Χθες το βράδυ στην Boite

Όταν φθάσαμε το πρόγραμμα είχε ήδη ξεκινήσει….
Στο κατώφλι της μουσικής σκηνής, από τη τζαμαρία της, ήδη πριν ακόμα εισβάλλουμε στο χώρο, διακρίναμε τον Παύλο με την κιθάρα του, στο βάθος στη γωνιακή σκηνή, εν δράσει….
Διερευνώντας ακόμα το χώρο εισχωρήσαμε σιγά σιγά και υπό το νωχελικό φως των κεριών και καταλάβαμε ότι εκείνη η θέση μπροστά από την τζαμαρία και απέναντι από τη διακριτικά φωτισμένη και καλαίσθητη μουσική σκηνή -… όπου οι μελωδίες ήδη είχαν αρχίσει να… «παραληρούν»… - μας περίμενε…

Πρώτη εντύπωση: μια μαγευτική ζεστή ατμόσφαιρα περιέκλειε αυτό το μέρος …
Δεν ήταν μόνο η ζεστή και χαλαρωτική φωνή του Παύλου που ήδη είχε αρχίσει να μας κερδίζει όλους, αλλά ήταν όλα….όλο το κλίμα…
Ένας μικρός παρεϊστικος χώρος…ντυμένος με χρώματα παλ και δειλά φωτισμένος άνοιγε την αγκαλιά του σαν άνθρωπος και μας καλούσε να ξεφύγουμε λίγο από τα καθημερινά, να βάλουμε στην άκρη κάθε έννοια και να ενώσουμε τις φωνές μας στα τραγούδια, μήπως και καταφέρουμε να βρούμε αυτό που αξίζει περισσότερο στη ζωή….λίγες στιγμές ονειροπόλησης, λίγες στιγμές χαλάρωσης και ζεστασιάς….

Δεν γινόταν να μην τραγουδήσεις κι εσύ…Όποια διάθεση κι αν είχες…
Τραγουδούσες όχι για να εκτονωθείς…όπως στις συναυλίες…
Αλλά γιατί η νηφαλιότητα της μουσικής που ακουγόταν σου δημιουργούσε ευφορία…¶λλοτε ο Παύλος με την κιθάρα του, άλλοτε το πιάνο του Τάσου, άλλοτε η ζεστή φωνή της Μαρίας και του συνοδού της στο τραγούδι (αν δεν κάνω λάθος του Κώστα)…
Τραγούδια χιλιοειπωμένα ήταν σα να τα άκουγες για πρώτη φορά…
Μουσικοί με ταλέντο, με μεράκι και με πάθος, μας χάριζαν το ηχητικό φόντο στην ανάπαυλά μας από την καθημερινή τρέλα

Συχνά ο ένας κοιτούσε τον άλλον στην παρέα και του έγνεφε, για να διακρίνει και να επιβεβαιώσει αν νιώθαμε όλοι το ίδιο, αν επρόκειτο για μια προσωπική και μόνο αίσθηση ή για μια μαγεία του χώρου, που είτε θέλαμε είτε όχι, μας κατελάμβανε…και ταξιδεύαμε…

Είμαι ακόμη υπό την επήρεια αυτού του αναπάντεχου και μαγευτικού ναρκωτικού…

Παύλο σε ευχαριστώ τόσο εγώ όσο και εκ μέρους όλων των φίλων μου, που βρεθήκαμε σήμερα στη μουσική γωνιά σου - συμπεριλαμβανομένης και της Siaς από το team του music heaven, η οποία προστέθηκε προς το τέλος στην παρέα μας αυτή - για την υπέροχη βραδιά που κυρίως εσύ μας χάρισε με τη ζεστή και ευαίσθητη φωνή σου. Είσαι ένας πραγματικός καλλιτέχνης… Το τραγούδι σε ζει και το ζεις…και αυτό να είσαι σίγουρος φαίνεται…Σου ευχόμαστε ό,τι καλύτερο…Να φτάσεις όσο πιο ψηλά μπορείς…να γίνεις στ’ αλήθεια Astron…

Για κάτι ακόμη που χαίρομαι πολύ είναι που μέσα σε αυτήν την πολύ ζεστή ατμόσφαιρα γνώρισα από κοντά και τον Jorge, ο οποίος με την πολύ φροντισμένη δουλειά του στο site, είλκυσε όλους εμάς να φτιάξουμε μέρα με τη μέρα, με μεράκι, ένα γερό πυρήνα,…την ομάδα του musicheaven. Jorge, το: «ευχαριστούμε» που μας δίνεις αυτήν την ευκαιρία, θα ακουγόταν ίσως πολύ τυπικό…Αυτό που επιλέγω να σου πω είναι: «κάνε πάντα αυτό που αγαπάς, γιατί φαίνεται πως, όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, το κάνεις εξαιρετικά…»