734 online · 210.849 μέλη
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #4204 / 14.03.2006, 16:09 / Αναφορά Το ποίημά σου, Μανώλη, ενέχει μια νοσταλγία που όλοι μας λίγο ως πολύ έχουμε νιώσει. Η παιδική ηλικία. Ο αυθορμητισμός. Η χαρά. Η ανυποκρισία. Η αγνότητα. Ο θεϊκός ενθουσιασμός. Η ξεγνοιασιά, ίσως...Εντούτοις, πιστεύω πως πάντα έχουμε μέσα μας ένα παιδί, τον παιδικό μας εαυτό, την παιδικότητα αυτή που μπορεί να διαβρώνεται από τα "προσωπεία" του ενήλικα & να θάβεται σε βαθμό λησμονιάς από τις ενήλικες υποχρεώσεις είναι όμως στο χέρι μας να δημιουργήσουμε στιγμές μέσα στις οποίες να αναβιώνουμε την παιδική μας ουσία. Θέλω να πιστεύω ότι η παιδικότητα δε φεύγει ποτέ μέσα από τον άνθρωπο. Απλά, έχουμε ανάγκη να ανακαλύψουμε στους ανθρώπους λίγη εμπιστοσύνη, αθωότητα & ανυστεροβουλία... |
| #4205 / 14.03.2006, 16:20 Έτσι είναι Γεωργία.....Πάντα μένει το παιδί μέσα μας αλλά δεν μένει και αυτή η ξεγνοιασιά που είχαμε ως παιδιά.....Οι παιδικές παρέες οι πρώτοι έρωτες......Τώρα είναι λίγο διαφορετικά..ομώς κάθε ηλικία και εποχή έχει τις ομορφιές της!!! |
| #4206 / 14.03.2006, 16:36 Έτσι είναι. Και σημασία έχει να μην αφήνουμε τον κοινωνικό ή τον επαγγελματικό μας "ρόλο", να μας στερεί την πλάκα, τα πειράγματα & τον αυθορμητισμό. Όσοι καταφέρνουν κάτι τέτοιο και δεν αφήνουν τον όποιο "ρόλο" να τους καταπιεί, είναι για μένα πολύ αξιόλογοι. Ένας από αυτούς είναι και ο ageras, ο οποίος παρά το γεγονός οτι έχει καταφέρει όσα έχει καταφέρει, μένει απλός και είναι τύπος της παρέας, της πλάκας, αλλά και της σοβαρής κουβέντας. Μάνο σου εύχομαι να μείνεις έτσι ;-) |
| #4207 / 14.03.2006, 19:32 / Αναφορά Σαν γλύκα από καραμέλλες, ξεχασμένες στις τσέπες κοντού παντελονιού, ο στίχος που μας κέρασες Μανώλη και να σου πω την αλήθεια κρύβει και μια νοσταλγική μελωδία μέσα του. Πολύ μου άρεσε. |
| #4212 / 14.03.2006, 23:13 Χρυσόστομε σ'ευχαριστώ πάρα πολύ..ο λόγος σου με τιμά ιδιαίτερα!!!!!!! (Οπως όλων σας!!!!!) |
| #4209 / 14.03.2006, 21:14 / Αναφορά Μανώλη, θα συμφωνήσω με τα παιδιά..διαβάζοντάς το μένει μια γεύση νοσταλγίας που κατα τη γνώμη μου είναι γλυκιά..έστω κι αν κάποια πράγματα έχουν αλλάξει..κι αν φίλοι έχουν φύγει.. κι αν τα στέκια έχουν ξεχαστεί...κι αν ....κι αν ....κι αν....πολλά αν....... Πολύ μου άρεσε..και πολλά μου θύμισε...!!!Πολύ όμορφο..!! |
| #4210 / 14.03.2006, 21:17 / Αναφορά Μάνο μου θυμάμαι ναι! (χιχιχι) Γλυκιές αναμνήσεις τις οποίες θεωρούμε τώρα διαμαντάκια στο κέντημα της ζωής μας... Τότε δε μπορούσαμε να καταλάβουμε την αξία τους αλλά βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε, τώρα τα αναπολούμε και ζητούμε να ζήσουμε ως πρώτα, έστω για μια στιγμή. Αναρωτιέμαι... Έχουμε το δικαίωμα άραγε να νοσταλγούμε τα παλιά? Μας αξίζει το (καλό) παρελθόν μας? Ακούγεται λίγο σκληρό ίσως... Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε αυτό το θέμα σε ένα νέο ποστ στο φόρουμ, εκτός αν προτιμάτε να συνεχίσουμε εδώ... |
| #4211 / 14.03.2006, 22:58 / Αναφορά Πολύ ωραίο το ποίημα!!Ξαναζωντανεύει όμορφες αναμνήσεις!!Σκοπεύεις να το ντύσεις και με κάποια μελωδία?? |
| #4215 / 14.03.2006, 23:33 / Αναφορά Απλοικό και όχι απλό, σχεδόν αφελές, απορώ πως ξύπνησε τις γλυκιές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας σε τόσους φίλους εδώ. Ουδεμία πρωτοτυπία διακρίνω. Η παιδικότητα ίσως αναδύεται από την αδυναμία του στίχου, μια και κάτι τέτοιο θα το έβρισκα συμπαθητικό αν το έγραφε ένα παιδί του δημοτικού. |
| #4218 / 15.03.2006, 02:08 Ph φυσικά και είναι δεκτή η κριτική σου αλλά γίνεσαι λιγάκι προκλητικός υποτιμώντας την νοημοσύνη μου και κατ'επέκτασην όλων όσων απάντησαν!.Anyway..... |
| #4219 / 15.03.2006, 02:28 Agera νομίζω οτι πρέπει να δικαιολογήσουμε λιγάκι τον Ph, μια και - όπως γράφει ο ίδιος σε άλλο topic - την ώρα που διάβαζε τους στίχους σου, άκουγε το απαύγασμα της στιχουργικής τελειότητας, το Έργο "Everything" σε στίχους Άννας Βίσση. |
| #4220 / 15.03.2006, 09:32 ΄Οχι, όχι μη με δικαιολογείτε. Αγαπητέ αγέρα τι να σου κάνω που δεν μου άρεσε το τραγουδάκι σου? Δεν υποτιμώ πάντως τη νοημοσύνη σου και των θαυμαστών σου. Υποτιμώ το τραγουδάκι σου. Ουδέποτε είπα πως το everything είναι το απάυγασμα της στιχουργικής τελειότητας. Το τραγούδι και στιχουρικά και μουσικά είναι κάτω του μετρίου. Η ΄Αννα όμως, σαν αστέρι που είναι, και το "αχ κουνελάκι ξύλο που θα το φας να πει" λάμπει μοναδικά. (Τώρα τι δουλειά έχει η ΄Αννα σ' αυτό το θέμα? Για πες μας jorje.) Αλλά μια και ανακατεύθηκε η γιουροβίζιον με το τραγουδάκι σου αγέρα, εγώ θα αξιοποιήσω την κατάσταση και θα σου προτείνω να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου στη eurovision junior. |
| #4221 / 15.03.2006, 09:35 / Αναφορά Η προσωπική μου άποψη είναι οτι οι στίχοι βγήκαν από την καρδιά σου κι όχι από το χέρι σου. Τι εννοώ; οτι φανερώνουν το συναίσθημα και τη νοσταλγία σου, είναι αυθεντικοί, δεν έχουν όμως την κατάλληλη στιχουργική επεξεργασία με αποτέλεσμα να μοιάζουν κοινότυποι και απλοί. Βέβαια τους προτιμώ από κάτι φιλοσοφικούρες που ακούμε και διαβάζουμε... |
| #4222 / 15.03.2006, 11:24 / Αναφορά Λοιπόν για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους.Ph δεν έχω την απαίτηση να σου αρέσει το "τραγουδάκι" μου όμως πιστεύω ότι υπάρχει σαφώς καλύτερος τρόπος να ασκήσεις μια αρνητική κριτική.Την δουλειά αυτη την ασκώ 14 συναπτά έτη και σαφώς έχω πάρει αρνητικές κριτικές για τα τραγούδια μου οπότε δεν "ψαρώνω" ούτε και παρεξηγούμαι.Όσο για το σχόλιο σου για την Eurovision ...τι να πω....δείχνεις ένα επίπεδο αρκετά χαμηλό.Γι αυτό να προσέχεις σε παρακαλώ τι γράφεις.Ετσι κι αλλιώς ποτέ δεν το έπαιξα ποιητής η ό,τι άλλο.Απλά παρέθεσα στίχους!!!!Ο spiroos άσκησε μια αρνητική κριτική η οποία ήταν έυστοχη και καλογραμμένη.Και να τονίσω πως δεν είμαι στιχουργος κατ'επάγγελμα.Έχω ανθρώπους που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτό.Απλά μερικές φορές μου βγαίνουν και μένα μερικοί που γνωρίζω καλά πως δεν είναι και οι καλύτεροι. Αυτά για την ώρα!!!! |
| #4223 / 15.03.2006, 11:36 / Αναφορά Θα ήθελα επίσης να διορθώσω κάτι που έγραψα στο άνωθεν σχόλιο.Αυτό που έγραψα "να προσέχεις τι γράφεις" το αναιρώ.Ph έχουμε ελευθερία γραπτου λόγου οπότε μπορείς να γράφεις ό,τι γουστάρεις.Και κατι άλλο.. μπορείς να πεις οτι δεν σου αρέσει το τραγούδι μου όταν θα έχεις μια ολοκληρωμένη άποψη για αυτό.Όταν δηλαδή το ακούσεις ενορχηστρωμένο και ερμηνευμένο.Υπάρχουν τραγούδια που δεν είναι και τόσο καλά στιχουργικά αλλά με την μελωδία γίνονται πολύ καλύτερα. |
| #4226 / 15.03.2006, 12:31 Χαίρομαι που διόρθωσες. Πάντως το σχόλιο για τη τζούνιορ γιουροβίζιον πήγαινε πιο πολύ σαν πείραγμα στον jorge... |
| #4225 / 15.03.2006, 11:53 / Αναφορά Ετσι Μανωλη μου.Κυλανε τα χρονια σαν νερακι και δεν παιρνουμε χαμπαρι ποτε περνουν. Αυτο που μενει στην καρδια μας ειναι η αναμνηση και οι εικονες στο μυαλο μας.Πισω δεν μπορουμε να γυρισουμε παρα μονο να θυμομαστε αυτες τις στιγμες.Ζησε το σημερα! |
| #4227 / 15.03.2006, 12:42 / Αναφορά Γεια σου ρε Μανο...!!!Εισαι ψυχαρααα και το ξερουν ολοι!!! |
| #4228 / 15.03.2006, 12:52 Μάνο μου μη μασάς... Είσαι ταλέντο και το ξέρουμε! Εγώ θα ήθελα πολύ να το ακούσω από εσένα... Θα μου το στείλεις? |
| #4230 / 15.03.2006, 13:45 / Αναφορά θα προστεθεί άλλος ένας στην παρέα αυτών με το χαμηλό δείκτη νοημοσύνης..... και σε μένα λοιπόν, οι στίχοι ξύπνησαν μνήμες και ξέθαψαν καλά κρυμμένες αναμνήσεις...... δημιουργήθηκαν νοσταλγικές μνήμες απ' τα ξέγνοιαστα , αθώα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας... από χρόνια που οι ζωές μας ήταν μακριά από σκοτούρες, άγχη και ψυχοφθόρες καταστάσεις... από χρόνια που οι παιδικές μας φωνές πλημμύριζαν τις γειτονιές.... αχ.....να μπορούσε να γίνει μια παρένθεση στη ζωή μου και να ξαναγινόμουν παιδί για μια μέρα..... όσο για κάποιους κακεντρεχείς εδώ μέσα.....με ελλιπή στοιχεία διακριτικότητας..... ίσως δεν έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να ταξιδεύουν πίσω στα παλιά.... εκτός αν γι αυτούς, πέρασαν τόσο αψήφιστα, που δεν έμεινε τίποτα που να μπορεί να τους συνδέει με το παρελθόν......αυτά! σ' ευχαριστούμε μανώλη για τα συναισθήματα που μας ξύπνησες......!!!!!!!!!!! |
| #4232 / 15.03.2006, 14:36 Αυτό το "ελλιπή στοιχεία διακριτικότητας" με τσάκισε. Ντου γιου σπικ γρικ? |
| #4231 / 15.03.2006, 14:36 / Αναφορά Μανώλη δεν θα κρίνω το ποίημα σου στιχουργικά, γιατί δεν έχει νόημα να το κάνω. Η ποίηση δίνει στον ποιητή την ελευθερία να εκφραστεί ελεύθερα, είτε απλά, είτε απλοϊκά, είτε σύνθετα, είτε αφηρημένα, είτε ακόμη στρεβλώνοντας τις λέξεις για να τις ταιριάξει, "ποιητική αδεία" όπως λέγεται. Ο σκοπός του ποιήματος δεν είναι μαθήματα γραμματικής, συντακτικού και ρίμας. Είναι να μιλήσει στην καρδιά μας, ανασύροντας αναμνήσεις, εικόνες και συναισθήματα. Αυτό τον σκοπό εσύ εδώ τον επιτυγχάνεις περίτεχνα, διότι το ποίημά σου είναι πραγματικά απόσταγμα καρδιάς κι άγγιγμα ψυχής. |
| #4235 / 15.03.2006, 20:00 / Αναφορά Οι 'ταμπέλες" ποίηση , στίχοι, τραγούδι, μυθιστόρημα, διήγημα κτλ. μπαίνουν καλώς ή κακώς, για να ξεχωρίσουν από τη μια τα είδη μεταξύ τους και από την άλλη να τα ξεχωρίσουν από τις απλές σκέψεις, μελωδίες, σημειώσεις, ημερολόγια κτλ. Δεν καταλαβαίνω τη λογική οτι δεν θα κρίνουμε στιχουργικά το ποίημα ή το στίχο (αφού έτσι το έχει τιτλοφορήσει) και πόσο μάλλον "δεν έχει νόημα να το κάνουμε"!!!Δεν είμαστε περιοδικό λογοτεχνίας και κριτικής βέβαια, αλλά το ποημα είναι και (το ξαναγράφω) και γραμματική, συντακτικό, μορφή εκτός από το περιεχόμενο. Αλλιώς (γενικά μιλάω) είναι ένα απλό κείμενο γραπτού λόγου και ανάλογα θα κριθεί. |
| #4237 / 15.03.2006, 21:41 Από τη στιγμή που κάτι δημοσιεύεται, θα τύχει και κριτικής, καλής ή κακής. ΄Ετσι ήταν ανέκαθεν τα πράγματα κι έτσι θα παραμείνουν. Δεν έχω πρόβλημα να είμαι έντονος στην κριτική μου. Και αν προσέξετε από άλλα σχόλια που έχω στείλει, γράφω και καλά λόγια όταν κάτι μου αρέσει. ΄Οσο θα είμαι ανάμεσά σας, θα σχολιάζω στίχους που δημοσιεύονται εδώ, είναι για μένα ένα πολύ ενδιαφέρον βήμα για όσους γράφουν και θέλουν να εισπράξουν ένα σχόλιο, οποιουδήποτε λόγιου, έξυπνου, βλάκα, άσχετου ή σχετικού με την ποίηση κτλ. Η κριτική μου δεν είναι κακοήθης, είναι απλώς αιχμηρή. Πάντως καλό είναι όσοι δημοσιεύουν εδώ στίχους, να μη διαμαρτύρονται. Η ευθύνη της δημοσίευσης είναι δική τους. Ξέρω πως είναι δύσκολο να δέχεσαι αρνητική κριτική, το ξέρω πολύ καλά, είναι από τα πιο δύσκολα πράγματα στον κόσμο. Κι εγώ στη θέση του φίλου που δέχτηκε την κριτική μου μπορεί να αντιδρούσα. Θα ήταν όμως λάθος μου όπως το σκέφτομαι ψύχραιμα και εκ του ασφαλούς. Δεν υπάρχει λύση όμως. Η κριτική, (του κώλου ή κάποιας ουσίας, ταξινομήστε με όπου θέλετε) είναι πιο κατοχυρωμένη κι από την ίδια τη δημιουργία. Επιμένω πως το παραπάνω στιχάκι είναι ένα τίποτα. Κι αυτή η ατάκα είναι ένας σπόρος καλού. ΄Οσο λιγότεροι ΄Ελληνες θα γράφουν (και θα δημοσιεύουν) στίχους, μυθιστορήματα, νουβέλες, ημερολόγια, τόσο θα ανεβαίνει το επίπεδο της πνευματικής και καλλιτεχνικής μας ζωής. |
| #4238 / 16.03.2006, 01:08 ph δικαίωμα σου να σχολιάζεις ότι δημοσιεύεται εδώ μέσα, αυτός είναι και ο σκοπός άλλωστε... Δεν είναι αυτό το θέμα όμως και κανείς δε θέλει να φιμώσει την αρνητική κριτική. Το θέμα είναι ο τρόπος που θα πει κάποιος κάτι... Θέλει διάκριση για να μπορεί κάποιος να κριτικάρει καλόβουλα, για να ωφελέσει αυτόν που έγραψε κάτι ή το γενικότερο επίπεδο της πνευματικής και καλλιτεχνικής μας ζωής όπως το έθεσες. Αν πάλι κάποιον δεν ενδιαφέρει αυτό (να ωφελέσει με την αρνητική κριτική του) τότε ότι λέει, το λέει δεν ξέρω κι εγώ γιατί... Ίσως για να προκαλέσει αντίδραση, για να ξεχωρίσει, για να δείξει πνεύμα... Θέλω να πιστεύω ότι ο σκοπός σου δεν ήταν τίποτε από τα τελευταία... |
| #4240 / 16.03.2006, 09:15 Φίλε spiroos δικαίωμά σου να καταπιάνεσαι με τη γραμματική και το συντακτικό και με οτιδήποτε άλλο θες. Όπως εσύ δεν καταλαβαίνεις τη δική μου λογική έτσι δεν καταλαβαίνω κι εγώ τη δική σου. Συγνώμη αλλά μου θυμίζει τη φιλολογίστικη λογική που έκριναν τις εκθέσεις μας στο γυμνάσιο. Δικαίωμά σου βέβαια να προσεγγίζεις έτσι ένα ποίημα, επέτρεψε όμως και στους άλλους να το προσεγγίζουν πιο αυθόρμητα. Μην παρερμηνεύεις όμως τα γραφόμενά μου. Δεν είπα "δεν θα κρίνουμε", είπα "δεν θα κρίνω". Κατέθεσα τη δική μου προσωπική προσέγγιση χωρίς ούτε να τη γενικεύσω όπως έκανες εσύ, ούτε να την εξιδανικεύσω. Και κάτι τελευταίο, το οποίο βέβαια είπαν ήδη μερικοί φίλοι, ας το υπογραμμίσω κι εγώ. Υπάρχει ο έλεγχος και η κριτική που γίνεται με αγάπη, υπάρχει και η κατάκριση. Ο καθένας επίλέγει το ρόλο του. (Δεν το λέω για σένα spiroos αυτό, η δική σου κριτική είχε νόημα και ευπρέπεια, άσχετα αν διαφωνώ με την άποψή σου). |
| #4241 / 16.03.2006, 09:56 Άλλο εκθέσεις και άλλο ποίημα....Σεβαστότατη η άποψή σου. Πάντως όταν μιλάω για μορφή, δεν εννοώ το συντακτικό και τη γραμματική. Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που φυσικά δεν μπορεί να συζητηθεί εδώ:ένα απλό και πασίγνωστο δείγμα-παράδειγμα που χρησιμοποιείται για να δείξει αυτό που θέλω να πω: Ακρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει (ποίημα) Υπάρχει μεγάλη ησυχία στον κάμπο (απλή πρόταση) Ελπίζω να πιάνεις τι εννοώ. (όχι βέβαια εγώ, οι ειδικοί της λογοτεχνίας) |
| #4242 / 16.03.2006, 10:57 Φυσικά κι αντιλαμβάνομαι τι εννοείς. Όμως σε κάποιες περιπτώσεις, στις οποίες κατά τη γνώμη μου εντάσσεται και το συγκεκριμένο ποίημα, η απλότητα, η λιτότητα και η απλοϊκότητα ακόμη, λειτουργούν πιο ποιητικά από οποιαδήποτε περίτεχνη επεξεργασία του λόγου. Και λειτουργούν πιο ποητικά διότι ο σκοπός σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η αμεσότητα που θα χανόταν στο βάθος ενός περίτεχνου καλλιτεχνήματος. Εκεί κολλάει η προσέγγιση με περισσότερο αυθορμητισμό που ανέφερα στο προηγούμενο μου post. Να σου φέρω κι εγώ με τη σειρά μου ένα παράδειγμα, για να με πιάσεις καλύτερα. Στίχοι του Κωστή Παλαμά: "Σ' αγαπώ, τι άλλο μπορώ να σου πω, πιο βαθύ πιο απλό πιο μεγάλο". |
| #4243 / 16.03.2006, 12:04 Το παράδειγμά σου δεν αναιρεί αυτό που έγραψα γιατί είναι ποιητικά διατυπωμένο, αν προσέξεις τη χρήση των αντίθετων επιθέτων και της σειράς των λέξεων ώστε να φορτίσει το περιεχόμενο. Σε μια απλή ερωτική εξομολόγηση κανείς δεν θα μίλαγε έτσι. Για να ολοκληρώνουμε όμως την ενδιαφέρουσα συνομιλία μας, επειδή εδώ είναι ο χώρος του ποιήματος του agera και δεν πρέπει να μονοπωλούμε, θεωρώ οτι ένα ποίημα, είναι σημαντικό, όταν μας παρουσιάζει πράγματα που ήδη ξέρουμε (γιατί όλα έχουν γραφεί και ειπωθεί και τα θέματα για τα οποία γράφει κανείς είναι 5-6, το πολύ) με έναν δικό του τρόπο, ιδιαίτερο, απλό ή περίτεχνο που ακόμα και αν τα έχουμε σκεφτεί ή ζήσει, μας τα ανατρέπει και μας ερεθίζει. Και για μένα, το κείμενο του agera, δεν λειτούργησε έτσι. |
| #4910 / 19.06.2006, 20:57 / Αναφορά Ναί φέυγου τα χρόνια γιά άλλους φέυγουν μα για άλλους έρχονται ζείς,μεγάλώνεις,ρισκάρεις καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι για εσένα έφυγαν αλλά έρχονται για τα παιδιά σου. μόνο αυτό φτάνει. |
Πέτρος Βαγιόπουλος: Της ζωής μου το παιχνίδι!
Τα Άλυτα Μυστήρια στην Ιστορία της Μουσικής
Πόση ισχύς ενισχυτή απαιτείται ανάλογα με το συγκρότημα μας; 
Συνέντευξη του Νίκου Καλλίνη (Εκείνος+Εκείνος)
Οι Ελληνίδες!
Ένα σχόλιο για το bullying
Υπέροχα κατάμαυρο
Βήματα στη βροχή
Al-Andalus: Ένα ιπποτικό μυθιστόρημα φαντασίας - του Γιώργου Μπιλικά (Orfeus)
Ρατσισμός
