Του μοναχικού ανθρώπου οι έρωτες

Του μοναχικού ανθρώπου οι έρωτες,
δυνατοί σαν ατσάλι είναι,
λίγοι άνθρωποι τον συγκινούν,
λίγοι του ξεχωρίζουν,
κι αν τύχει και αγαπηθείς,
από άνθρωπο τέτοιο,
μην διστάσεις να δοθείς, μη φοβηθείς να δώσεις.

Την αγάπη του την κρύβει καλά μέσα του,
σε έναν μόνο να την δώσει,
σε έναν που θα τον κάνει ακόμα πιο μοναχικό.

Του μοναχικού ανθρώπου η καρδιά,
πονάει πιο πολύ όταν δωθεί,
μα δεν τελειώνει η αγάπη του,
αν μια φορά κερδιθεί.