι, μάλλον αριστούργημα την θεωρούν παρά σκουπίδι, χωρίς βέβαια να υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Staying tuned... ;) |
| #22435 / 11.05.2011, 13:09 Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις παρατηρήσεις και τις εκτιμώ ιδιαιτέρως. Ήθελα να αναφερθώ κυρίως στην ξένη Dance μουσική σκηνή αν και εκτιμώ ιδιαίτερα τη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου και γνωρίζω το έργο που έχει προσφέρει. Ουσιαστικά ήθελα να γράψω ένα άρθρο που θα είχε ώς σκοπό να πει μερικά πράγματα σχετικά με την ηλεκτρονική μουσική και πολύς κόσμος παρατήρησε οτι δεν αναφέρω συγκεκριμένα μουσικά είδη. Σκοπός μου ήταν να γράψω μερικά πράγματα σαν εισαγωγή και να αναφερθώ σε 2 επίκαιρους καλλιτέχνες της ηλεκτρονικής μουσικής που λατρεύω όπως Daft Punk και Fat Boy Slim. Θα ξεκινήσω μια σειρά άρθρων λοιπόν πάνω σε είδη τη φορά και την ιστορία τους όπως αυτά που ανέφερες. Θέλησα να δώσω ένα χιουμοριστικό τόνο και να διασκεδάσω τον αναγνώστη με το τέχνασμα της χρονομηχανής μου. Η αλήθεια είναι το άρθρο μου δεν έχει ιδιαίτερο βάθος και κάποια πράγματα πέρασαν επιφανειακά. Εγώ παραμένω αθεράπευτη fan της ηλεκτρονικής μουσικής ακούγοντας άσχετα με το παρακλάδι ό,τι μου "γαργαλάει" το αυτί και τη διάθεση. Να τονίσω πως oi KLF αποτελούν μεγάλη λατρεία για εμένα όπως και οι Faithless...Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις καλοπροαίρετες παρατηρήσεις τις οποίες λαμβάνω υπόψη μου και υπόσχομαι να "σκάσω" μύτη την επόμενη φορά με άρθρο αφιερωμένο στους KLF....Πως με βρίσκεις;;;Ευχαριστώ και να σαι καλά.... :) :) |
| #22455 / 15.05.2011, 00:00 / Αναφορά Αυτό το άρθρο έχει ελάχιστη σχέση με την ηλεκτρονική μουσική και τη ιστορία της. Επίσης και σαν κείμενο δεν στέκεται. "Διθυραμβικές απόψεις ακούγονται παντού για αυτό το είδος. Η κοινωνία παραμένει διχασμένη... Σκουπίδι ή αριστούργημα; Όπως το πάρει κανείς..." !!!! Θα σταθώ μόνο σ' αυτό. Τα άλλα δεν αξίζουν καν τον κόπο. Πού είναι ο διχασμός της κοινωνίας αφού παντού ακούγονται διθυραμβικές απόψεις; Πέρα από αυτό είπε κανείς ποτέ ή μπορεί κανείς να πει συλλήβδην για ένα ολόκληρο (τεράστιο) είδος - εύρος μουσικής ότι είναι σκουπίδι; Παραπέρα ακόμη κι από αυτό είναι τόσο σχετικά τα πράγματα στην μουσική που το "όπως το πάρει κανείς" έχει τόσο τεράστια έκταση από το αριστούργημα μέχρι το σκουπίδι; Θα μπορούσα πχ να πω ότι η κλασσική μουσική είναι σκουπίδι μέσα στα πλαίσια του "όπως το πάρει κανείς" ; Ψιλοαφασιακή σκέψη και 2-3 ονόματα δεν λέγονται άρθρο. |
| #22456 / 15.05.2011, 14:33 Ευχαριστώ πολύ για την άποψη σου. Δεν δέχομαι απόλυτα οτι δεν έχει σχέση με την ηλεκτρονική μουσική. Το άρθρο αυτό είναι προοίμιο μερικών ακόμα άρθρων που θα επακολουθήσουν όσον αφορά συγκεκριμένα είδη και καλλιτέχνες. Δεν είμαι δημοσιογράφος ακόμα και δεν αναρτήθηκε σε κάποια εφημερίδα το συγκεκριμένο κείμενο. Μια απλή αναφορά έκανα σε ονόματα που μου αρέσουν. Γιατί δεν στέκει σαν άρθρο λοιπόν; Σκοπός του με την ψιλοαφασιακή σκέψη που αναφέρεις είναι να κάνω χιούμορ. Το λάθος μου είναι ότι αντι να βάλω είδη έβαλα καλλιτέχνες. Αυτό το παραδέχομαι. Όσο για το σκουπίδι έχει αναφερθεί και υποθεί πάρα πολλές φορές...σε συζητήσεις,σε φόρουμ ακόμα και δηλωθεί απο καλλιτέχνες που έχω ως γνωστούς και ζητώ την γνώμη τους καμμιά φορά. Κατά την δική σου άποψη δεν είναι άρθρο κατα άλλους πάλι είναι...Διχασμός και εδώ...Ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις....Ευχαριστώ που μπήκες στο κόπο να το διαβάσεις. |
Οι Ελληνίδες!
Πέτρος Βαγιόπουλος: Της ζωής μου το παιχνίδι!
Τα Άλυτα Μυστήρια στην Ιστορία της Μουσικής
Πόση ισχύς ενισχυτή απαιτείται ανάλογα με το συγκρότημα μας; 
Συνέντευξη του Θεόδωρου Παπαδόπουλου. Από την Οπισθοδρομική Κομπανία στο σήμερα.
Συχνά λάθη καθηγητών φωνητικής
G.A.S (Gear aquisition syndrome)
Τεχνική στο τραγούδι: Σύμμαχος ή εχθρός της έκφρασης;
Είμαι παράφωνος. Μπορώ να τραγουδήσω;
Πώς μπορώ να τραγουδήσω σωστά τις ψηλές νότες;
